| Dz. 1163 |
Kiedy poszłam na chwilę rozmowy z Panem, usłyszałam głos w duszy: [Córko] moja — nie dam ci łaski, abyś się gdzie indziej odsłaniała, a choćbyś się wypowiedziała, nie dam temu kapłanowi łaski, aby cię mógł zrozumieć. W chwili obecnej podoba mi się, abyś cierpliwie znosiła sama siebie. (45) Córko moja, nie jest to wolą moją, abyś wszystkim opowiadała o darach, których ci udzieliłem. Oddałem cię pod opieką przyjaciela mojego serca i pod jego kierunkiem będzie rozwijać się dusza twoja. Jemu dałem światło do poznania mojego życia w duszy twojej. |
Licencja Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia 2009 Pełny tekst „Dzienniczka” na stronie: www.faustyna.pl
