ZESZYT PIĄTY

     +
     (l) JMJ
     Płynie łódź życia mojego
     Wśród mroków i nocy cieni,
     I nie widzę wybrzeża żadnego,
     Jestem na głębi morskiej przestrzeni.
          Najmniejsza burza zatopić mnie może,
          Pogrążając mą łódź w wód odmęcie,
          Gdybyś Ty sam nade mną nie czuwał, Boże,
          W każdej chwili życia mego, w każdym momencie.
     Wśród wycia, huku fal
     Płynę spokojnie z ufnością
     I patrzę, jak dziecię, bez lęku w dal,
     Boś Ty mi, Jezu, światłością.
          Wokoło groza i przerażenie,
          Lecz głębszy spokój mej duszy niż głębina morza,
          Bo kto jest z Tobą, Panie, ten nie zginie —
          Tak mnie upewnia Twa miłość Boża.
     Choć niebezpieczeństw pełno wokoło,
     Nie lękam się ich, bo patrzę w niebo gwiaździste.
     I płynę odważnie, wesoło,
     Jak przystoi na serce czyste.
          Lecz ponad wszystko dlatego jedynie,
          Żeś Ty jest sternikiem moim, o Boże,
          Tak spokojnie łódź życia mojego płynie —
          Wyznaję to w najgłębszej pokorze.