| Dz. 1411 |
+ (42) JMJ O Duchu Boży, Duchu prawdy i światłości, Mieszkaj w mej duszy stale przez swą łaskę Bożą. Niech tchnienie Twoje rozprasza ciemności, A w Twym świetle dobre uczynki się mnożą. O Duchu Boży, Duchu miłości i miłosierdzia, Który wlewasz w me serce balsam ufności, Twa łaska w dobrym mą duszę utwierdza, Dając jej moc nieprzezwyciężoną — stałości. O Duchu Boży, Duchu pokoju i radości, Który krzepisz me serce spragnione I wlewasz w nie żywy zdrój Bożej miłości, I czynisz ją do walki nieustraszoną. O Duchu Boży, najmilszy Gościu mej duszy, Pragnę z mej strony dotrzymać Ci wierności. Jak w dniach radości, tak w cierpień katuszy, Pragnę zawsze żyć w Twej, Duchu Boży, obecności. O Duchu Boży, który na wskroś przenikasz istotę moją, I dajesz mi poznać swe życie Boskie, Troiste, I wtajemniczasz mnie w Boską Istotę swoją, A tak zjednoczona z Tobą, wieść będę życie wieczyste. |
Licencja Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia 2009 Pełny tekst „Dzienniczka” na stronie: www.faustyna.pl
