| Dz. 1675 |
Na drugi dzień odwiozła mnie s. Felicja.410 Jechałam z tak głębokim spokojem i swobodą ducha. (54) Gdyśmy zajechały, mówią nam, że — jest dla siostry Faustyny separatka. Kiedy weszłyśmy do tej separatki, zdziwiłyśmy się, że tak wszystko było ładnie przygotowane, czyściuteńko, ponakrywane obrusami, ubrane kwiatami, ładnego baranka wielkanocnego postawiły siostry411 na szafeczce. Zaraz przyszły trzy siostry sercanki412, które pracują w tym sanatorium, a dawniejsze moje znajome, przywitały się serdecznie. Siostra Felicja była tym wszystkim zdziwiona, pożegnałyśmy się serdecznie, i pojechała. Kiedy pozostałam sama, sam na sam z Panem Jezusem, dziękowałam Mu za tę wielką łaskę. — Rzekł do mnie Jezus: Bądź spokojna, ja jestem z tobą. Zmęczona zasnęłam. Wieczorem przyszła siostra, pod której byłam opieką. |
Licencja Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia 2009 Pełny tekst „Dzienniczka” na stronie: www.faustyna.pl
