| Dz. 853 |
Wieczorem opanowała duszę moją tak wielka tęsknota. Wzięłam tę broszurkę 275 z obrazem Jezusa Miłosiernego i przycisnęłam do serca, i wyrwały mi się z duszy te słowa: Jezu, Miłości wiekuista, dla Ciebie żyję, dla Ciebie umieram i z Tobą połączyć się pragnę. — Wtem ujrzałam Pana w piękności niepojętej, który spojrzał się na mnie łaskawie i rzekł: (233) Córko moja, i ja z miłości ku tobie zstąpiłem z nieba, dla ciebie żyłem, dla ciebie umarłem i dla ciebie stworzyłem niebiosa. I przytulił mnie Jezus do swego Serca i rzekł mi: Już niedługo, bądź spokojna, córko moja. Kiedy zostałam sama, dusza moja została zapalona do cierpień, aż do chwili, w której Pan powie: dosyć. I chociażbym miała żyć tysiące lat, to widzę w świetle Bożym, że to jest tylko jedna chwila. + Dusze [myśl nieskończona]. |
Licencja Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia 2009 Pełny tekst „Dzienniczka” na stronie: www.faustyna.pl
