EUCHARYSTIA W CENTRUM ŻYCIA DUSZY NAJMNIEJSZEJ

Najważniejszym momentem dnia w życiu wspólnoty jest Eucharystia. Do Eucharystii każda dusza najmniejsza powinna się przygotowywać podczas osobistej modlitwy. I po Eucharystii w osobistej modlitwie trwać w zjednoczeniu z Bogiem, uwielbiając Go.

1. Przygotowanie do Eucharystii

Jezu, Ty jesteś sensem istnienia duszy maleńkiej, celem, a jednocześnie Tym, który daje jej wszystko. Dlatego najważniejszym momentem dnia niech będzie dla mnie EUCHARYSTIA. Niech będzie dla mnie najważniejszym przeżyciem,  czasem, w którym dusza moja spotka się z Tobą Jezu, Bogiem osobowym. Czasem, gdy Ty, Jezus Eucharystyczny staniesz się Miłością moją, a dusza moja rozmiłuje się w Najświętszym Sakramencie.

Żyję dla Ciebie, Boże, Tobie wszystko oddaję, poświęcam, do Ciebie wszystko odnoszę i pragnę, by największym szczęściem, pierwszym pragnieniem moim było zjednoczenie mojej duszy z Tobą – Bogiem, by Komunia św. stała się dla mojej duszy najdoskonalszym zjednoczeniem z Bogiem na ziemi, by dusza cała, a więc i duch i ciało były jednoczone z Bogiem.

Tak więc Eucharystia, Komunia św. niech stanie się ciągłym tematem moich rozważań. Pogłębianie znajomości tej tajemnicy niech wciąż przynosi mojej duszy lepsze poznanie Boga i zbliżanie się do Niego. Niech Eucharystia – Wielka Księga o Bogu, stanie się źródłem w którym zagłębiać się nieustannie będzie dusza moja. A zagłębiając się w nią wyczytywać niezwykłe prawdy, które sprawiają, że dusza wchodzić będzie w coraz bliższą relację z Bogiem, zostanie przemieniana poznaniem i kroczyć drogą świętości. Z Boga, z którym dusza jednoczyć się będzie podczas Eucharystii czerpać będzie: samo życie, moc i siłę do realizacji powołania, miłość, którą ma się stawać, wszelkie natchnienia.

Właśnie podczas Eucharystii dusza stawać się będzie coraz bardziej dzieckiem wobec Boga, które otrzymuje od Niego to, co jest potrzebne. Oprócz zjednoczenia z Bogiem dusza będzie zagłębiać się we wszystkie tajemnice całego dzieła stworzenia, dzieła zbawienia. Podczas Eucharystii jednoczyć się będzie z całym Kościołem. Oznacza to, że włączana będzie: w cały dorobek Kościoła, w życie Świętych, w życie Aniołów, jednoczona będzie z duszami czyśćcowymi. w duszy wybrzmiewać będzie cała historia zarówno narodu wybranego, jak i Kościoła.

Niech Msza święta będzie punktem mojego dnia, wokół którego wszystko się gromadzi, do którego wszystko dąży i z którego potem wypływa dalsze życie, bo podczas Eucharystii dusza jednoczyć się będzie z Bogiem.

2. Wezwania do Modlitwy Wiernych (do wyboru)

1. Dobry nasz Ojcze, Ty udzielasz Kościołowi licznych darów i charyzmatów Ducha Świętego. Prosimy Cię o łaskę rychłej beatyfikacji sługi Bożej siostry Konsolaty Betrone. Niech jej maleńka droga miłości przyczynia się do wzrostu gorliwości i świętości wszystkich wierzących. Ciebie prosimy…
2. Dobry nasz Ojcze, Ty gromadzisz nas we wspólnocie dusz najmniejszych. Spraw przez przyczynę Matki Najświętszej oraz za wstawiennictwem św. Jana Pawła II i wszystkich naszych Patronów, aby nasza wytrwałość w modlitwie i w ewangelizacji poprzez miłość przyczyniła się do triumfu miłości w całym Kościele i świecie. Ciebie prosimy…
3. Miłosierny Ojcze, Ty zgromadziłeś nas w stowarzyszeniu katolickim „Konsolata” i w powstałych przy nim dziełach. Spraw, aby nieustannie wzrastała liczba członków stowarzyszenia zaangażowanych i odpowiedzialnych w służbie Kościołowi, gotowych ofiarować się dla jego odnowy i rozwoju. Ciebie prosimy…
4. Módlmy się za papieża NN, naszego Biskupa NN i kapłanów wspierających nas w naszej działalności, aby w swojej pasterskiej posłudze doświadczali pomocy Maryi i Świętych, którzy patronują naszemu dziełu. Ciebie prosimy…
5. Módlmy się za naszych dobrodziejów i ofiarodawców. aby doceniając wartość swojego zaangażowania w dziele najmniejszych cieszyli się duchowym rozwojem na drodze wiary i miłości oraz szczególnym błogosławieństwem Największego Dawcy, którym jest nasz Bóg i Zbawca. Ciebie prosimy…
6. Módlmy się za tych, którzy w ramach naszej działalności przyjmują łaskę wybrania i ofiarują się w intencji rozwoju dzieła najmniejszych, aby cieszyli się Bożym błogosławieństwem i licznymi powołaniami w powstającej wspólnocie życia konsekrowanego. Ciebie prosimy…
7. 7. Aby wszyscy polecający się naszym modlitwom, zwłaszcza chorzy i przeżywający różne trudności życiowe otrzymali potrzebne im łaski i Boże błogosławieństwo. Ciebie prosimy…
8. Aby zmarli nasi bliscy oraz zmarli członkowie stowarzyszenia katolickiego „Konsolata” i wspólnoty najmniejszych zostali wprowadzeni do wiecznego Kościoła zbawionych i dostąpili udziału w tajemnicy Bożego życia. Ciebie prosimy…
9. Módlmy się za nas samych i wszystkie dusze najmniejsze w Polsce i na świecie, aby doceniając wartość swego powołania i korzyści płynące z powołania na maleńką drogę miłości, potrafili dawać wkład w budowę wspólnego dzieła i rzetelnie spełniali powierzone im zadania. Ciebie prosimy..

3. Komunia św.

Komunia św. to cudowny, najpiękniejszy moment Eucharystii. Jezus przyjdzie do twojego serca. Zanim to się stanie prawdziwie, jeszcze raz ukorz się przed Nim. Proś Maryję, aby wzięła twoją duszę, poprowadziła do Jezusa, niech czyni to za każdym razem, abyś mógł przyjąć Jej Syna. A Jezus twoją duszę, którą kocha, a dusze maleńkie ukochał szczególnie, Jezus za tymi duszami tęskni, za tymi duszami drży. On pragnie teraz przyjść do twego serca. Kocha twoje serce i duszę. Kocha ogromnie. Całą Mszę czekał, aby móc zagościć w twoim sercu. Jego Miłość rozpiera Jego Serce. Kiedy kapłan będzie podawał tobie Ciało Przenajświętsze, to wiedz, że Bóg z wielką radością będzie wyrywał się z rąk kapłańskich, aby spocząć w twoim sercu. A ty natomiast widząc, jak bardzo małą duszą jesteś, tak bardzo nędzną i słabą, nie potrafiącą zupełnie ugościć tak wielkiego, cudownego, wspaniałego Króla, pozwól Maryi przyjąć Jezusa w ramiona w twoim sercu. Ona będzie razem z tobą wielbić i kochać, razem z tobą będzie adorować swojego Jezusa. Modlitwa Maryi popłynie z twojego serca. Pozwól, Aniołowie będą w twoim sercu wielbić Boga. Zaproś Świętych, niech oni również uczczą ten cudowny, wspaniały moment. A ty pozwól, by całe Niebo, które zstąpi do twojego serca, by wszyscy Święci, Aniołowie wraz z Maryją głosili uwielbienie, uczczenie, wysławienie Boga. Wtedy będąc tak małym, tak mizernym, tak maleńkim, powiedz Jezusowi:

Jezu, Miłości moja, pragnę należeć do ciebie tak, jak Ty należysz do mnie. Tak, jak Ty mi dałeś siebie, tak ja pragnę dać Tobie siebie, tak jak potrafię. Jako dusza maleńka czynię to nieudolnie, a wiec proszę Maryję, aby Ona mnie ofiarowała Tobie. Jezu, przyjmij mnie, ja pragnę cały czas gościć Ciebie w swoim sercu. Nieustannie Cię adorować, kochać, wielbić, czcić. Pragnę Cię Jezu, pragnę adorować Twoje rany, pragnę całować Je, pragnę wielbić Twoją cudowną Miłość, która przyniosła światu zbawienie. Jezu, Miłości moja, pozwól mi należeć do Ciebie, tak, jak Ty należysz cały do mnie. Amen.

4. Modlitwa po Komunii świętej

Jezu Mój, przyjmując Ciebie wraz z Maryją w Komunii św., wysławiam twoją hojność i szczodrobliwość. Ty Bóg, wielki i wszechmocny, zgodziłeś się przyjść do duszy tak maleńkiej i słabej. Twoje miłosierdzie nie zna granic. Twoja miłość jest niepojęta. Dałeś się zamknąć w tak małym i tak często zalęknionym sercu sam będąc Bogiem nieogarnionym i wypełniającym cały wszechświat. Bądź uwielbiony, Panie Mój Umiłowany, bo to, co wydawać by się mogło przeznaczone być powinno dla wielkich tego świata, Ty, Jezu, przeznaczyłeś dla najmniejszych. Ty przyszedłeś, Jezu mój kochany, do tego co nędzne i niegodne, do tego co w oczach świata pogardzane, aby chwała Twoja tym bardziej zajaśniała. Wobec tak małych dusz odkrywasz się, bo Ty kochasz to co małe, pokorne, słabe i wobec Ciebie uległe. Ty wywyższasz tą małą duszę zalewając ją światłem swej świętości. Ty obdarzasz ją swoją świętą obecnością. Ty sprawiasz, że wypełniona Twoją miłością nie pragnie już niczego oprócz Ciebie samego. Jakże wielka jest Twoja miłość, jakże wielkie jest miłosierdzie Twoje! Twoja chwała rozbrzmiewa w sercach pokornych. Twoja dobroć sławiona jest przez dusze uległe. A pokora Twoja i uniżenie wzorem jest dla wszystkich serc miłujących Ciebie miłością wielką i świętą. Wysławiam Ciebie, Jezu mój. Składam u Twych stóp moją duszę. Ty przytul ją i rozpal płomieniem wiecznej miłości. Niech płonie, niech spala się dla ciebie, a chwała Twoja niech coraz bardziej rozbrzmiewa w jej sercu, a przez nią niech roznosi się po całej ziemi. Poprzez to serce małe i słabe, okaż Panie swą wielkość i moc, siłę i potęgę. Niech miłość, która w Tobie wyraża się najpełniej, wypełni ją i rozleje się na bliskich i uświęci wszystkich wokół. O, Jezu Chryste! Tobie chwała na wieki wieków. Amen.

5. Akty uwielbienia

Niech będzie Bóg uwielbiony!

Niech będzie uwielbione święte Imię Jego!

Niech będzie uwielbiony Jezus Chrystus, prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek!

Niech będzie uwielbione Imię Jezusowe.

Niech będzie uwielbione Najświętsze Serce Jezusowe!

Niech będzie uwielbiona Najświętsza Krew Jezusowa!

Niech będzie uwielbiony Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie Ołtarza!

Niech będzie uwielbiony Duch Święty Pocieszyciel!

Niech będzie pochwalona Bogarodzica, Najświętsza Panna Maryja!

Niech będzie pochwalone jej święte i Niepokalane Poczęcie!

Niech będzie pochwalone imię Maryi, Dziewicy i Matki!

Niech będzie pochwalony św. Józef, Jej przeczysty Oblubieniec!

Niech będzie uwielbiony Bóg w swoich Aniołach i w swoich świętych!

***

6. Komunia duchowa

Bóg udziela siebie w Komunii duchowej. Przychodząc w ten sposób cały jest dla przyjmującego Go człowieka. Przychodzi do ludzkiego serca, bo zapragnął pobyć w bliskości umiłowanej duszy, która wrażliwa jest na Jego wolę i na nią odpowiada. Pragnie jak najczęściej w ten sposób gościć u nas jednocząc się z nami. Chce, abyśmy wierzyli, że ta Komunia nie jest umniejszona faktem przyjęcia Jezusa w sposób duchowy.

Jezus w Komunii duchowej przychodzi do nas naprawdę, a nie symbolicznie. Oczekuje naszej wiary, iż Komunia duchowa jest prawdziwym przyjęciem Boga do serca. Że Bóg prawdziwie i rzeczywiście przychodzi do duszy, by w niej zamieszkać. Chce naszej wiary! Bowiem często zbyt lekko traktujemy Komunię duchową, którą w życiu duchowym praktykujemy. Brakuje nam ufności w prawdę tego wydarzenia!

Zdarza się, że do dusz wybranych w Komunii duchowej Jezus przychodzi w mistyczny sposób. Czasem pokazuje siebie, daje odczuć wniknięcie Boga do duszy. Bóg sam będąc Kierownikiem dla dusz umiłowanych, poucza je. Zdarza się, że dusza oczami serca widzi Hostię. Często ta Hostia stoi przed oczami, jakby na coś czekała. Jezus w ten sposób wyraża pragnienie, aby dusza otworzyła serce i przyjmowała Go. To łaska, to dar Jego dla tej duszy. Łatwość, z jaką niektóre dusze widzą – to również dar.

Zatem starajmy się częściej przyjmować Jezusa duchowo. A widząc Hostię oczami wiary, doznając mistycznych przeniknięć Boga, uwierzmy w Jego prawdziwą obecność w nas. Adorujmy Go. Kochajmy. Jezus przychodzi do duszy umiłowanej stęskniony, spragniony miłości, której nie znajduje w tak wielu duszach. Czule zwracajmy się do Niego. Dziecięca modlitwa duszy najmniejszej jest ukojeniem dla Bożego Serca. Miłość i prostota z jaką ją wyraża, ujmuje Jego Serce. Z czułością patrzy na nią. Spragniony miłości, jak człowiek na pustyni chwyta każdą kroplę uczucia do Niego. Każdą traktuje jako cenną. Każdą zamienia w prawdziwe brylanty, w prawdziwe złoto Miłości doskonałej. Przemienia miłość duszy najmniejszej w miłość Bożą. I udziela łask duszom potrzebującym tejże Miłości.

Nigdy nie patrzmy na swoje słabości z żalem, czy smutkiem. Nie zajmujmy się nimi. Nie są tego warte. Zajmujmy się Jezusem przychodzącym do nas. To On jest naszym Skarbem! To On jest naszą świętością, chociaż jesteśmy najmniejszymi i najsłabszymi duszami. Właśnie na tym polega świętość. Dusza przyjmuje Boga, który staje się jej Uświęcicielem. On jest Święty. Tylko On. Nikt, żaden człowiek nie jest w stanie uświęcić się sam. Tylko Bóg może obdarować go swoją świętością. Natomiast dusza może otwierać się na miłość i ją przyjmować. Może z dziecięcą ufnością odpowiadać na tę miłość. Może po dziecięcemu wyrażać ją. Może składać u stóp Jezusa różne dowody swojej miłości: uśmiech szczególnie dla tych, którzy są jej nieżyczliwi, zgodę na szarość swego życia, radość z niesienia Krzyża, umiłowanie cierpienia, zapomnienie o sobie w różnych momentach dnia. Takie i inne dowody miłości są jak kwiaty, kwiatki, całe bukiety, naręcza kwiatów. To zazwyczaj polne kwiaty, bo przecież duszy maleńkiej nie stać na eleganckie róże, dystyngowane lilie. Jednak Jezus ma upodobanie właśnie w tych zwykłych, polnych kwiatach. Oczekuje od dusz najmniejszych, że wyrażać będą wiarę w Jego obcowanie z nimi. I z wiarą przyjmować Go będą zawsze w Komunii duchowej, ilekroć przyjdzie do nich.

Duszo najmniejsza, zawsze, gdy będziesz widzieć Hostię, wiedz, że Jezus czeka u drzwi twego serca. Gdy widzisz Go na Krzyżu, wiedz, że czeka u drzwi twego serca. Gdy widzisz Go na ręku Maryi jako maleńkie Dziecię, czeka u drzwi twego serca. Bo pragnie zjednoczenia z duszą twoją, bo pragnie twojej miłości tak czule Mu okazywanej, bo pragnie ciebie posiąść na zawsze. Bo chce objąć ciebie Miłością pełną i doskonałą, chce ciebie zamienić w tę Miłość. Chce, pragnie, tęskni. Bóg Stwórca spragniony jest miłości swego stworzenia! Kocha nieskończoną miłością, ale też tej miłości pragnie. Obdarza ciebie tą łaską zupełnie darmo, bez żadnej twojej zasługi.

Niech wiedzą dusze maleńkie, że nie świętość do nich przyciąga Boga (tej nie posiadają), ale ich słabość, maleńkość, bezradność. Ich pokora i otwartość. O, jakże wiele Bóg daje najmniejszym! Stają się bogaczami! Szkoda, że tak często tego nie widzą i nie rozumieją. Bądźmy Jego maleństwem. Cieszmy się z tak licznych prezentów, jakie nam daje. Z pokorą przyjmując, chwalmy swego Dawcę i rozdawajmy, niczego sobie nie zatrzymując. Służmy, cali będąc dla Niego. O sobie zapomnijmy. Dla siebie niczego nie pragnijmy, bośmy za mali, by wiedzieć, co nam jest potrzebne. Bóg da nam to, co otwierać będzie przed nami wieczność. On poprowadzi nas ku wiecznemu zjednoczeniu z Miłością. Poprzez naszą drogę, nasze życie, inni ujrzą światło, które poprowadzi ich do Boga.

Nie obawiajmy się tych słów. Wszystko Bóg czynić będzie. Naszą „zasługą” będzie jedynie przyzwolenie Mu na wszystko, powierzenie Mu całych siebie i swego życia oraz zgoda, by Płomień Miłości strawił żertwę. Bóg miłuje ciebie, duszo najmniejsza.

Przykładowa modlitwa i Komunia duchowa:

Jezu mój, wierzę, że jesteś prawdziwie obecny w Najświętszym Sakramencie. Kocham Cię nade wszystko i pragnę gorąco mieć Cię w duszy swojej. Ponieważ nie mogę Cię przyjąć teraz sakramentalnie, zawitaj przynajmniej duchowo do serca mego (pauza).

Jako już przybyłego, witam Cię i jednoczę się ściśle z Tobą. Nie dozwól mi się nigdy od Ciebie oddalić. Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci, Krew Przenajdroższą Syna Twego Jezusa Chrystusa, za grzechy moje, za dusze w czyśćcu cierpiące oraz za potrzeby dzieła najmniejszych i Kościoła świętego.

(Rachunek sumienia – pauza)

Abyś dobre i gorliwe dusze konsekrowane i świeckie do wspólnoty najmniejszych przysłać i w powołaniu na maleńkiej drodze miłości utwierdzić raczy.

- Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

Módlmy się za dusze najmniejsze cierpiące i borykające się z różnymi problemami.

- Zachowaj je, Panie i wybaw je od wszelkich utrapień.

Módl się za nami Święta Boża Rodzicielko.

- Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się: Wszechmogący i miłosierny Boże, któryś dla obrony ludu chrześcijańskiego wieczną pomoc w błogosławionej Maryi Pannie cudownie ustanowił, spraw łaskawie, abyśmy Jej opieką wsparci, walcząc za życia, w godzinę śmierci mogli odnieść zwycięstwo nad nieprzyjacielem naszego zbawienia. Amen.

Albo:

Proszę Ciebie, Jezu, z całego serca, przyjdź do wszystkich dusz najmniejszych w komunii duchowej i przekonaj ich maleńkie serca o swojej obecności, świętej, żywej i prawdziwej. Przyjdź do każdego z nich. Proszę, niech każde serce będzie przekonane o Twojej obecności w sercu. Wszystkie te serca ofiarowuję też Tobie w tej modlitwie, w tej komunii za inne dusze, za dusze grzeszników, za dusze konających, za dusze czyśćcowe. Jezu, niech ta komunia przyniesie wielki owoc dla całego świata. Bowiem jedna komunia duchowa ma wielką moc, może przynieść zbawienie wielu duszom i ocalić od potępienia. Proszę Cię, Jezu, przyjdź. A Ty Duchu Święty, daj wiarę i ufność tym duszom, w Twoją obecność, w obecność Jezusa w Hostii, w Hostii, która przychodzi prawdziwie do serc najmniejszych.

Uwielbiam Ciebie, Miłości niepojęta, która schodzisz teraz i jesteś jednocząc się z tymi duszami, obejmując je i unosząc w świat ducha, przenikając, przemieniając je, rodząc od nowa.

Proszę Cię, Duchu Święty, abyś zrodził w nich nowe życie, życie Chrystusa. Bowiem każda komunia duchowa może przynieść odrodzenie, wzrost i uświęcenie. Jest prawdziwą komunią.

Bądź uwielbiona Trójco Przenajświętsza, w której te maleńkie dzieci znajdują swoje życie, znajdują swoją miłość, znajdują swoje odrodzenie. Uwielbiam Ciebie. Amen!