14. Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela (Łk 1,67-79)

Spójrzmy teraz na Zachariasza. Wyśpiewuje Bogu hymn pochwalny za to, co czyni dla niego i dla całego narodu wybranego. Kiedy Bóg dotyka człowieka swoją miłością, kiedy wchodzi w jego życie, gdy człowiek otwiera szeroko oczy i zaczyna widzieć obecność Boga w jego sercu rodzi się wielka wdzięczność, pragnienie, by wielbić Boga.

W nasze życie wszedł Bóg. W szczególny sposób od pewnego czasu zamieszkał w naszych sercach. Żyje w każdym z nas i ma wpływ na to, co się wydarza w naszym życiu. Jeśli dobrze otworzymy oczy zobaczymy Jego wielkie działanie – działanie samego dobra, samej miłości; działanie, które trwać będzie przez pokolenia. Warto modlić się, chociaż czasami, właśnie modlitwą Zachariasza lub też Magnificat, by rozważając te słowa, rozważać wielkie dzieła, które Bóg czyni w życiu każdego człowieka, których dokonuje poprzez kolejne pokolenia; dzieła które mają wpływ na całą ludzkość, w których my uczestniczymy i w których uczestniczyć będą kolejne pokolenia, dzięki również naszemu uczestnictwu, naszemu otwarciu się na te dzieła.

Niech Msza św., w której będziemy uczestniczyć, będzie naszym dziękczynieniem, uwielbieniem Boga. Niech będzie wielką radością z powodu obecności Boga w nas, z powodu przyjścia Jezusa, które ma wpływ na całą ludzkość, nie tylko na nas. Niech to będzie świadome uwielbienie Boga we wszelkich Jego dziełach, które przeprowadzał, przeprowadza i będzie przeprowadzał w Kościele, w życiu każdego człowieka. Niech nasze serca całe uniosą się ku Bogu, by wraz z Aniołami, wraz ze Świętymi wyśpiewywać Bogu hymn pochwalny. Niech nasze serca otworzą się, by doświadczając jeszcze bardziej niezwykłej obecności Boga, schodzącego na ziemię same doznają niezwykłej radości. Niech przemienią się w miłość i tą miłością niech powitają schodzącego z Nieba Boga.

Modlitwa po Komunii św.

Dziękuję Ci, mój Jezu! Otwierasz moje serce na Twoje przyjście. Sprawiasz, że moje serce obejmuje cały świat i widzę radość całego stworzenia na Twoje przyjście. Chcę wraz z całym stworzeniem uwielbiać Ciebie. Chcę włączyć się w hymny uwielbienia, które śle cała ziemia, cała przyroda ożywiona i nieożywiona. Chcę wraz z całym kosmosem połączyć się w jednym wielkim hymnie dziękczynienia, hymnie uwielbienia, wysławiania Twojej miłości, dobroci i miłosierdzia. Niech połączą się nasze śpiewy ze śpiewem Aniołów i Świętych. Niech nasze serca wyśpiewują Tobie najpiękniejszą pieśń chwały.

***

Pragniemy, Boże, radować się Tobą, nasze serca nakłaniać nieustannie ku uwielbieniu, radości, ku dziękczynieniu. Chcemy by ta radość promieniowała z nas na naszych najbliższych. Chcemy zanieść Ciebie do naszych rodzin. Chcemy, abyś narodził się we wszystkich rodzinach, we wszystkich sercach.

Pragniemy Boże poprzez nieustanne uwielbienie Ciebie w naszych sercach, poprzez trwanie przy Tobie, Jezu maleńki, poprzez ciągłe śpiewanie w naszych sercach Tobie hymnów pochwalnych, niejako wprowadzić Ciebie w życie wszystkich dusz, by zajaśniała Twoja miłość na całej ziemi, by zajaśniało dobro, zajaśniał pokój. Prosimy Ciebie byś nas umocnił, wsparł w tych naszych pragnieniach. Abyś sprawił, że nasze serca będą mocne w tym uwielbieniu, będą z mocą śpiewać Tobie dziękczynienie, będą radować się rzeczywiście i zarażać wszystkich tą radością.

Prosimy Ciebie, abyś pobłogosławił nam na ten cudowny, wspaniały, pełen radości dzień i na czas dzielenia się tą radością z naszymi najbliższymi.

Uwierzmy, że Bóg jest Źródłem wszystkiego w nas

Posiadamy to, co jest najcenniejsze. W swoich sercach mamy Boga. Czegóż więcej potrzeba? Jeśli zagłębimy się w cudowną tajemnicę obecności Boga w nas, to ta tajemnica będzie nieustannie źródłem naszego szczęścia i naszej radości. Właśnie z tego faktu – z obecności Jezusa w sercu płynie siła, moc, radość, wiara, ufność, miłość, pokój. Z tego płynie szczęście. Bóg wystarczy. Nie potrzeba niczego innego, bo On jest Źródłem wszelkiego dobra, wszelkiego życia, Źródłem wszystkiego w nas.

Więc zagłębiajmy się w niezwykłą, cudowną obecność Boga w naszych duszach i z niej czerpmy radość. Niech ta Obecność będzie źródłem miłości w naszych rodzinach, niech promieniuje na naszą postawę, na nasz sposób bycia, mówienia, patrzenia, dokonywane wybory, na całe nasze życie. Niech przemienia nas, naszych bliskich, niech przemienia cały Kościół. Rozradujmy się, bo Bóg jest z nami!