Z TESTAMENTU ŚP. KS. JÓZEFA GREGORKIEWICZA
Zjednoczenie Dusz
Ks. Józef Gregorkiewicz, salezjanin (+ 2006) – kierownik duchowy wielu dusz najmniejszych, kładł duży nacisk i przy każdej okazji powtarzał o potrzebie wielokrotnego naszego duchowego jednoczenia się każdego dnia na modlitwie. Tym samym zapewniał wszystkich, że realizując poniższe wskazania doświadczać będziemy coraz większego zjednoczenia. Powinniśmy nieustannie jednoczyć się z Jezusem i miłować Go – powtarzał – a ten wielki dar, jakim obdarza każdego z nas Bóg stanie się zarazem darem dla wspólnoty i Kościoła. Bóg bowiem wiedząc jak słabą mamy naturę daje nam ludzi, którzy mają być duszami siostrzanymi i bratnimi. Z tymi ludźmi chce połączyć nas silnymi więzami. Chce nas zjednoczyć do tego stopnia, abyśmy razem stanowili jednego ducha zatopionego w Duchu Świętym. Każdy z nas wnosi coś do tego zjednoczenia. Każdy naznaczony jest swoistym charyzmatem, który jest niezmiernie potrzebny dla rozwoju Bożych dzieł, dla pełnienia swego powołania w Kościele. Bóg łącząc nas, składa w każdym człowieku niezbędne dla wszystkich dary i łaski. Zjednoczenie to dokonuje się na łonie Kościoła za sprawą Ducha Świętego – Ducha Miłości, którego szczególnie należy przyzywać. Należy też dostrzec tu wielką rolę Maryi, która jest Matką jednoczącego się Kościoła i Jej zawierzać się nieustająco, oddając poprzez Jej Serce, Sercu Jezusa. To ważne – podkreślał ks. Józef, – gdyż Kościół zna i często rozważa znaczenie Matki Bożej i Jej rolę w zesłaniu Ducha Świętego i Jego działaniu w Kościele Świętym. Często rozważany jest związek Przeczystej Dziewicy z Duchem Świętym. Tam, gdzie Duch Święty, tam i Maryja. Zatem nie powinniśmy zapominać o Matce Najświętszej, Tej niezwykłej, Świętej, Przeczystej Oblubienicy Ducha Miłości Ojca do Syna i Syna do Ojca.
Siedem wskazań zjednoczenia dusz:
- Spotkanie w Komunii św. ze wszystkimi, którzy walczą, jak ty i pragną kochać jak ty, aby wszystkie serca pozyskać dla Chrystusa. Pamiętaj, można żyć pod jednym dachem, a być daleko od siebie l nigdy nie mówić o tym, co w głębi duszy leży jak największy skarb, a można być setki i tysiące kilometrów od siebie, a być blisko w Sercu Jezusa i Maryi.
2.Spotkanie w Wieczerniku o godz. 9:00 – z tymi, którzy w poczuciu słabości wspólnie dla siebie przez Maryję chcą uprosić światło dla umysłów, ogień dla serc i moc dla woli, aby stać się narzędziem w dłoniach Niepokalanej dla przybliżenia dnia zwycięstwa Maryi, a przez Nią Miłosierdzia Bożego. - Spotkanie o godz. 12:00 – w Domu Nazaretańskim, odmawiając wzajemnie za siebie modlitwę „Anioł Pański”, błagając Chrystusa o łaskę, by nieść światu objawienie miłości przez Maryję słowami: „Jezu żyjący w Maryi, żyj w nas i przez nas, dusza w duszę, serce w serce”.
4.Spotkanie pod krzyżem o godz. 15:00 (Godzina Miłosierdzia) – w chwili, gdy Chrystus oddaje nas Maryi, przekazuje nam pragnienie miłości i przelewa ostatnie krople Krwi, otwiera Serce pełne miłości i miłosierdzia. Zanurzmy wtedy – odnawiając swe oddanie Maryi – swoje słabe serce w Ranie Serca Jezusowego za wszystkich niewolników Maryi i dusze ofiarne, aby złączyły swe płomyki serc w jeden wielki płomień, który zagasi pożar zapalony przez szatana w ludzkich sercach zakutych w kajdany grzechu. - Spotkanie podczas błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem, gdy wszystkie oczy wpatrzone w Hostię Przenajświętszą, gorąco błagają: „Błogosław Chryste tym, którzy walczą o Twoje Królestwo na ziemi przez Niepokalane Serce Maryi, aby jednym sercem byli ku służeniu Tobie i miłowali się wzajemnie.”
- Spotkanie o godz. 21:00 – podczas Apelu Jasnogórskiego – „Jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam”.
- Spotkanie przed położeniem się na spoczynek, gdy odmawiając trzy „Zdrowaś Maryjo” za nas, prosimy o czystość anielską. głęboką pokorę i miłość gorącą – o trzy cnoty bez których apostolstwo bezskutecznym się staje, o trzy cnoty najmilsze Maryi.
