W dniach 17-21 VIII przeżywaliśmy w Gietrzwałdzie ostatnią, trzecią turę wspólnotowych rekolekcji. Był to czas wielkiej radości przebywania razem, zobaczenia tych, których dawno nie widzieliśmy, ale przede wszystkim czas zanurzenia się w naszym charyzmacie dusz maleńkich i jego odnowienia. Pierwszego dnia był Wieczernik w gietrzwałdzkiej bazylice, ale do sanktuarium wracaliśmy także każdego wieczoru na Apel o 21.00. Ks. Adam Wawro, egzorcysta z Ostrowa Wielkopolskiego i opiekun duchowy tamtejszych Sióstr Klarysek Kapucynek, w czasie rekolekcji przypomniał nam o tym, że maleńka droga miłości to nie tylko sposób na życie, ale to nasze powołanie i misja. Mamy ją przekazywać innym, a nie tylko zachowywać dla siebie – w swoim gronie. Tego powołania nie można porzucać, bo inne dusze mają prawo poznać, jak bardzo Bóg je kocha, pragnie być przez nie kochany i jak mogą ratować dusze – także swoich bliskich – których tyle jest na drodze do piekła. Jeden akt miłości wynagradza tysiąc bluźnierstw i ratuje jedną duszę, a więc, jak uczył Jezus s. Konsolatę, powinniśmy mieć wyrzuty sumienia, kiedy tracimy czas i przestajemy wołać „Jezu, Maryjo, kocham Was, ratujcie dusze!”. Wiele czasu zużywamy na sprawy niepotrzebne, a z każdej chwili będziemy rozliczeni przez Pana na sądzie Bożym. Jak powiedział ks. Adam, kiedyś w wolnej chwili odmawiało się dziesiątek różańca, a teraz zajmuje nas dziesiątek seriali. My nie marnowaliśmy więc cennych chwil, ale wielokrotnie w ciągu dnia modliliśmy się wspólnie aktem miłości. Poznawaliśmy też życie s. Konsolaty, korzystając z dostępnych nam rękopisów sióstr klarysek, listu s. Konsolaty do dusz najmniejszych, pracy doktorskiej s. Danieli Chwałek na temat maleńkiej drogi jako stylu życia chrześcijańskiego oraz filmu o Słudze Bożej pt. „Żyć miłością”, który jest dostępny tutaj
https://www.kapucynkiostrow.pl/czytelnia/sl-b-konsolata-betrone/75-film-o-sludze-bozej-s-marii-konsolacie-betrone
Nasza Siostra stała się dzięki temu dla nas o wiele bliższa i jeszcze bardziej ją pokochaliśmy. Ks. Adam przybliżył nam też objawienia Matki Bożej w Gietrzwałdzie, podając niezwykłe fakty, o których wcześniej nie słyszeliśmy. Zainteresowanych odsyłamy do książki Stanisława Krajskiego „Spisek przeciwko Matce Bożej…” Od ojca rekolekcjonisty otrzymaliśmy też listę innych wartościowych książek, do których warto zajrzeć, by pogłębić swoją wiarę. Piękny czas rekolekcji zakończyliśmy całonocną adoracją i Mszą św. w gietrzwałdzkiej bazylice. Dziękujemy ks. Adamowi za poprowadzenie tak owocnych rekolekcji, za przypomnienie nam ważności maleńkiej drogi i naszej odpowiedzialności za życie nią i jej rozpowszechnianie. Dziękujemy ks. Sławkowi, naszemu kapelanowi, że zechciał być na rekolekcjach nie tylko w Czerwińsku i w Różanymstoku, ale także i z naszą grupą w Gietrzwałdzie. Dziękujemy wszystkim członkom naszej wspólnoty za wszelki podjęty trud, dzięki któremu mogliśmy tak bardzo ubogacić nasze maleńkie serduszka!
Jezu, Maryjo, kocham Was, ratujcie dusze!
Za nami połowa września. I choć wakacje dla dusz maleńkich też były czasem formacji i modlitwy – rekolekcje i regularne wieczerniki – ten nowy rok rozpoczęliśmy bardzo intensywnie. Powróciły przedwakacyjne dni skupienia. Tak więc pierwszy piątek i pierwszą sobotę miesiąca spędziliśmy w Czerwińsku nad Wisłą. Tam Maryja przygotowała nas do pięknego przeżycia święta swojego Narodzenia. I już następnego dnia (8 września) nasza Mama – Matka dusz maleńkich – zaprosiła nas na urodziny do miejsca swych objawień, do Gietrzwałdu. Tam, razem z Nią, dziękowaliśmy Bogu za 16 lat istnienia naszej wspólnoty, 10 lat działalności Stowarzyszenia Konsolata i 5 lat istnienia naszego Domu – Centrum Dusz Maleńkich w Olsztynie. A już w poniedziałek z wielką radością wyruszyliśmy do dalekiego Ostrowa Wielkopolskiego, by z radością, po długiej przerwie, spotkać się z naszymi Siostrami Klaryskami Kapucynkami oraz tamtejszymi Maleńkimi i przeżyć wspólny wieczernik. Z klasztoru w Ostrowie nasz wieczernikowy szlak zaprowadził nas wprost do klasztoru w Szczytnie. To drugie tak szczególne miejsce, gdzie nasza modlitwa łączy się z potężną modlitwą sióstr klauzurowych. Tu jeszcze bardziej czuje się obecność i ducha naszej patronki – siostry Konsolaty. Czytaj dalej 
