Rozważanie kolejnych tajemnic różańcowych jest zaproszeniem Boga do uczestnictwa w Jego życiu, jest zaproszeniem do zagłębiania się w tajemnice Jego Serca. W tych tajemnicach objawia się Boża chwała. Dusza doświadcza miłości, odkrywa świat jakże inny od tego, w którym żyje na co dzień. Dusza otwiera się na ten świat przechodząc niejako do niego i stopniowo zaczynając żyć tym światem. Częste systematyczne rozważanie tajemnic różańcowych sprawia, że dusza zaczyna żyć niejako na pograniczu tych dwóch światów: świata materialnego i świata duchowego, by z czasem położyć nacisk na świat duchowy i by poprzez świat duchowy patrzeć na doczesność i przeżywać ją; by przez pryzmat ducha podejmować decyzje, przyjmować postawy w swoim życiu. To zaproszenie Boga jest zaproszeniem do niezwykłej przygody, jest łaską okazaną przez Boga, bowiem dusza może uczestniczyć w życiu Boga. Uczestnictwo w Jego życiu wypełnia duszę poznaniem Boga i przybliża ją do Jego Serca. Dusza otwiera się na to poznanie, otwiera się na Serce Boże i dąży ku zjednoczeniu. Zatem modlitwa różańcowa, rozważanie tajemnic może być nazywana modlitwą oblubienicy, która pragnie poznać Tego, którego kocha i którego chce kochać coraz więcej, która pragnie żyć życiem swego Umiłowanego i która chce cała do Niego należąc przeżywać wszystko, co jest doświadczeniem Oblubieńca. Chce w ten sposób zjednoczyć się z Nim przeżywając to, co jest Jego życiem, co należy do Niego. A więc dzisiaj dusze są zaproszone do przeżywania kolejnych tajemnic, by poznając, wchodząc w ich przeżycie, stawać się oblubienicą.
I Tajemnica Chwalebna – Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Jezus zmartwychwstaje. Jest to zwycięstwo wszechogarniające cały świat. Zwycięstwo, które całkowicie pokonuje szatana, grzech, śmierć; zwycięstwo, które obejmuje wszystko od momentu stworzenia po kres tego świata, ale i zwycięstwo, które niejako wkracza, wchodzi w wieczność, ponieważ dzięki zmartwychwstaniu wszystkie dusze mają zapewnioną wieczność. Zmartwychwstanie obejmuje więc całe stworzenie i sięga do wieczności.
Dusza rozważając Zmartwychwstanie powinna zadziwić się zasięgiem tego, co czyni Jezus. Powinna zadziwić się tym, iż miłość Boża obejmuje wszechświat nie tylko w wymiarze danego dnia, czasu, obejmuje wszechświat cały od momentu jego stworzenia. Obejmując od samego początku, a więc jak gdyby mając z jednej strony początek, obejmuje wszystko wraz z całą wiecznością. To jest nie do pojęcia dla ludzkiego umysłu. Można rozważać to godzinami zachwycając się mocą, potęgą Bożej miłości, która pokonuje śmierć i która przybliża każdej duszy wieczność i w tę wieczność wprowadza; daje życie w tej wieczności. Ta miłość daje każdej duszy dowód niebywałego umiłowania, umiłowania nieskończonego, czyniącego z małej, słabej duszy oblubienicę Stwórcy. Czytaj dalej
){kind=link}
){kind=link}
