W ostatnim tygodniu. Adwentu zapraszamy na Rekolekcje Adwentowe dla dusz najmniejszych. Trwać one będą już od jutra (18 grudnia) do środy (20 grudnia) w kaplicy naszego Domu – Centrum, w Olsztynie, przy ul. Hozjusza 2c.
Program dnia codziennie taki sam:
W środę od godz. 17:00 przewidziane jest spotkanie opłatkowe
Doświadczam wspólnoty jako Twego daru, Twojej łaski, wyrazu Twojej miłości, jako Twego zaproszenia do życia w zjednoczeniu. Poprzez wspólnotę uczysz, formujesz, rozwijasz. Dzięki wspólnocie jest łatwiej, a serce doświadcza miłości. Dziękuję Ci, Jezu za to, że obdarowałeś moją duszę wspólnotą. Dziękuję Ci, że coraz więcej dusz zaczyna rozumieć potrzebę wspólnoty; za to, że dusze łączą się tworząc wspólnotę. Dziękuję Ci, że właśnie razem możemy przeżywać kolejne okresy roku liturgicznego, że właśnie we wspólnocie możemy doświadczać Twojej obecności, Twojego prowadzenia; za to, że właśnie we wspólnocie zostajemy włączeni w Twoje życie, stajemy się o wiele bogatsi właśnie dzięki wspólnocie. Przychodzisz do nas, do każdego z nas poprzez wspólnotę.
Jest taka jedna godzina w roku, gdy Niebo pochyla się tak nisko nad ziemią, że Bóg jest na wyciągnięcie ręki. I Jego odwieczne skarby miłości. Jest taka jedna godzina w roku, gdy wszystko jest możliwe. Obietnica z nią związana jest naprawdę wielka! Oto Matka Najświętsza ogłasza, że przez sześćdziesiąt minut w roku Niebo staje nad nami otworem, że każdy, kto w tym czasie zamknie trzymany nad głową parasol niewiary, otrzyma od Boga to, co mu najbardziej potrzebne.
Nie jest to bynajmniej przyrzeczenie związane z samym tylko wymiarem duchowym. Bóg nam przypomina, że stworzył nie tylko nasze dusze; On powołał do życia także nasze ciało i nadał mu wielką godność. W Godzinie Łaski niejeden z nas przekona się, że Bóg nie neguje znaczenia ciała.
Większość z nas dozna innych łask. To wielkie dary, które jak potężny dźwig wyrywają nas z kolein codziennego zła, z naszej opieszałości, gotowości do kompromisu i dogadywania się ze światem, by postawić nas na zupełnie nowej ziemi, wśród zupełnie nowych (o ile piękniejszych) krajobrazów. A spod naszych stóp ku dalekim horyzontom wije się wąska ścieżka.
Bo nie ma większego szczęścia, jak iść w stronę szczęścia, które jest pełne, doskonałe, bez końca, które zanurza w sobie wszystkich bliskich i kochanych (nie ma w nim przecież miejsca na egoizm).
Będą też tacy, którzy w Godzinę Łaski nie poproszą o nic dla siebie. Będą modlić się za dziecko, które zgubiło drogę, za żonę, która ciężko choruje. Może znajdą się tacy, którzy będą się nawet modlili za swoich wrogów.
Jest jeszcze ostatnia grupka – modlących się o nawrócenie grzeszników, o ocalenie dusz idących do piekła. To ludzie najcenniejsi w oczach Maryi. To Jej słudzy, zaczyn nowego pokolenia, które czerpiąc moc z Niepokalanego Serca Matki Najświętszej, wyrwie świat spod władzy szatana i przekaże panowanie Sercu Matki…
To już prawie koniec Adwentu. To już ostatnie dni… Zbliża się czas Bożego Narodzenia!
W naszym adwentowym oczekiwaniu od początku towarzyszy nam Matka Boża. Ta, która cała jest czekaniem, która szczególnie oczekuje narodzin Syna. Dlatego tuż przed czwartą, ostatnią już niedzielą Adwentu, w sobotnie popołudnie, przybyliśmy do Niej – do Gietrzwałdu, aby na naszym, również ostatnim przedświątecznym wieczerniku, u Jej tronu uczyć się postawy prawdziwego oczekiwania – nie biernego, ale bardzo aktywnego, czynnego, gorącego.
Maryja prowadziła nas za rękę podczas adoracji Najświętszego Sakramentu, byśmy mogli – jak Ona – wpatrywać się w Pana z uwielbieniem, z dziękczynieniem za Jego wielką miłość; za to, że tak umiłował świat, że sam zapragnął stać się najmniejszym, bezbronnym, że On, Bóg i Stwórca, zapragnął przyjąć ciało swojego stworzenia. Czytaj dalej
To już trzecia niedziela Adwentu – Niedziela Radości, bo czas oczekiwania na Miłość coraz krótszy. Powinniśmy to rozumieć, czuć, pragnąć, tęsknić i przygotowywać swoje serca na narodziny od nowa w nas tej cudownej Miłości – Jezusa. To dla nas czas szczególnego wzrostu, rozwoju. Przygotowujmy się wraz z Maryją, aby z Nią przyjąć ten najcudowniejszy dar Nieba. Niech to będzie wydarzeniem największym, przeżyciem duchowym. Niech Duch Święty, którego wzywamy nieustannie, pozwoli nam doświadczyć narodzin Boga-Człowieka w wymiarze Ducha, abyśmy odczuli schodzącą z Nieba Moc, Majestat, Potęgę, składaną w najlichszym z lichych żłóbku. Abyśmy doświadczyli zejścia na ziemię całej świętości Nieba, obecności aniołów i Świętych. Abyśmy wraz z Maryją zaznali tego niewysłowionego szczęścia trzymania w ramionach Świętego Dzieciątka – Boga. Niech ten przepiękny czas przygotowań do Świąt Bożego Narodzenia będzie prawdziwie czasem rekolekcji, wykorzystajmy go na pracę wewnętrzną, na miłość i całkowite przylgnięcie do Serc Boga i Matki. Każdy dzień niech będzie kolejnym krokiem w stronę Świata Ducha, abyśmy, gdy nastanie Ta Noc, jedyna w roku, stanęli wśród aniołów wielbiących narodziny Boskiego Dzieciątka. Abyśmy byli światkami przyjęcia przez Świętą – Świętego. Abyśmy doświadczyli tej mocy Miłości jaka się wtedy objawi.
W trwającym już od tygodnia czasie Adwentu doświadczamy wszyscy, jak wielką wartością dla nas, chrześcijan, jest modlitwa. Można ją przeżywać jako pełne szczęścia spotkanie w zjednoczeniu z naszym Panem, Jezusem Chrystusem. To podczas modlitwy doświadczamy, jak Boża łaska – Jego pokój i miłość – wypełnia nasze serca, co z kolei przynosi niepojęte łaski, które modlących się czynią dobrymi i radosnymi dziećmi Boga i Jego Matki. Modlitwa zatem w tym niespokojnym świecie staje się ostoją pokoju, a modlący się – jego apostołami, gotowymi nieść pokój tam, gdzie go brakuje. Módlmy się więc z zapałem, niosąc razem z Maryją całemu światu radość i miłość. Niosąc światu Jezusa, który do nas przychodzi.
W czasie rozpoczętego Adwentu nie zapominajmy też, jak ważne jest stałe oczyszczanie swojego sera. Pamiętajmy, że ten okres liturgiczny to czas łaski dany przez Ojca Niebieskiego, aby przygotować się na narodzenie wielkiej Miłości w naszych sercach. Czytaj dalej
Z archiwum wspólnoty
Oczekiwanie to pozostawienie dotychczasowego swojego życia na boku i zajęcie się tylko przedmiotem swego oczekiwania. Człowiek nieustannie czymś się zajmuje, na coś czeka, oczekuje czegoś od innych. W dodatku jest we współczesnym człowieku niecierpliwość. Nie potrafi spokojnie, cierpliwie czekać. On chce realizacji swoich oczekiwań jak najszybciej, już zaraz, teraz, w tym momencie. Oczekiwać na Boga, oznacza zupełnie zrezygnować z czekania na cokolwiek i kogokolwiek.
Tak więc, oczekiwać Boga, to zrezygnować z wiecznego oczekiwania na wiadomości. Chociażby na te podawane w mediach. To nie włączać telewizora, zrezygnować z sięgania do Internetu, by tam przeczytać najnowsze informacje. To nie nosić przy sobie telefonu, by jak najszybciej odebrać wiadomość przysłaną sms-em. To nie czekać na telefon od kogoś i nie patrzeć z niecierpliwością na aparat, kiedy w końcu zadzwoni. Czytaj dalej
Już w tę niedzielę zaczynamy rekolekcje adwentowe w naszej wspólnocie dusz najmniejszych w domu w Olsztynie.
Maryjo, Matko Boża Pocieszenia Sanktuarium Czerwińskiego, z ogromną radością znowu stajemy przed Tobą w pierwszą sobotę grudnia, aby trwać na modlitwie jako wynagrodzenie za wszystkie grzechy nasze i całego świata. Trwa Adwent, czas oczekiwania na Narodzenie Pana Jezusa. Nikt bardziej nie oczekuje tego czasu jak Ty, Maryjo, a my możemy tylko się uczyć od Ciebie, jak powinniśmy oczekiwać maleńkiej Bożej Dzieciny, bo przecież Pan Jezus jest już w Tobie, pod Twoim Sercem.
Boże Narodzenie jest początkiem Tajemnicy, która urzeczywistnia się każdego dnia, w każdym momencie, a Jego Imię JESTEM, KTÓRY JESTEM wskazuje, że Jezus cały czas jest z nami. W Ewangelii Jezus mówi swoim uczniom: „gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi, módl się do Ojca Twego, który jest w ukryciu…”. A Jego Matka bardzo dobrze to rozumiała. Spotkanie Jej z Archaniołem Gabrielem nie odbyło się w Świątyni czy synagodze, ani na placu miasta, ale w małym domku nazaretańskim, w ciszy, a dokładniej w ciszy sanktuarium Jej Serca. W tej ciszy i my możemy się spotkać z Panem Bogiem i usłyszeć Jego głos. Czytaj dalej
Z przyczyn technicznych przez kilka dni nie będzie dostępu do Komentarzy do Ewangelii. Dlatego proponujemy zaglądać do Rozważań Adwentowych. Wystarczy kliknąć na zdjęcie okładki w panelu bocznym, albo wybrać link zamieszczony poniżej.
http://www.skkonsolata.pl/?
Za utrudnienia bardzo przepraszamy.
