Archiwa kategorii: Świadectwa

Wdzięczni za rekolekcje formacyjne

Opublikowany przez
5

rekolekcjeKochane Dusze Najmniejsze, zakończyliśmy cykl tegorocznych rekolekcji. Odbyły się one w planowanych terminach w Czerwińsku, w Różanymstoku oraz w Gietrzwałdzie. Wyrażamy Bogu wdzięczność za Jego błogosławieństwo, za Jego Łaskę, dzięki której mogliśmy zorganizować rekolekcje w czasie ograniczeń związanych z pandemią. Dziękujemy uczestnikom rekolekcji za ich wierne trwanie w rekolekcyjnej formacji wspólnoty dusz najmniejszych.

Rekolekcje poprowadził  Kapelan Stowarzyszenia Katolickiego im. sł. B. s. Konsolaty – ks. Sławomir Brewczyński. Ks. Sławomir, znając potrzebę nieustannego przypominania naszym małym sercom czym jest maleńkość w oczach Bożych przekonywał nas o tym, że mała droga miłości jest dziełem Bożym oraz że pochodzi z Serca Jezusa. Czytaj dalej →

O Wieczerniku Ogólnopolskim – świadectwa uczestników

Opublikowany przez
Odpowiedz

Swieta WodaWieczernik Ogólnopolski 2020 – Święta Woda i Białystok – przeszedł już do historii  Jednak w sercach uczestników wciąż pozostają żywe ich przeżycia – radość, wdzięczność, pokój, doświadczenie wspólnoty.  Zachęcamy Was do przeczytania kilku świadectw, które znajdziecie poniżej.

Dziękuję Bogu, że w tak trudnym czasie pandemii udało się zorganizować Wieczernik Ogólnopolski u Matki Bożej Bolesnej w Świętej Wodzie. Pod sklepieniem nieba i filarami lip jest odczuwalny żywy Jezus, który umacnia, daje siły i prowadzi wraz ze swoją Matką. JMKWRD (Jagoda z Augustowa)

Tegoroczny Wieczernik wzbudził w naszych sercach pokój i ufność Panu Jezusowi i Jego Bolesnej Matce. Pokazał, jak ważne są one w naszym życiu. Góra Krzyży w Świętej Wodzie, na której  w blasku zachodzącego słońca zostawiliśmy nasze intencje, powierzyliśmy naszą rodzinę, małżeństwo i dzieci wskazała nam na nadzieję, tak ważną dla duszy, bo czyż – idąc za słowami św. Tereski od Dzieciątka Jezus – nie tyle otrzymujemy, na ile mamy nadzieję? A jak  podkreśliła siostra Dominika  (ZSJM) głosząca konferencję  nt. wspólnej drogi do świętości bł. Ks. Michała Sopoćko i ww. św. Tereski, bez nadziei nie ma ufności. Przez tą ufność przeszliśmy również następnego dnia, szczególnie podczas modlitwy uwielbienia. Zaufaliśmy, że Pan Jezus jest z nami, troszczy się o nasze maleńkie dusze, chce się nami zaopiekować. Poczuliśmy to głęboko w naszych sercach. Owoce Wieczernika Ogólnopolskiego odkrywamy i będziemy odkrywać każdego dnia. Czekamy na nie z uśmiechem serca. (Iza i Paweł ze Szczytna) Czytaj dalej →

Co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach

Opublikowany przez
Odpowiedz

Gietrzwałd_bazylikaKochani Sympatycy Dzieła Dusz Najmniejszych!

Dzielę się z Wami wielką radością. Po trzymiesięcznej przerwie spowodowanej pandemią, w sobotę 20 czerwca 2020 r., we wspomnienie Niepokalanego Serca Maryi, spotkaliśmy się u stóp Matki Bożej Gietrzwałdzkiej. Wieczernik poprowadził nasz kapelan, ks. Sławomir, kierując do nas Słowo Boże w czasie Mszy św. i całego modlitewnego skupienia. Podczas nabożeństwa nie zabrakło Mirka i Rysia, którzy jak zawsze wiernie posługiwali przy ołtarzu, oraz Reginki, której ciepły głos  i piękne śpiewy pomagały nam w skupieniu adorować Najświętszy Sakrament.

Bóg w swoim Słowie zwrócił nam uwagę, byśmy niczego się nie lękali, gdyż jesteśmy Jego umiłowanymi dziećmi: „Dlatego nie bójcie się, jesteście ważniejsi niż wiele wróbli” Mt (10,26-33). Ks. Sławomir przypomniał nam o ubóstwie duchowym. Jego przesłaniem było to, aby dusze maleńkie starały się być pokorne, ciche oraz oddające całą chwałę Bogu: „Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie w świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach” Mt (10,26-33). Kapelan, wierny powyższym słowom, głosił Orędzie miłości Serca Jezusa do świata, słowa Pana Jezusa skierowane do czcigodnej sługi B. s. Konsolaty Betrone, a my, trwając przy Najświętszym Sakramencie, modliliśmy się Aktem Miłości. „Jezu, Maryjo, kocham Was, ratujcie dusze” rozbrzmiewało wielokrotnie. W Gietrzwałdzie królowały dwa Serca – Najświętsze Serce Pana Jezusa i Niepokalane Serce Maryi. Był to czas napełnienia nas Bożą miłością. Słuchając słów z listu św. Pawła do Efezjan, do wiernych z miasta, gdzie Matka Boża wraz ze św. Janem znaleźli dom i schronienie, wśród których żyli i współtworzyli z nimi tamtejszą wspólnotę Kościoła uwagę przykuwały słowa pochwalne. Czy św. Paweł nie mówi właśnie o Matce Bożej? Czytaj dalej →

Wywiad z ks. Adamem Wawro (mp4)

Opublikowany przez
Odpowiedz

Ks. kan. Adam Wawro – egzorcysta z Ostrowa Wielkopolskiego, przeprowadził rekolekcje dla naszej Wspólnoty w Czerwińsku i w Gietrzwałdzie. Zapraszamy do obejrzenia filmu – rozmowy z księdzem rekolekcjonistą przeprowadzoną po rekolekcjach w 2019 r.

Wspomnienie Ryszarda Szatkowskiego

Opublikowany przez
Odpowiedz

RysiekMinął właśnie miesiąc od pogrzebu Ryszarda Szatkowskiego. Wiadomość o jego śmierci przyszła nagle i niespodziewanie. To dla nas wielka strata, patrząc tak po ludzku. Ale jako chrześcijanie wierzymy, że zyskaliśmy kolejnego orędownika w niebie. Ufamy, że już wyprasza wiele łask dla wspólnoty i Dzieła Najmniejszych. Chcielibyśmy podzielić się z wami wspomnieniami o naszym współbracie i przyjacielu.

Rysiu był czynnie zaangażowany w pracę na rzecz Wspólnoty Dusz Najmniejszych. Brał udział w wieczernikach, rekolekcjach, pielgrzymkach, skupieniach. Podczas budowy Centrum Duchowego Dusz Maleńkich w Olsztynie – jego trud był nieoceniony.  Czytaj dalej →

Jak kroczyć do Nieba: samemu czy we wspólnocie? – o rekolekcjach w Różanymstoku

Opublikowany przez
Odpowiedz

RozanystokW sierpniu dusze najmniejsze odbyły rekolekcje w Różanymstoku. Była to druga tura rekolekcji wakacyjnych dla „maleńkich”. Przyjechały dusze z Białegostoku, Dąbrowy Białostockiej, Suwałk, Augustowa, Giżycka, Kętrzyna, Olsztyna, Sokółki a nawet okolic Warszawy czy innych miejscowości. Rekolekcje poprowadził kapelan Stowarzyszenia im. sł. B. s. Konsolaty Betrone, ks. Sławomir Brewczyński. Podczas codziennych konferencji ksiądz Sławomir nauczał o prawdach zawartych w Katechizmie Kościoła Katolickiego, o ważności sakramentów świętych obecnych w naszym życiu, przykazaniach Bożych jako zasadach dobrego życia, świadomym wyznawaniu wiary. Ksiądz kapelan postawił przed duszami pytanie: jak kroczyć do Nieba, samemu czy we wspólnocie? Odpowiedź nie była prosta. To co łączy wszystkie dusze to wspólny cel jakim jest Bóg. Na drodze do Boga człowiek potrzebuje znaleźć swoje miejsce. Przykładem jest s. Konsolata, która zrezygnowała z życia zakonnego w pierwszej wspólnocie zakonnej, ponieważ czuła, że to miejsce nie jest dla niej. Zmieniło się to, gdy znalazła się wśród klarysek kapucynek, gdzie pozostała. Czytaj dalej →

To był czas odnowienia charyzmatu dusz maleńkich

Opublikowany przez
1

fresk_bardzo_malyW dniach 17-21 VIII przeżywaliśmy w Gietrzwałdzie ostatnią, trzecią turę wspólnotowych rekolekcji. Był to czas wielkiej radości przebywania razem, zobaczenia tych, których dawno nie widzieliśmy, ale przede wszystkim czas zanurzenia się w naszym charyzmacie dusz maleńkich i jego odnowienia. Pierwszego dnia był Wieczernik w gietrzwałdzkiej bazylice, ale do sanktuarium wracaliśmy także każdego wieczoru na Apel o 21.00. Ks. Adam Wawro, egzorcysta z Ostrowa Wielkopolskiego i opiekun duchowy tamtejszych Sióstr Klarysek Kapucynek, w czasie rekolekcji przypomniał nam o tym, że maleńka droga miłości to nie tylko sposób na życie, ale to nasze powołanie i misja. Mamy ją przekazywać innym, a nie tylko zachowywać dla siebie – w swoim gronie. Tego powołania nie można porzucać, bo inne dusze mają prawo poznać, jak bardzo Bóg je kocha, pragnie być przez nie kochany i jak mogą ratować dusze – także swoich bliskich – których tyle jest na drodze do piekła. Jeden akt miłości wynagradza tysiąc bluźnierstw i ratuje jedną duszę, a więc, jak uczył Jezus s. Konsolatę, powinniśmy mieć wyrzuty sumienia, kiedy tracimy czas i przestajemy wołać  „Jezu, Maryjo, kocham Was, ratujcie dusze!”. Wiele czasu zużywamy na sprawy niepotrzebne, a z każdej chwili będziemy rozliczeni przez Pana na sądzie Bożym. Jak powiedział ks. Adam, kiedyś w wolnej chwili odmawiało się dziesiątek różańca, a teraz zajmuje nas dziesiątek seriali. My nie marnowaliśmy więc cennych chwil, ale wielokrotnie w ciągu dnia modliliśmy się wspólnie aktem miłości. Poznawaliśmy też życie s. Konsolaty, korzystając z dostępnych nam rękopisów sióstr klarysek, listu s. Konsolaty do dusz najmniejszych, pracy doktorskiej s. Danieli Chwałek na temat maleńkiej drogi jako stylu życia chrześcijańskiego oraz filmu o Słudze Bożej pt. „Żyć miłością”, który jest dostępny tutaj
https://www.kapucynkiostrow.pl/czytelnia/sl-b-konsolata-betrone/75-film-o-sludze-bozej-s-marii-konsolacie-betrone
Nasza Siostra stała się dzięki temu dla nas o wiele bliższa i jeszcze bardziej ją pokochaliśmy. Ks. Adam przybliżył nam też objawienia Matki Bożej w Gietrzwałdzie, podając niezwykłe fakty, o których wcześniej nie słyszeliśmy. Zainteresowanych odsyłamy do książki Stanisława Krajskiego „Spisek przeciwko Matce Bożej…” Od ojca rekolekcjonisty otrzymaliśmy też listę innych wartościowych książek, do których warto zajrzeć, by pogłębić swoją wiarę. Piękny czas rekolekcji zakończyliśmy całonocną adoracją i Mszą św. w gietrzwałdzkiej bazylice. Dziękujemy ks. Adamowi za poprowadzenie tak owocnych rekolekcji, za przypomnienie nam ważności maleńkiej drogi i naszej odpowiedzialności za życie nią i jej rozpowszechnianie. Dziękujemy ks. Sławkowi, naszemu kapelanowi, że zechciał być na rekolekcjach nie tylko w Czerwińsku i w Różanymstoku, ale także i z naszą grupą w Gietrzwałdzie. Dziękujemy wszystkim członkom naszej wspólnoty za wszelki podjęty trud, dzięki któremu mogliśmy tak bardzo ubogacić nasze maleńkie serduszka!

Jezu, Maryjo, kocham Was, ratujcie dusze!

Na święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Opublikowany przez
Odpowiedz
zasniecie2Z okazji  Święta Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny chciałbym podzielić się z Duszami Najmniejszymi swoją świąteczną refleksją.
Zwycięstwo — jeśli przyjdzie, przyjdzie przez Maryję. Matko Niepokalanie Poczęta, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę naszego nawrócenia.Prosimy, zachowaj i pomnażaj w nas wiarę w Twoje Niepokalane Poczęcie!

Czytaj dalej →

Dlaczego wracam do Medjugorie

Opublikowany przez
Odpowiedz
palmaZnam takich, którzy, gdy słyszą, że po raz kolejny byłem w Medjugorie, pytają ze zdziwieniem:
— Dlaczego wracasz tam corocznie?
— Jaki jest sens jeżdżenia ciągle w to samo miejsce i to tak daleko?
— Czy takie podróżowanie nie jest dla ciebie zbyt męczące?
Przyznaję, że nie jest łatwo udzielić wyczerpującej odpowiedzi na te wszystkie pytania zwłaszcza ludziom, którzy jeszcze nie poznali Miłości Bożej. Dlatego sięgam wówczas do archiwum ze zdjęciami z Medjugorie i przywołuję obraz palmy, aby posłużyć się pewną analogią zachodzącą między sferą duchową człowieka, a dorodnym, zielonym drzewem, które jednocześnie kwitnie i owocuje. To właśnie w duszy człowieka Łaska Boża może sprawiać tak, że zanim poprzednie owoce duchowe zostaną spożytkowane, już pojawiają się nowe świeże kwiaty i dochodzi do takiego ubogacenia wewnętrznego, które można wyrazić jako radosną „nadobfitość”  wynikającą z intymnej więzi dziecka z najczulszą Mamusią. W takim stanie ducha człowiek pragnie jak najpiękniej wyśpiewywać Bogu:
— Już teraz we mnie kwitną Twe Ogrody, już teraz we mnie Twe Królestwo jest!
[mr] – najmniejszy z Najmniejszych.
JMKWRD

Nie potrafię żyć bez Wieczerników Modlitwy – świadectwo

Opublikowany przez
1

Gietrzwałd, grudzień (2)Nie potrafię żyć bez Wieczerników Modlitwy.

Są to przepiękne spotkania dusz maleńkich w Niepokalanym Sercu Maryi. Każdy Wieczernik jest cudowną ucztą duchową, uwielbieniem Trójcy Przenajświętszej w naszych sercach.

Od 2007 roku przyjeżdżam na Wieczernik w Gietrzwałdzie. To tu stałam się innym człowiekiem. Tu narodziłam się na nowo. Jezus dotykiem swojej miłości uleczył moje okaleczone, poranione, zbolałe serce. Pozszywał rany, stworzył mnie na nowo. I wprowadził na piękną drogę, na której nie jestem już sama.

Tu, w Wieczerniku, przy czułym sercu Matki, otwiera się moje serce. W cudownym śpiewie pieśni adoracyjnych, w słowach modlitwy czuję, jak ukochany Ojciec Niebieski woła mnie, mówi czule do mojego serca, w każdym poruszeniu sumienia odsłania mi swoją wolę. Dotyka przez dar – łaskę, dotyka miłością. I wtedy wiem, nie miłowałabym Go tak, gdyby nie ta łaska i ten dar. Z serca płyną słowa ufnego zawierzenia: „Boże, wiesz o mnie wszystko, wiesz lepiej niż ja… znasz moje życie i wiesz, co jest dla mnie dobre…” Czytaj dalej →