Kochani, nastał dla ziemi czas łaski Nowonarodzonego. Łaska otacza nas, Niebo zlewa na nas zdroje miłosierdzia nader obficie. Świat Ducha świętuje narodziny Stwórcy. Dziecię błogosławi każdego, kto jedynie wyrazi takie pragnienie. Również niewierzący, którzy w swym sercu wyrażają potrzebę pomocy – przeżywają dramaty, mają jakieś trudności, problemy – są przez Dziecię Jezus błogosławieni i udzielane są im liczne łaski.
Nie zdajemy sobie sprawy z ważności tego, co się dzieje wokół nas.Tracimy to, co jest najcenniejsze. Nie dostrzegamy tej niebywałej okazji, jaką daje nam Bóg. Czas Bożego Narodzenia, jakże błogosławiony, skończy się wkrótce. Dany jest nam z wielkiej miłości Boga do nas, wylany z ogromnego Serca miłosiernego Stwórcy. Nie zmarnujmy tak cennego daru. Bóg obdarzył nas swoim Synem. On zszedł na ziemię, jest pośród nas! Możemy tego doświadczyć!
Prośmy, aby serca nasze zostały dotknięte tą łaską! Prośmy, aby sam Jezus Chrystus – Dziecię Święte zamieszkało w nas. Prośmy, aby dotknęło Swą rączką naszych serc, aby je poruszyło, aby je napełniło miłością. To czas, kiedy Łaska Pana zamieszkała na ziemi! To czas, kiedy Jezus Chrystus żyje pośród nas! Zapraszamy Was wszystkich do wspólnej modlitwy dzisiejszego wieczoru!

Ostatnie dni kończącego się roku 2007 przeżywamy na wspólnej modlitwie i doświadczamy ogromu pokoju, który przyniósł na ten świat Książe Pokoju – Jezus Nowonarodzony w Betlejem. W łączności z Maryją i św. Józefem, a także z rzeszą Aniołów i Świętych oddajemy Bogu chwałę, by zaświadczyć o Słowie, które stało się Ciałem w życiu każdego z nas, w życiu naszych rodzin i Wspólnoty. Dziękujemy Wam, Bracia i Siostry za kolejne pelne duchowych przezyć spotkania, które podjęliśmy w Tolkmicku i Sątocznie. Ta wdzięczność przede wszystkim należy się Bogu, który w swoim nieskończonym miłosierdziu obdarza nas Darem Swego Syna. Dziękujemy Kapłanom, którzy nieustannie towarzyszą nam na tej pięknej drodze wieczernikowej oraz wszystkim wiernym, którzy pozwalają Duchowi Świętemu na duchowe ożywienie i jednoczenie serc w jeden płomień miłości. Dziękujemy także wszystkim osobom, które duchowo jednoczą się z nami w każdym wieczerniku ofiarowując w intencji uczestników spotkań swoje modlitwy i ofiary. Wszystkim za wszystko składamy staropolskie „Bóg zapłać!”

Jezus, chociaż jest Dzieckiem i jako Dziecko objawia się w Okresie Bożego Narodzenia, jednak jest w Nim cała Trójca Święta. Chce uzmysłowić nam, że czas Bożego Narodzenia jest czasem łaski dla świata. Zstępuje do wielu ludzkich serc. Goszcząc w nich błogosławi im i ich bliskim. W tym czasie wysłuchuje wielu próśb i zlewa na świat zdroje miłosierne. Nieustannie trzyma rękę podniesioną w geście błogosławieństwa i z kolan Matki Bogurodzicy czyniąc znak krzyża nad światem, błogosławi mu zapewniając wielką przychylność Boga Ojca, Jego łaskawe wejrzenie oraz otwartość Ducha Świętego, który właśnie teraz otwiera Serce i wylewa na świat całe bogactwo miłości, pokoju, czystości, nadziei. Ten czas dobrze wykorzystany może stać się dla nas czasem szybkiego wzrostu duchowego, czasem zjednoczenia z miłością, czasem zjednoczenia z Jezusem – Dzieckiem Boga. To czas błogosławiony, gdy Świat Ducha jakże mocno przenika materię i uświęca wiele istnień. Kochani, przyjmijmy w tym ważnym czasie łaski błogosławieństwo Dziecięcia Bożego. Niech ono spłynie na nas wraz z miłością, pokojem i nadzieją. Niech wniesie w nasze serca radość i ufność. Niech trwale przemieni nasze dusze i otworzy je na przyjście Króla królów, Księcia Pokoju, Miłości samej. O to prosimy i nadal będziemy prosić podczas naszych spotkań w Wieczernikach Modlitwy. Następne nasze spotkanie w noc sylwestrową w Czerwińsku nad Wisłą. Program spotkania: 21:00 Apel Jasnogórski; 21:15 Różaniec; 22:00 Adoracja Najświętszego Sakramentu; 23:00 przygotowanie śpiewów na uwielbienie; 23:20 uroczysta Eucharystia. Na zakończenie dzielenie się opłatkiem, składanie życzeń i wspólna agapa. Zapraszamy! Ks. Tadeusz i Wspólnota Królowej Pokoju.

Kończy się, Kochani, czas przeżywania w formie liturgicznej Świąt Bożego Narodzenia. Ale nadal istnieje potrzeba modlitwy. Prośmy wraz z Maryją, by wszystkie ludzkie serca otworzyły się na doświadczenie Bożej chwały ogarniającej cały świat. Módlmy się, aby otworzyły się na Miłość, która zeszła na ziemię. Módlmy się, aby otworzyły się na Dziecię zrodzone z Czystej Niewiasty, niosące pokój i nadzieję. Módlmy się, aby przyjęły zbawienie ofiarowywane im przez samego Boga. Aby serca ludzkie stały się wrażliwe na Ducha Miłości, Ducha Miłosierdzia, Ducha Pokoju, Ducha Radości. Niech twardość serc stopnieje jak wosk pod wpływem żaru miłości Bożej. Niech serca ludzkie przyjmą Miłość Maleńką, zostaną przez Nią poruszone i nawrócą się do Boga, który pragnie jedynie ich szczęścia. Módlmy się za ludzkość, za świat, za grzeszników, bowiem zatwardziałość wielu ludzkich serc jest wielka. Cechą zaś Miłości jest wolność. Nikt nie przymusi serc do przyjęcia Bożej Miłości i jej odwzajemnienia. Nie byłaby to wtedy miłość. Módlmy się, aby jak najwięcej serc doświadczyło łaski przyjęcia Boskiego Dzieciątka do swego wnętrza. Módlmy się, aby to Dziecię przyniosło ich sercom nadzieję, otuchę i pocieszenie. Módlmy się, aby ludzkość uwierzyła w Miłość. Módlmy się również modlitwą oddania Bogu wszystkiego, aby wynagrodzić zniewagi, jakie otrzymuje w czasie Świąt Święta Rodzina. Często z powodu głupoty ludzkiej, a niekiedy niestety z powodu wulgarności, nieczystych serc, braku szacunku do symboli religijnych. Módlmy się tuląc w sercu Boskie Dzieciątko, troszcząc się o Nie i wyznając miłość, aby Jezus nie czuł się samotny.
Podejmijmy tę modlitwę wspólnotowo i indywidualnie w łączności duchowej z uczestnikami kolejnych Wieczerników Modlitwy:
Czwartek 27 grudnia br. – Tolkmicko k/Elbląga. W godzinach 17:00 – 21:00,
Piątek 28 grudnia br. – Sątoczno k/Sępopola. W godzinach 17:00 – 21:00,
Noc Sylwestrowa 31 grudnia br. – 1 stycznia 2008 r. – Czerwińsk nad Wisłą. W godzinach 21:00 – 3:00,
Pierwsza sobota m-ca 5 stycznia 2008 r. – Czerwińsk nad Wisłą. W godzinach 11:00 – 16:00.
Zapraszamy! Ks. Tadeusz i Wspólnota Królowej Pokoju.

Najświętsza Maryja Panna złożyła w żłóbku (w sercu każdego z nas) Boga – Swój Skarb Największy – Dziecię Święte. Odtąd już na zawsze gościć będzie pośród nas – w nas. Ono uczyć nas będzie dziecięctwa Bożego, uczyć nas będzie Miłości. Poprzez fakt, iż Najświętsza Panienka jest Matką Jego, zjednoczeni jeszcze ściślej będziemy z Maryją. Nowonarodzone Dziecię jednoczy nas w jedną Rodzinę. W Rodzinie tej opiekunem naszym jest św. Józef. Maryja Matką, Jezus zaś Bratem naszym, Zbawicielem, Miłością jednoczącą nas ze sobą i z Trójcą Świętą. To On jest Drogą Miłości, po której kroczyć będziemy. On jest jedyną Prawdą objawioną ludziom przez Boga. On jest Życiem naszym, Życiem prawdziwym. Żyjąc odtąd w zjednoczeniu z Jezusem, doświadczać będziemy ściślejszego zjednoczenia z Bogiem Trójjedynym i poznawać głębszą rzeczywistość Boga samego, a także łączyć z samym Jego Sercem. Bóg, który jest Miłością, nauczy nas być miłością. On uczyni nas miłością w Sercu Trójcy Świętej. Dziecię Nowonarodzone uczyni nas prawdziwie dziećmi Boga – ufnymi, „uzależnionymi” od Boga, należącymi do Niego, całkowicie Mu oddanymi. W końcu Jezus, sam będący Barankiem Ofiarnym, nauczy nas, jak stać się ofiarą przebłagalną i całopalną Miłości Miłosiernej. Wprowadzi w serca pokój, miłość i radość. Te serca czynić będzie czystymi na wzór swojej czystości i niewinności. Jezus, Dziecię dzisiaj zrodzone, błogosławić nam będzie nieustannie, bowiem oddaliśmy Mu serca nasze na mieszkanie. Bo przyjęliśmy Go w tę Noc i ofiarowaliśmy to, co w nas jest najcenniejsze – własne serca, miłość, duszę. On ceni sobie taki dar. A choć nie są to dary wielkie, bowiem słabi jesteśmy, a lichość serc dorównuje nędzy naszej, jednak Jezus ceni sobie taki dar i przyjmując go w zamian ofiarowuje nam Siebie. On sam jest Darem dla nas w tę niezwykłą Noc Bożego Narodzenia. Dary nasze wzajemne – Jezusa i nasz, mimo, że są nieporównywalne, bowiem różnią się jak Niebo i ziemia, dzień i noc, światłość i ciemność, jednak Jezus mocą swoją z miłosierdzia i miłości płynących z Jego Serca, czyni je równymi i przedstawia Ojcu. Ten zaś poruszony miłością czułą i tkliwą do Syna, przyjmuje jako Jego i uświęca zlewając na ofiarowujących liczne łaski. Kochani, ta Święta Noc, czas Bożego Narodzenia to nie zwyczaj ludowy, nie tradycja jedynie! To rzeczywistość duchowa, to fakt dokonujący się prawdziwie, to Prawda, która objawia się ludziom. Jednak ludzkość zaabsorbowana tym co zewnętrzne i materialne nie widzi, nie słyszy i nie doświadcza Bożej rzeczywistości. Nowonarodzony Bóg pragnie przemiany ludzkich serc, aby te uczestniczyły żywo w życiu Boga, by się Mu poddały, przyjmowały Jego Miłość i ją odwzajemniały. Bóg pragnie szczęścia każdego ludzkiego serca. Każdemu chce pokazać drogę do Prawdy, do szczęścia, do wieczności. Każdemu też ofiarowuje zbawienie. Chodzi tylko o to, by człowiek zgodził się je przyjąć. Błogosławię wam zjednoczonym z Maleńkim Jezusem. Żyjmy tą Miłością, zjednoczeni ze św. Rodziną, będącą miłością w Sercu Boga, należącą całkowicie do Trójcy Świętej. Błogosławię wam. Ks. Tadeusz.

„Drogie dzieci! Z wielką radością niosę wam Króla Pokoju, by was pobłogosławił swoim błogosławieństwem. Oddajcie Mu pokłon i ofiarujcie czas Stwórcy, którego pragnie wasze serce. Nie zapominajcie, że jesteście pielgrzymami na tej ziemi i że dobra materialne mogą wam sprawić niewielką radość, a dzięki memu Synowi darowane jest wam życie wieczne. Jestem z wami dlatego, by was poprowadzić do tego, czego pragnie wasze serce. Dziękuję wam, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.”

Za – http://www.medjugorje.hr

W czasie ostatniego codziennego objawienia 12 września 1998 r. Matka Boża powiedziała Jakovowi Czolo, że odtąd będzie miał objawienia raz w roku 25 grudnia, na Boże Narodzenie. Tak się stało również w tym roku. Matka Boża objawiła się trzymając Dzieciątko Jezus na rękach. Objawienie zaczęło się o 14:29 i trwało 6 min.

„Drogie dzieci. Dziś wzywam was w sposób szczególny, abyście otworzyli się na Boga i aby każde wasze serce dziś stało się miejscem narodzenia się Dzieciątka Jezus. Kochane dzieci, przez cały ten czas, w którym Bóg pozwala mi być z wami, pragnę prowadzić was do radości waszego życia. Kochane dzieci, jedyna prawdziwa radość waszego życia to Bóg. Dlatego, drogie dzieci, nie szukajcie radości w rzeczach ziemskich, ale otwórzcie wasze serca i zaakceptujcie Boga. Kochane dzieci, wszystko przemija, tylko Bóg trwa w waszych sercach. Dziękuję, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.”

Za – http://www.medjugorje.hr

Nadszedł tak długo oczekiwany przez nas dzień Narodzin Syna Bożego. W naszej Wspólnocie poznajemy Jego Miłość i wzrastamy w nadziei, iż On – Miłość sama dokona w tych dniach wielkich zmian w życiu naszym i naszych rodzin. Nasze serca kształtowane w Wieczerniku Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, ubogacone darami i charyzmatami Ducha Świętego coraz szerzej otwierają się na Tajemnicę Bożej Obecności. To co już się stało uczestnictwem naszym w Świecie Ducha budzi w nas coraz śmielsze oczekiwanie „czegoś niespodziewanego,” a zarazem bardzo utęsknionego. W takiej atmosferze dorastamy do przeżywania tych kolejnych, ale jednocześnie tych jedynych w naszym życiu Świąt związanych z Tajemnicą Wcielenia Syna Bożego. Niech zatem ten szczególny czas „wypełnienia się Obietnic Bożych” urzeczywistni w całej rzeczywistości naszego jestestwa „wielkie rzeczy,” których Bóg pragnie uczynić w Dziele Wieczerników. Niech wyleje obfitość Miłości w Darze Nowej Pięćdziesiątnicy zstępującej z Nieba do naszych serc. Niech w Triumfie Miłości ukochanych przez nas Serc da nam doświadczyć wielkich zwycięstw nad wszelkimi przejawami zła, niemocy i smutku. Niech ci z nas, którzy przez swoje cierpienia stali się szczególnie umiłowani przez Pana doświadczą potęgi i nieograniczonej mocy miłości Wszechmogącego Króla nad królami i Władcy nad władcami.

Jednocząc się duchowo z każdym przy Wigilijnym stole biorę do ręki biały – jakże wymowny w swej symbolice – opłatek i życzę Wam i Waszym bliskim, Wspólnotom i Rodzinom, byśmy wszyscy przyjęli szeroko otwartymi sercami Jezusa Chrystusa Nowonarodzonego w Betlejem. Życzę, by ta Święta Noc przeniknięta Światłością z Nieba, którą jest Nowonarodzony Zbawiciel rozświetliła wszelkie mroki naszego życia i wniknęła wszędzie tam, gdzie pozostają mroki naszej ludzkiej słabości. Życzę też, by nasz wspólny wysiłek budowania Kościoła miłości i jedności w obchodzonej Tajemnicy Wcielenie znalazł apogeum i pozwolił doświadczyć, co to znaczy być jak chrześcijanie pierwszych wieków, którzy mieli jedno serce i jednego ducha, a brzemiona swoje brali wzajemnie na swoje ramiona. Swoimi kapłańskimi dłońmi błogosławię Wam, upraszając błogosławieństwa pokoju, miłości i miłosierdzia, błogosławieństwa przebaczenia, radości, a także błogosławieństwa rozwiązania problemów, ukojenia bólu oraz uzdrowienia ciała i duszy. Ks. Tadeusz. Więcej >>

Kochani! Pamiętajcie! To, czego nie zdążycie zrobić przed Świętami, nie jest istotne. Zbyt dużą wagę ludzie przywiązują do potraw i porządków. Zbyt dużo zainteresowania jest wokół dekoracji i prezentów. Serca odeszły gdzieś w dal, na ostatnie miejsce. Przeżycia są jedynie jakimś sentymentalnym wspomnieniem dzieciństwa. Nie ma w tym Boga i Jego Narodzin. Dlatego, zróbmy tyle, ile podołamy nie martwiąc się o nic. Troszczmy się jedynie o mające się narodzić Dziecię Jezus. Tylko Ono jest ważne. A więc módlmy się, jednoczmy we Wspólnocie z Srercem Boga i Jego Matki Maryi – jak sł. Boża s. Konsolata – co godzinę. Przywołujmy Ducha Miłości! Zanurzajmy się w ranach Chrystusa. I oczekujmy. Oczekujmy wylewu łaski! Oczekujmy Ducha Świętego! Oczekujmy wypełnienia się obietnicy danej z Nieba. Niech Pełna Łaski zrodzi Łaskę dla ludzkości w nas, a staniemy się również pełni Łaski, bo Chrystus w nas się narodzi! O, Boża Miłości! Przyjdź Królowo Nieba i ziemi! Przyjdź Władczyni świata! Zatriumfuj w sercach ludzkich i rozjaśnij mroki ciemności! Niech zajaśnieje nam Chrystus! Błogosławię wam, Kochani. Niech Duch Święty dokona w nas wzrostu szybkiego, bo czas tego wymaga. Oczekujmy Narodzin. Ks. Tadeusz.

Dwa dni dzielą nas od Świąt Narodzenia Syna Bożego. Im bliżej tych Świąt tym bardziej liturgia Kościoła wprowadza nas w Tajemnicę Boga, który jest Miłością. Od Niego otrzymujemy Ducha Bożego, Ducha Miłości, który zstąpił na Maryję i razem z Nią poucza nas i prowadzi trudną niekiedy drogą jako nasz Przewodnik i Nauczyciel. Jednoczy nas w Wieczerniku Serca Maryi, gdyż tam Duch Święty upodobał sobie zstępować na dusze oddane całkowicie Najświętszej Dziewicy.
Już niedługo chwila, do której przygotowywał nas Kościół. Trwajmy w jedności na modlitwie. Nie dajmy się ponieść przygotowaniom świątecznym, pracy, pośpiechowi. Otwórzmy serca na oścież, aby Duch Święty mógł zstąpić do nich jak na umiłowaną Oblubienicę, by w nich narodziło się Dziecię! Wzywajmy Ducha Świętego. Niech On zawładnie naszymi sercami. Niech zstąpi na nas, niech je odnowi, niech je oczyści, niech je obmyje ze wszystkiego, co nie święte! Niech serca nasze zajaśnieją czystością anielską, niech rozjaśnią się blaskiem Bożej miłości! Niech wypełnią się pokorą, która zdobywa Serce Boga.
Czas już bliski! Czas, „kiedy Niebo rozbłyśnie niepojętym blaskiem Wschodzącego Słońca,” gdy „wszelkie moce zostaną poruszone,” bo narodzi się Król. Gdy wszystko stworzenie na Niebie i ziemi doświadczy tych cudownych Narodzin! „Niech aniołowie rozejdą się na cztery strony świata! Niech heroldowie głoszą chwałę Boga! Niech posłańcy już zwiastują tę niepojętą, cudowną nowinę, że oto nadchodzi Król nad królami, Władca nad władcami – Bóg prawdziwy, jedyny, Stwórca przestworzy!” „Miłość, Miłość, Miłość się rodzi!” „Niech serca nasze będą otwarte, dusze niech wyśpiewują już teraz psalmy! Niech myśli nasze krążą wokół Tego, który jest, był i który przychodzi!” Niech nic nie zajmuje serc i myśli naszych. Tylko Bóg! Pragnijmy prawdziwie i rzeczywiście narodzin Boga w naszych sercach! Pragnijmy narodzin Miłości! Pragnijmy, aby Słowo stało się Ciałem w nas!
Niech zbliżające się Święta będą niezwykłym Bożym Narodzeniem. Życzę, abyście doświadczyli w waszych duszach Bożej Świętej Obecności! Życzę, abyście doświadczyli obecności Matki Świętej Dziewicy rodzącej Syna! Życzę, abyście prawdziwie ugościli Świętą Rodzinę! Życzę wam przeżyć prawdziwie mistycznych, duchowych! O to się nieustannie módlmy. Ks. Tadeusz.