Jak w każdej rodzinie tak i w chrześcijańskiej wspólnocie szukamy prawdziwej miłości. Jest to możliwe, gdy wszyscy podporządkowujemy się Bogu uznając kim prawdziwie jesteśmy i jakie jest nasze tu miejsce. Stąd warto sobie przypomnieć cenne wskazania dotyczące dusz i kierownika duchowego. A oto kilka z nich:1. Wspólnota ma swojego kierownika duchowego, przewodnika, którym jest kapłan, założyciel wspólnego Dzieła, i na którym ciąży odpowiedzialność za każdy czyniony krok we Wspólnocie, i to tak przed Bogiem, jak przed przełożonymi 2. Kierownikiem i przewodnikiem pozostaje on również dla tych dusz, które podejmują we Wspólnocie nowe inicjatywy dla ogólnego dobra. 3. Jako przewodnik dusz mu powierzonych kierownik duchowy ma ciągle czuwać nad nimi i tym, co podejmują, jednocześnie ucząc je i uświadamiając im, że to on jest od spraw dusz, od kierownictwa duchowego, one zaś jako osoby świeckie mają realizować, próbować urzeczywistnić podjęte inicjatywy, kierując się wskazaniami swojego kierownika duchowego.4. Przewodnik dusz ma również obowiązek przypominać, że w podejmowaniu czegokolwiek na rzecz Wspólnoty towarzyszyć powinna stała modlitwa do Ducha Świętego, połączona z prośbą o Jego światło niezbędne do realizacji danych inicjatyw. 5. UWAGA! Każde otrzymane światło z Nieba musi być potwierdzone przez kierownika odpowiedzialnego za wszystko, co dzieje się we Wspólnocie. Bo to on jest kierownikiem tych dusz, które tworzą tę Wspólnotę i Dzieło. I to on decyduje ostatecznie jak ma to wszystko wyglądać, jak ma być to wszystko prowadzone. 6. Do kierownika duchowego jako przewodnika dusz należy także uświadamianie jaki jest cel tej czy innej inicjatywy, jakie zadanie, bo tylko założyciel i kapłan odpowiedzialny może dobrze i bez „mącenia” na ten temat się wypowiedzieć. 7. Dusza poddająca się kierownikowi duchowemu w swej pokorze i posłuszeństwie przyjmuje prawdę, że nie ma wystarczającej wiedzy, by stawiać siebie na równi ze swoim przewodnikiem, w żadnym wypadku nie czyni jakichkolwiek nacisków, czy form przymusu będących wyrazem pychy a brakiem pokory. 8. Kierownik duchowy w końcu dużo się modli za powierzone mu dusze, ale i duszom jemu powierzonym zaleca modlitwę. Uświadamia duszom, że wszystko wymaga prowadzenia Ducha Świętego i jeśli jest zgodne z wolą Boga, Bóg błogosławi i wszystko się rozwija ku dobremu.Więcej na stronie

  Ostatnie nasze spotkanie w Wieczerniku Modlitwy, które odbyło się w minioną sobotę w sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą, przeżywaliśmy w duchowej łączności z całym Kościołem Chrystusowym: Kościołem Triumfującym i Kościołem Oczyszczającym się. Bardzo bliska stała się dla nas tajemnica świętych obcowania, gdy budziła się w nas świadomość prawdy dotycząca całego Kościoła zrodzonego przez Chrystusa. Modlitwa za zmarłych i prośba o wstawiennictwo świętych i dusz w czyśćcu cierpiących pobudzała w nas miłość do naszych braci i sióstr, którzy poprzedzili nas na drodze wiary. Odczuwaliśmy też ich obecność jako naszych przyjaciół, wspierających na drodze wiodącej ku zbawieniu. Doświadczyliśmy też po raz kolejny, jak wielkim darem jest Kościół rozumiany jako Mistyczne Ciało Chrystusa, w którym wszyscy stanowimy jedno. A jednocześnie w innym spojrzeniu, spojrzeniu samego Boga, decydowaliśmy się na dalsze trwanie i kroczenie wspólną obraną drogą we Wspólnocie Wieczernikowej.

  Nasza Wspólnota zakończyła miesiąc Różańca św. podczas kolejnych Wieczerników Modlitwy, które odbyły się w Tolkmicku i Sątocznie. Uczestnicy tych spotkań z wielką wdzięcznością czcili Matkę Bożą Różańcową i na Jej ręce złożyli wszelkie dary i łaski otrzymane przez wstawiennictwo Maryi od Miłosiernego Boga. Modlitwie i refleksji towarzyszyło pragnienie uczestnictwa w życiu świętych, którzy poprzez rozważanie i kontemplację tajemnic różańcowych doświadczali w swoim duchowym życiu wielu przejawów obecności świata nadprzyrodzonego. Podczas tych spotkań towarzyszyła nam potrzeba podsumowania kończącego się Roku Miłosierdzia we Wspólnocie i jeszcze większe otwarcie na tę Tajemnicę, jaką jest Miłość Miłosierna Wszechmogącego Boga. W ostatnim dniu października Wspólnota Wieczerników Modlitwy uczestniczyła w uroczystości Jubileuszowej ks. kan. Edwarda Passon w Kętrzynie, z racji 55 rocznicy jego kapłaństwa. Nasza obecność na tej uroczystości była wyrazem wdzięczności względem tego Kapłana, który włącza się w życie Wspólnoty i posługę na rzecz dusz najmniejszych.Zapraszamy do obejrzenia zdjęć ze wspomnianych

  Orędzie Matki Bożej z 2 listopada 2009 r.”Drogie Dzieci! Także dziś jestem między wami, by wam wskazać drogę, która wam pomoże poznać miłość Bożą. Miłość Bożą, która pozwoliła, że nazywacie Go Ojcem i odczuwacie jako Ojca. Oczekuję od was, że szczerze spojrzycie w wasze serca i zobaczycie na ile Go kochacie. Czy Go miłujecie do końca? Otoczeni dobrami, ile razy Go zdradziliście, zaparliście się, zapomnieliście. Dzieci moje nie oszukujcie samych siebie ziemskimi dobrami. Myślcie o duszy bo ona jest ważniejsza niż ciało, oczyśćcie ją. Wezwijcie Ojca, On czeka na was. Nawróćcie się do Niego. Jestem z wami bo On posyła mnie w swej łasce. Dziękuję wam!Za www.medjugorje.republika.pl