Podczas sobotniego spotkania w Czerwińsku nad Wisłą nasza Wspólnota kontynuowała czas adwentowego czuwania i przygotowywania serc na przyjście Pana Jezusa w tajemnicy Bożego Narodzenia. Refleksji modlitewnej towarzyszyły nam teksty liturgiczne przybliżające wydarzenia związane z Adwentem. Zawierzając się Matce Najświętszej prosiliśmy przez Jej Niepokalane Serce Boga o Jego Miłość, która i w sercach naszych zrodzi najpiękniejszy owoc – Jezusa. Dziękujemy wszystkim kapłanom i świeckim uczestnikom za dar wspólnego spotkania, a zwłaszcza Służbie Liturgicznej, osobom przygotowującym dni skupienia i Wieczerniki, oraz zespołowi muzycznemu „Echo Maryi”.

  Nasze serca rosły z tej radości nieustannie wyśpiewując Bogu chwałę. Bowiem to On jest sprawcą wszelkiego dobra, wszelkiej łaski w naszej Wspólnocie. Mimo, ze nasza droga jest tak różna, mimo, ze przeżywamy wciąż różne chwile, czasem radosne, czasem smutne, trudne, to jednak Bóg nam błogosławi. Tę wdzięczność nadal pragniemy wyrażać Bogu za każdy czas, za każde wydarzenie. Gdyż to były łaski, które skierowały nas na maleńką drogę, które nas poprowadziły szybciej tą drogą. Które sprawiły, że idziemy właściwą drogą, że nie zboczyliśmy z tej dobrej, właściwej, pełnej prawdy drogi, Trwajmy więc nadal w tej radości i dziękujmy codziennie Bogu za wszystko. Nie tylko za to, co tak szybko rozwesela serce, ale również za to, co dla serca wydaje się trudne. Dziękujmy za te wszystkie lata, lata błogosławieństwa Bożego, które jest nieustannie nad nami.

  W sobotę, 27 listopada w Olsztynie-Likusach, w parafii NMP Wspomożycielki Wiernych odbyło się okolicznościowe spotkanie Stowarzyszenia „Konsolata” – „SK”, by podziękować Bogu i Matce Najświętszej za cały rok działalności na rzecz Wspólnoty Dusz Najmniejszych, oraz by rozpocząć drugi rok pracy SK, które w tym dniach otrzymało status stowarzyszenia katolickiego. Uroczystej Mszy św. odprawionej w intencji wszystkich członków SK z prośbą o Boże błogosławieństwo na dalszą działalność, przewodniczył JE Ksiądz Arcybiskup Warmiński Wojciech Ziemba. Podczas Liturgii skierował do uczestników pasterskie Słowo i udzielił okolicznościowe błogosławieństwo. Po południu tego dnia grono ponad stu członków stowarzyszenia i wierni tworzący Wspólnotę Dusz Najmniejszych zwiedzili teren należący do SK, wyrażając swoją radość przy zastawionych stołach, muzyce i tańcach.

  W dniu wczorajszym spotkaliśmy się we Wspólnocie Wieczernika Modlitwy w Tolkmicku k/Elbląga, by podziękować Bogu i Matce Najświętszej za cztery lata comiesięcznych spotkań. W gronie kapłanów i wiernych trwaliśmy na modlitwie wyrażając nasze wspólne „Magnificat”, oraz wypraszając dalsze łaski dla wszystkich uczestników wieczernikowej drogi. Dziękujemy wszystkim obecnym fizycznie i duchowo za ten szczególny wieczór „komunii z Bogiem” i za bogactwo, jakie stało się udziałem nas wszystkich w „domu i szkole tejże komunii”. Wyrażamy też wielką wdzięczność służbie liturgicznej oraz zespołowi „Adoramus” za podjętą w dniu wczorajszym posługę.

  Podczas ostatnich Wieczerników Modlitwy przygotowywaliśmy nasze serca na czas zbliżającego się Adwentu. Modliliśmy się o to, by czas Adwentu był dla nas czasem dążenia do zjednoczenia duszy z Bożym Sercem. A skoro dusze nasze są maleńkie, więc z całą swoją ufnością powierzaliśmy się Maryi. Ją zapraszaliśmy, by zamieszkała w nas i by to Ona w nas kochała Boga wielką, doskonałą miłością i jednoczyła swoje Serce w naszym z Jego Sercem. Prosiliśmy i nadal chcemy błagać, by z naszych serc płynęła miłość Maryi ku Niebu i w ten sposób by Ona zapraszała Boga do serca. A On zaś widząc w naszej duszy odzwierciedlenie swojej Matki, począł na nowo Jezusa. Postanowiliśmy również prawdziwie kochać Boga. Miłość jest wszystkim. Niczego więcej nie trzeba. Tylko kochać i przyjmować Bożą Miłość do serca. Przyjęliśmy również Boże błogosławieństwo na ten piękny czas oczekiwania, prosząc by nasze serca przepełniła Miłość rodząca, stwarzająca, odradzająca, Miłość, która jako jedyna jest płodna i ma moc dawania życia. Wszystkim prowadzącym Wieczerniki kapłanom, posługującym przy ołtarzu i w konfesjonale, służbie liturgicznej i zespołom muzycznym, a przede wszystkim wiernym uczestniczącym w tych spotkaniach wyrażamy staropolskie Bóg zapłać!

Przeczytaj również Konferencję na Adwent>>

   Orędzie z 25 listopada 2010r.

„Drogie dzieci! Patrzę na was i widzę w waszym sercu śmierć bez nadziei, niepokój i głód. Nie ma modlitwy, ani zaufania do Boga, dlatego Najwyższy pozwala mi, bym przyniosła wam nadzieję i radość. Otwórzcie się. Otwórzcie wasze serca na Boże miłosierdzie i On da wam wszystko czego potrzebujecie i wypełni wasze serca pokojem, gdyż On jest pokojem i waszą nadzieją. Dziękuję wam, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.”

Za www.medjugorje.hr

  Podczas kolejnych dni skupienia i kolejnego Wieczernika w Gietrzwałdzie uświadamialiśmy sobie ogromną wagę zjednoczenia duszy z Bożym Sercem, by móc właściwie przygotowywać się na Narodzenie Chrystusa. To powinno być Boże Narodzenie w sercu, co też powinno mieć wielki wymiar duchowy. To nie tylko święta rodzinne, święta prezentów, Mikołaja. Cała ta otoczka za bardzo przykrywa ludziom oczy. Boże Narodzenie powinno być przeżyte głęboko w duszy. Dusza powinna przyjąć Nowonarodzone Dzieciątko Jezus razem z Jego Matką i Opiekunem – św. Józefem. Przyjąć też powinna wszystko, co dokonało się podczas Bożego Narodzenia, a co miało wymiar duchowy. Także teraz może to stać się udziałem i naszych dusz. Cała radość Świata Ducha, odnowienie wszechświata, odrodzenie przyrody, dotknięcie Bożą miłością, łaską każdej duszy. Ten „wybuch” miłości, objawienie się mocy Boga w świecie duchowym. I dlatego istnieje potrzeba należytego usposobienia dusz do przeżywania tej Tajemnicy. Do czego też usposabialiśmy nasze serca w czasie trwania na wspólnej modlitwie. Dziękujemy kapłanom i wszystkim uczestnikom Wieczernika za ten potrzebny dla naszych dusz czas trwania przy Sercu Boga w łączności z Matką Bożą Panią Gietrzwałdzką. Szczególnie dziękujemy osobom pełniącym służbę przy ołtarzu, a także zespołowi „Najmniejsi”.

  Kolejny listopadowy Wieczernik zgromadził wielu wiernych w sanktuarium Maryjnym w Różanymstoku. Podczas całodziennego nabożeństwa zgromadzeni na modlitwie uczestnicy pod przewodnictwem księży, którzy towarzyszyli przybywającym pielgrzymom, modlili się o dar Bożego pokoju. Wzywając wstawiennictwa Maryi, która także czczona jest w Kościele jako Królowa Pokoju, upraszano tego daru wszystkim ludziom, rodzinom i całemu naszemu narodowi, który coraz bardziej pogrąża się w wielu przejawach niepokojów i lęków. Dziękujemy wszystkim kapłanom i wiernym za kolejny dar tak ważnego spotkania w Wieczerniku Modlitwy. Szczególnie wyrażamy tę wdzięczność organizatorom, osobom przygotowującym to spotkanie i włączającym się w posługę przy ołtarzu i we Wspólnocie.

  Wieczerniki – spotkania formujące nasze serca w Miłości
Ostatni Wieczernik Modlitwy w Czerwińsku nad Wisłą był okazją do naszej Wspólnej modlitwy w intencji wszystkich wiernych zmarłych, których polecaliśmy Bożemu Miłosierdziu przez wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny. Podczas odmawianej modlitwy różańcowej i Adoracji Najświętszego Sakramentu usposabialiśmy nasze serca na uczestnictwo w Ofierze Eucharystycznej, podczas której jednoczyliśmy się z całym Kościołem w tajemnicy Świętych obcowania. Dalsza modlitwa u stóp Krzyża św. otwierała jeszcze bardziej nasze serca na Bożą Miłość, w której odbudowywaliśmy nasze więzi z tymi, którzy poprzedzili nas w pielgrzymce wiary. Cały ten czas trwania we Wspólnocie Wieczernika był potrzebnym nam wszystkim czasem formacji naszych serc w Miłości Bożej. Dziękujemy Gospodarzom, kapłanom prowadzącym i posługującym oraz osobom pełniącym służbę przy ołtarzu i zespołowi „Echo Maryi” za ten czas wspólnego trwania na modlitwie.

  Zwróćmy naszą uwagę na serce!
To niezmiernie istotne. Serce! Podczas ostatnich dni skupienia, które przeprowadzone zostały w Czerwińsku uświadamialiśmy sobie, że Bóg czyni różne rzeczy z naszymi sercami. Bo On w nich chce się z nami spotykać. Bo na poziomie serca może się to odbywać. Tylko na poziomie wolnego serca. Podobieństwem człowieka do Boga jest wolna wola, możliwość dokonywania wyboru między dobrem a złem. Tym podobieństwem jest dusza, będąca Jego cząstką, jest duch z Bożego Ducha. To jest płaszczyzna naszych spotkań z Bogiem. Bóg chce jeszcze bardziej rozbudzić nasze serca upodabniając do swego Serca, byśmy stawali się sercem. Z serca wypełnionego miłością popłyną do naszego mózgu Boże pragnienia, Jego uczucia, Jego wola. One będą nami kierować, formować nasze myśli, kształtować postawy. Dziękujemy wszystkim organizatorom i uczestnikom tych dni za czas pogłębionej formacji i wspólnej modlitwy, jak wierzymy, modlitwy ubogacającej nasze serca.