Kochani, dzisiejszej nocy przywitamy Nowy Rok 2011. Ten Nowy Czas we Wspólnocie Dusz Najmniejszych przeżywać będziemy otwierając się na kolejne łaski i błogosławieństwo, a przede wszystkim jednocząc się z Miłością Bożą przychodzącą do nas w Osobie Dzieciątka Jezusa. Zapraszamy na tę drogę przeżywanych dni Nowego Roku wszystkich naszych Patronów, a szczególnie obok Świętej Bożej Rodzicielki Maryi, św. Jana Apostoła i Ewangelistę. Przyjmijmy tej nocy na nowo wszystko, co jest ubogaceniem naszej Maleńkiej Rodziny i o to podczas naszych spotkań prośmy, otwierając się na to cudowne prowadzenie. Życzymy Wam także, by Nowy Rok 2011 był przeżywany w wielkiej zażyłości z Bogiem, o co modlimy się nieustająco, a dzisiaj szczególnie o to prosimy. Niech Boża Dziecina błogosławi nam wszystkim na Nowy 2011 Rok.

Zapraszamy do duchowej łączności ze Wspólnotą, słuchając transmisji przez Radio Konsolata

  Kończący się rok kalendarzowy 2010, który przeżywaliśmy we Wspólnocie Dusz Najmniejszych jako „Rok Miłości”, sprzyjał temu, by więcej mówić o Miłości – o Bogu, który jest Miłością. Prowadził nas do lepszego poznania Bożego Oblicza, którym jest Miłość, do większego umiłowania Go i życia tą Miłością, którą Bóg w naszych sercach składa. Próbowaliśmy utwierdzić swoje serca w prawdzie o Miłości, pomimo trudności obecnego czasu – realia inne niż za czasów Ewangelistów, trudności związane z językiem ludzkim, który nie jest w stanie wszystkiego opisać. Jednak, na ile Bóg udzielił łaski zarówno kapłanom i naszym sercom na tyle została nam przedstawiona Boża Miłość (…)
Niech Bóg błogosławi nas swoją Miłością, swoim Pokojem. Niech to błogosławieństwo gości w nas, w naszych sercach. Niech poprowadzi nadal nasze dusze w dni kolejnego roku, który pragniemy przezywać we Wspólnocie Dusz Najmniejszych.

Zapraszamy do przeczytania całości refleksji:
1. Refleksja dotycząca realizacji naszego powołania w Roku Miłości
2. 2010 „Bądźmy świadkami Miłości” – 2011 „W Komunii z Bogiem”

  Podczas zbliżającej się Nocy Sylwestrowej nasza Wspólnota zgromadzi się na modlitwie w sanktuarium maryjnym w Czerwińsku nad Wisłą, by wspólnie dziękować za wielość otrzymanych łask, za to co doświadczyliśmy, za błogosławieństwo Boga co nieustannie jest nad nami, za Jego hojność i dobroć. Przybądźmy wszyscy, by tej Nocy przeżyć czas wielkiego Święta we Wspólnocie. Niech serca nasze uwielbią wspólnie Boga, szczerze, całymi sobą. Niech wyśpiewają pieśń uwielbienia, pieśń miłości, pieśń dziękczynienia Bogu, Stwórcy, Panu, Władcy, Królowi, Miłości. Niech będzie to Noc, podczas której rozlewać się będzie miłość. Z naszych serc płynąć będzie miłość ku Niebu. Z Nieba, z Bożego Serca na nas spływać będzie Boża Miłość. Niech to będzie wielkie, największe Święto, w którym uwielbimy Bożą Miłość. Prosić będziemy o łaskę zjednoczenia z tą Miłością. Początek naszego spotkania o godz. 21:00. Czerwińsk nad Wisłą – 31 grudnia 2010 roku. Więcej>>

  Jeszcze raz, w tym świątecznym czasie przypomnijmy sobie o naszym powołaniu. Naszym – dusz najmniejszych – powołaniem, zadaniem jest otwierać się na przychodzącą Miłość. Otwierać się! Nie – kochać, nie – działać, nie – czynić wokół tego wielkiego zamieszania, ale w ciszy swego serca, w ukryciu swojej duszy przyjąć Boga, otworzyć się na Jego Miłość i ją odwzajemnić. W głębi swego wnętrza umiłować Jezusa do szaleństwa. Adorować Go tak, jak potrafimy, nie siląc się na wyszukane rozważania. Przecież mamy Matkę. Zapraszajmy Maryję razem z Dzieciątkiem i pozwólmy, że to Ona będzie Go adorować, a my będziemy Jej towarzyszyć. Poczujmy się rodziną maleńkiego Jezusa. Jego rodzeństwem, braćmi i siostrami: małymi, ledwo odrośniętymi od ziemi, pragnącymi kochać swego nowo narodzonego Braciszka. A miłości do Braciszka nauczy nas Mama. Przyjmijmy ten Wielki Dar, jaki Bóg Ojciec pragnie złożyć w naszych sercach! Jaki już składa w nas. Jednocześnie miejmy świadomość wagi tego Daru. Niech nasze serca uklękną przed Nim. Niech drżą ze wzruszenia, niech z pokorą i zachwytem myślą o Nim. Niech się uniżają! Bóg sercom, które otwierają się na Niego daje więcej!

  Orędzie, 25. grudnia 2010

„Drogie dzieci! Ja i mój Syn Jezus pragniemy dziś dać wam obfitość radości i pokoju, aby każdy z was z radością niósł i dawał świadectwo pokoju i radości w miejscach, gdzie mieszkacie. Dziatki, bądźcie błogosławieństwem i bądźcie pokojem. Dziękuję wam, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.”

COROCZNE OBJAWIENIE JAKOVA 25 GRUDNIA 2010r.

W czasie ostatniego codziennego objawienia 12 września 1998 r. Matka Boża powiedziała Jakovowi Czolo, że odtąd będzie miał objawienia raz w roku 25 grudnia, na Boże Narodzenie. Tak się stało również w tym roku. Matka Boża objawiła się trzymając Dzieciątko Jezus na rękach. Objawienie zaczęło się o 14:25 i trwało 7 min.

Jakov powiedział: „Matka Boża mówiła mi o tajemnicach i na końcu powiedziała: módlcie się, módlcie się, módlcie się.”

Za: www.medjugorje.hr/pl/

  Życzymy Wam, Kochani Najmniejsi, by ten święty czas Świąt Bożego Narodzenia był niezatartą w pamięci i rozweselającą serce spełniającą się Tajemnicą Miłości w odniesieniu do każdego z nas. Niech promieniuje z tej cudownej Tajemnicy Jezus Chrystus – oczekiwane Światło, które znalazło upodobanie w najmniejszych i najsłabszych dokonując trwałych przemian naszych wnętrz. Niech pozostanie czasem najpiękniejszym i najobficiej ubogacającym spragnione oczekiwaniem Miłości, Miłosierdzia i Pokoju maleńkie serca. Aby świat zachwycił się widzialnym, mocno przemawiającym znakiem Wspólnot ufających Bogu dusz i otworzył się na Triumf Boga.
Z darem modlitwy w intencji każdego z Was i w intencji Waszych Rodzin Ks. Tadeusz.

  Drodzy bracia i siostry!
(…) Radosne oczekiwanie, tak charakterystyczne dla tych dni poprzedzających Boże Narodzenie, jest oczywiście zasadniczą postawą chrześcijanina, który pragnie przeżyć owocnie ponowne spotkanie z Tym, który przychodzi, aby zamieszkać pośród nas: z Jezusem Chrystusem, Synem Bożym, który stał się człowiekiem. Odnajdujemy to nastawienie serca – czynimy je naszym – w tych, którzy jako pierwsi przyjęli przyjście Mesjasza: Zachariaszu i Elżbiecie, pasterzach, prostym ludzie, a szczególnie w Maryi i Józefie, którzy jako pierwsi osobiście doświadczyli lęku, ale nade wszystko radości z tajemnicy tych narodzin. Cały Stary Testament stanowi jedną wielką obietnicę, która miała się dopełnić wraz z przyjściem potężnego Zbawiciela. O tym szczególnie zaświadcza nam księga proroka Izajasza, mówiąca nam o tej „udręce” historii i całego stworzenia wyczekującego zbawienia, które miało ofiarować nowe energie i nadać nowy kierunek całemu światu. W ten sposób obok oczekiwań wielkich postaci w Piśmie Świętym, swoje miejsce i sens znajduje w ciągu wieków także nasze oczekiwanie, którego doświadczamy w tych dniach, a które podtrzymuje naszą czujność podczas całej życiowej wędrówki. Cała bowiem ludzka egzystencja ożywiana jest tym głębokim uczuciem, tym pragnieniem, by to wszystko, co dostrzegliśmy i zrozumieliśmy myślą i sercem, to, co najprawdziwsze, najpiękniejsze i największe, stało się rzeczywistością i podniosło nas na duchu.(…) Więcej>>

Za: www.radiomaryja.pl

  Wspólnota Dusz Najmniejszych, jaką tworzymy, jednoczy się w tych dniach radosnego oczekiwania na narodzenie Syna Bożego w tajemnicy zbliżających się Świąt z Matką Najświętszą, zawierzając się Jej Niepokalanemu Sercu i zapraszając Maryję do naszych ludzkich, słabych serc. Jako dusze najmniejsze i najsłabsze pokładamy ufność w Matczynej trosce, że to właśnie Ona przeprowadzi każde swoje dziecko przez te ważne dni dzielące nas od Bożego Narodzenia. Zapraszamy wszystkich Was, odwiedzających naszą stronę do jednoczenia się w Sercu naszej Matki i wspólnego adorowania przychodzącego Zbawiciela. Mogą posłużyć ku temu zamieszczone w dziale „Rozważania” teksty służące do osobistej refleksji i modlitwy.

Rekolekcje Adwentowe dla dusz najmniejszych:
Konferencja 1
Konferencja 2
Konferencja 3
Adoracja Najświętszego Sakramentu
„Oczekiwanie” – refleksja adwentowa

  Przedświąteczne spotkania naszej Wspólnoty miały charakter adwentowego przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia. Czas poświęcony na formację wypełniała modlitwa i rozważania nawiązujące do obecnego Okresu Liturgicznego. Uświadamiały nam, że serca nasze muszą być przygotowane na Narodziny Boga, muszą Go pragnąć, muszą wołać: „Przyjdź, Panie!” Jednocześnie docierało do nas, że nie potrafimy oczekiwać. Tylko Maryja potrafiła prawdziwie czekać, nie bezczynnie, ale w pełni otwierając serce i duszę, wyglądając oczami serca na Boga, adorując Go w sobie, sławiąc i wielbiąc Go. My nie potrafimy tak oczekiwać. A jednak, zapraszając Matkę Najświętszą do siebie możemy uczestniczyć w Jej oczekiwaniu. W naszych sercach Jezus będzie przez Nią oczekiwany. Dziękujemy wszystkim kapłanom i wiernym uczestnikom naszych spotkań za ten ważny czas wspólnego trwania w Wieczerniku Modlitwy. Wierzymy, że zaowocuje pięknym czasem duchowego przezywania nadchodzących Świąt.

Zapraszamy do przeczytania rekolekcyjnych konferencji:
Konferencja 1
Konferencja 2
Konferencja 3

  Matka Boża w Montichiari – 1947r.
Jest mym życzeniem, by każdego roku w dniu 8 grudnia w południe obchodzono Godzinę Łaski dla świata. Przez to nabożeństwo uzyskacie wiele łask duchowych i cielesnych. Nasz Pan, mój Boski Syn Jezus, ześle swe przeobfite Miłosierdzie, jeżeli dobrzy ludzie będą stale modlić się za swych grzesznych braci.
Jest taka jedna godzina w roku, gdy Niebo pochyla się tak nisko nad ziemią, że Bóg jest na wyciągnięcie ręki. I Jego odwieczne skarby miłości. Jest taka jedna godzina w roku, gdy wszystko jest możliwe. Obietnica z nią związana jest naprawdę wielka! Oto Matka Najświętsza ogłasza, że przez sześćdziesiąt minut w roku Niebo staje nad nami otworem, że każdy, kto w tym czasie zamknie trzymany nad głową parasol niewiary, otrzyma od Boga to, co mu najbardziej potrzebne.
Przeczytaj również Konferencję GODZINA ŁASKI >>