Kościół daje swoim wiernym miesiąc poświęcony Najdroższej Krwi Jezusowej. Gromadząc się wraz z siostrami klaryskami kapucynkami na kolejnym Wieczerniku w Ostrowie Wlkp. prosiliśmy Jezusa aby zanurzał nas w ranach swoich, szczególnie w ranie swego Serca, by obmył swoimi zdrojami, by tulił do Boskiego Ciała umęczonego. Staraliśmy się zagłębić w słowa Jezusa: „Zanurzam ciebie w Ranie Mego Serca! Obmywam ciebie Moją Krwią! Tulę do Mojego Ukrzyżowanego Ciała! Jednoczę z Moim Konaniem!” Tak przeżywany czas wspólnej Adoracji kierował nasze serca na Miłość, był to czas odpowiedzi na wiele pytań, Miłość podpowiadała co i jak czynić, zarówno w sprawach duchowych, jak i w szarej codzienności. A wszystko dzięki przyjmowaniu z miłością każdej kropli Boskiej Krwi, dzięki przyjmowaniu z miłością tego wielkiego Daru. Dziękujemy wszystkim uczestnikom spotkania w Ostrowie za tworzoną wspólnotę modlitwy, szczególnie Gospodyniom tego spotkania.

Podczas ostatniego naszego spotkania w Czerwińsku nad Wisłą, które przypadało bezpośrednio po uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz w liturgiczne wspomnienie Niepokalanego Serca NMP jeszcze raz uświadamialiśmy sobie, że piękno serca płynie z piękna Bożego Serca. A więc zachwycamy się Sercem Matki Bożej, ale piękno Jej Serca bierze się z piękna Serca Bożego. Dopiero zjednoczenie z Bożą miłością, zjednoczenie z Bogiem, czyni duszę, czyni serce pięknym. Serce i dusza nabierają tych cnót, tych przymiotów, które są Bożymi. Bo serce przemieniane jest doskonałą czystą miłością. Przemieniane jest do tego stopnia, że staje się jednakie z Bożym Sercem. Bóg zamieszkuje to serce i kocha tym sercem. Posługuje się sercem człowieka kochając innych ludzi. Zatem to zbliżenie przeżywanych dni poświęconych Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Niepokalanemu Sercu Maryi jeszcze raz symbolicznie pokazało nam: z jednej strony to zbliżenie Matki z Synem, ale z drugiej strony to zjednoczenie, które powoduje uświęcenie duszy. Najpierw Serce Boga, potem Serce Matki. Najpierw Serce Jezusa a potem nasze serca, które otwarte na Bożą miłość zostaną uświęcone. Prosiliśmy o taką dążność do zjednoczenia, dążność do takiej świętości. Świętości, którą obdarza nas sam Jezus. Dziękujemy wszystkim za dar kolejnego Wieczernika u tronu MB Pocieszenia.

Nasze ostatnie spotkanie w Wieczerniku organizowanym w kościele parafialnym p.w. św. Jakuba w Tolkmicku przypadło w dniu kończącym oktawę Bożego Ciała. Był on okazją do uwielbienia Boga w tajemnicy Eucharystii oraz do modlitwy o gorącą miłość do Jezusa Eucharystycznego. Wieczernik połączony był z procesją eucharystyczną i okolicznościową Adoracją Najświętszego Sakramentu. Na zakończenie spotkania w godzinie Apelu Jasnogórskiego kapłani udzielili wiernym kapłańskiego błogosławieństwa przekazywanego na prośbę NMP Królowej Pokoju, a związanego z Rocznicą Objawień w Medjugorje. Dziękujemy wszystkim kapłanom i wiernym za dar tego kolejnego spotkania.

W dniu dzisiejszym wróciliśmy z 9-dniowej pielgrzymki do Medjugorje, którą podjęliśmy w związku z trzydziestą rocznicą Objawień NMP Królowej Pokoju. Uczestniczyło w niej ok. 250 osób ze Wspólnoty co jeszcze bardziej sprzyjało naszemu wspólnemu zaangażowaniu w modlitwę przez cały czas trwania wspólnej pielgrzymki. Największym duchowym doświadczeniem naszego uczestnictwa w obchodach Rocznicy Objawień była miłość i pokój w naszych sercach – w darach, które przywieźliśmy i pragniemy nimi dzielić się ze wszystkimi. Dziękujemy wszystkim osobom, które przyczyniły się do zorganizowania i przeprowadzenia tej ważnej dla nas wszystkich pielgrzymki. Dziękujemy kapłanom, siostrom zakonnym, Zarządowi Stowarzyszenia Konsolata, pracownikom Biura Pielgrzymkowo – Turystycznemu „HALINA” z Rudy Śląskiej, a nade wszystko wszystkim Wam, którzy tworzyliście wspaniałą Rodzinę podczas tych dni. Szczególne podziękowania wyrażamy zespołowi muzycznemu „Najmniejsi”, który ubogacał naszą modlitwę muzyką i śpiewem. Już dzisiaj zapraszamy wszystkich uczestników naszych spotkań na kolejną pielgrzymkę do Medjugorje, którą nasza Wspólnota organizuje we wrześniu br.

Ostatnie nasze spotkanie przed wakacjami, które miało miejsce w Sanktuarium Maryjnym w Gietrzwałdzie usposabiało nas do stawania się ubogimi w duchu. Dusza uboga, zdając sobie sprawę ze swojej małości nieustannie powierza siebie Bogu i Matce Najświętszej. Prosi również o wstawiennictwo Świętych i Aniołów. Pragnie, prosi, aby nic nie odgrodziło jej od Boga Nieustannie Bogu wszystko oddaje, pokazując w wielkiej pokorze, kim jest godząc się na to, jaką jest, przyjmując swoje totalne ubóstwo w obliczu Boga. Ubodzy w duchu będą najbogatszymi duszami. Modliliśmy się się o taką świadomość naszych serc, o zgodę na ubóstwo totalne, o to byśmy potrafili przyjąć prawdziwie swoje ubóstwo, swoją małość, swoją nędzę. Abyśmy nie czynili tego ze smutkiem, ale z wielką ufnością w Bożą miłość, która nas szczególnie otacza i obdarza sama sobą. Zgadzając się na swoje nic, przyjmowaliśmy wszystko co należy do Boga. Dziękujemy Gospodarzom – Księżom Kanonikom, wszystkim wiernym, a szczególnie tym, którzy podjęli się organizacji i posługi podczas Wieczernika za ten kolejny, bogaty w łaski czas wspólnej modlitwy.

Zapraszamy do przeczytania konferencji dotyczącej ubóstwa duchowego>>

Serce Jezusa nabrzmiałe jest miłością, przepełnione jest miłością. Ono bardzo pragnie wylać swoją miłość na wszystkich ludzi (wszystkie dzieci). Szczególnie na tych, którzy całym sercem przyjmują orędzia starając się nimi żyć. Bóg zaprasza nas w to miejsce, na którym nieustannie jest Jego Serce, są skrzydła Jego opieki, nad którym nieustannie unosi się Jego Duch, nad którym nieustannie jest deszcz miłości. Zaprasza nas w to miejsce, w ten czas. Bóg obiera zazwyczaj taki czas, kiedy pragnie jeszcze więcej, jeszcze bardziej obdarzyć swoim błogosławieństwem ludzkość. W gronie wszystkich, którzy przybędą w Rocznicę Objawień do Medjugorje, będąc przedstawicielami swoich środowisk, swoich parafii, swoich narodów, wszystkich krajów, mając serca otwarte, serca, które pragną słuchać i żyć orędziami pielgrzymujemy tam wierząc, iż zostaniemy obdarzeni niezmierną ogromną miłością samego Boga, otrzymamy potrzebne łaski i rocznicowe błogosławieństwo. Ufamy, że Bóg na prośbę NMP Królowej Pokoju to uczyni, byśmy mogli tę miłość, łaskę, błogosławieństwo później zanieść do swoich domów i środowisk. Ufamy, że ten czas również pomoże naszym sercom więcej rozumieć z tego, co będzie się dokonywało podczas objawień, z tego, co się do tej pory już dokonało i co będzie się dziać dalej. Zapraszamy wszystkie dusze najmniejsze do duchowej jedności i wspólnego uczestnictwa w tym kolejnym wielkim wydarzeniu.

Drodzy bracia i siostry!

W historii religijnej starożytnego Izraela wielkie znaczenie mieli prorocy, ich nauczanie, ich przepowiadanie. Pośród nich znaczącą postacią jest Eliasz, powołany przez Boga, aby doprowadzić lud do nawrócenia. Jego imię oznacza: „Pan jest moim Bogiem”, i jest ono w harmonii z jego życiem, które całkowicie poświęcił staraniu, aby lud rozpoznał w Panu swego jedynego Boga. O nim mówi Syrach: „Powstał Eliasz, prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia” (Syr 48, 1). Z pomocą tego ognia Izrael odnajdzie swoją drogę do Boga. Realizując swoje posłanie, Eliasz modli się, błaga Pana, aby przywrócił życie synowi wdowy, która przyjęła go w gościnę (por. 1 Krl 17, 17-24). Wykrzyczał Bogu swoje zmęczenie i swoją trwogę, gdy musiał uciec na pustynię, ścigany przez królową Izebel, która chciała go zabić (por. 1 Krl 19, 1-4), ale przede wszystkim jego moc jako orędownika objawia się na górze Karmel. Wtedy to modli się przed całym Izraelem do Boga, aby się objawił i przemienił serce ludu. Ten epizod został opowiedziany w rozdziale 18 Pierwszej Księgi Królewskiej, przy której dziś przez chwilę się zatrzymamy. (…)
Eliasz zwraca się do Pana, nazywając Go Bogiem Ojców, celowo wspominając Boże obietnice oraz historię wybrania i przymierza, która w sposób nierozerwalny złączyła Boga ze swoim ludem. Włączenie się Boga w historię człowieka jest tak mocne, że nawet Jego imię w sposób nierozdzielny złączone jest z imionami patriarchów, a prorok wymawia to imię jako święte, aby Bóg pamiętał i okazał się wierny, ale też aby Izrael czuł się wezwany po imieniu i odzyskał swoją wierność. (…)
Drodzy bracia i siostry, taka jest siła modlitwy wstawienniczej, która odwołuje się do potęgi miłości Boga. Prośmy zatem Pana, by uczynił nas zdolnymi do bycia pośrednikami prawdy wobec naszych braci, gotowymi wskazywać drogę wiary w jedynego Boga, który pragnie się objawiać wszystkim ludziom, by ich nawrócić i doprowadzić do zbawienia. Nie będzie potrzebny już ogień, który spala żertwę, by zaświadczyć o obecności Pana w świecie. Jego pełne i ostateczne objawienie dokona się w krzyżu Jezusa, który przyszedł, by chrzcić „Duchem Świętym i ogniem” (Mt 3, 11; Lc 3, 16) i „zgładzić grzech, przez ofiarę z siebie samego” (Eb 9, 26)

Więcej na stronie Radia Maryja>>

W Wigilię Zesłania Ducha Świętego modliliśmy się szczególnie w intencji tych z nas, którzy wkładają swój czas, wysiłek, swoje siły i zdrowie na rzecz naszego Domu (centrum duchowego) w Olsztynie, którzy w ten sposób poświęcają siebie dla Dzieła Najmniejszych. Prosiliśmy, by Bóg szczególnie im pobłogosławił dając na czas podjętych prac, na kolejne dni łaskę zdrowia, łaskę sił, łaskę organizacji czasu, łaskę miłości w rodzinach. I tak, jak jest to, wierzymy, pragnieniem samego Boga, wspólnie z osobami pracującymi uczestniczyliśmy w Eucharystii w ich intencji, w intencji wszystkich budujących Centrum, wszystkich, którzy temu Dziełu poświęcają swoje życie, swój czas, swoje siły. Dla nich wszystkich, przez wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła prosiliśmy o błogosławieństwo Boże, wypraszając wszelkie potrzebne łaski.

Ostatnie dni w naszej Wspólnocie przeżywaliśmy modląc się o Ducha Świętego dla nas wszystkich. W takiej też atmosferze przeprowadzony był kolejny Wieczernik Modlitwy w Różanymstoku. Staraliśmy się otwierać nasze serca prosząc, by Bóg przyszedł do nich ze światłem swojego Ducha, aby nasze serca, myśli były przeniknięte Bożym światłem, Bożą mądrością. Prosiliśmy o te dary, dzięki którym lepiej zrozumiemy fenomen Objawień w Medżugorje i będziemy mogli lepiej odpowiedzieć na przesłanie, które płynie z Nieba do nas. By nasze serca były gotowe, aby przyjąć wszystko. Modliliśmy się o wszelkie dary, z ufnością iż ujawniać się one będą w naszym życiu i w życiu całej Wspólnoty. Prosiliśmy też Ducha Świętego, by nadal prowadził naszą Wspólnotę i obdarzył nas wszystkich łaską szczególnej jedności z Trzecią Osobą Trójcy Przenajświętszej. Dziękujemy wszystkim kapłanom i wiernym za dar wspólnego Wieczernika w tym ważnym dla całego Kościoła czasie.

Zapraszamy do przeczytania konferencji na Zesłanie Ducha Świętego>>
A także konferencji: Żyć w zjednoczeniu z Duchem>>
I ważna konferencja: O Rocznicy Objawień>>

Nasze oczekiwanie na Zesłanie Ducha Swiętego jest zarazem przygotowaniem naszych serc na napełnienie Duchem Bożym, jak również usposabia nas do pełniejszego przeżywania zbliżającej się Rocznicy Objawień w Medjugorje. Już podczas Ogólnopolskiego Wieczernika doznaliśmy wylewu Łaski Miłości. Wierzymy, że i w tym czasie Bóg wypełni nas swoim światłem, by ono prowadziło nasze serca. Zapraszamy was zatem do modlitwy w intencji świadomego uczestniczenia w pielgrzymce oraz owocne przeżywanie nabożeństw podczas jej trwania. Byśmy zdając sobie sprawę z wielkości zbliżającego się kolejnego ważnego wydarzenia byli świadomi tego, jak ważnymi są trwające tyle lat Objawienia, jak bardzo cała ludzkość ich potrzebuje, jak bardzo Bogu zależy na nas, skoro tak długo „trzyma Niebo otwarte” nad nami, czym może skutkować brak odpowiedzi na wezwanie Nieba do nawrócenia, jak wielka odpowiedzialność spoczywa na tych, którzy te orędzia słyszą i przyjmują. Niech wspólna nasza modlitwa dopomaga nam wszystkim świadomie przeżywać te tajemnice.

Przypominamy, że już jutro spotkamy się na kolejnym Wieczerniku Modlitwy, w wigilię Zesłania Ducha Swiętego, w Sanktuarium Maryjnym Różanymstoku>>