Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym dziś kontynuować refleksję nad tym, w jaki sposób modlitwa i zmysł religijny są właściwe człowiekowi w ciągu całej jego historii.
Żyjemy w epoce, w której widoczne są oznaki sekularyzmu. Bóg wydaje się znikać z horyzontu niektórych ludzi lub stał się rzeczywistością, wobec której pozostaje się obojętnym. Równocześnie widzimy jednak wiele znaków, które wskazują na ożywienie religijne, na ponowne odkrywanie znaczenia Boga dla życia człowieka, na potrzebę duchowości, oraz na przezwyciężenie czysto horyzontalnej i materialnej wizji życia ludzkiego (…)
Człowiek ze swej natury jest religijny, jest homo religiosus, tak jak homo sapiens i homo faber: „pragnienie Boga – mówi jeszcze Katechizm Kościoła Katolickiego – jest wpisane w serce człowieka, ponieważ człowiek został stworzony przez Boga i dla Boga” (n. 27). Obraz Boga Stwórcy jest wyryty w jego istocie i czuje on potrzebę znalezienia światła, by dać odpowiedź na pytania, które dotyczą głębokiego sensu rzeczywistości; odpowiedź, której nie może znaleźć w sobie, w postępie, w nauce empirycznej. Homo religiosus nie wyłania się tylko ze światów starożytnych; on przemierza całą historię ludzkości (…)
Jednak tylko w Bogu, który się objawia, ludzkie poszukiwanie znajduje pełne spełnienie. Modlitwa jest otwieraniem i wznoszeniem serca ku Bogu, staje się w ten sposób osobistą relację z Bogiem. Nawet jeśli człowiek zapomni o swoim Stwórcy, Bóg żywy i prawdziwy nie przestaje jako pierwszy wzywać człowieka do tajemniczego spotkania z Nim na modlitwie. Jak stwierdza Katechizm: „W modlitwie wierny Bóg zawsze pierwszy wychodzi z miłością do człowieka; zwrócenie się człowieka do Boga jest zawsze odpowiedzią. W miarę jak Bóg się objawia i objawia człowieka samemu człowiekowi, modlitwa ukazuje się jako wzajemne przyzywanie się, jako wydarzenie Przymierza. Wydarzenie to, przez słowa i czyny, angażuje serce. Ujawnia się w całej historii zbawienia (nr 2567).
Drodzy bracia i siostry, uczmy się dłużej przestawać przed Bogiem, przed Bogiem, który objawił się w Jezusie Chrystusie, uczmy się rozpoznawać w ciszy, w głębi nas samych, jego głos, który zaprasza nas i prowadzi do wejścia w głębię naszej egzystencji, do źródła życia i zbawienia, aby pozwolić nam przechodzić ponad ograniczeniami naszego życia i otworzyć się na Boże wymiary, w relacji z Tym, który jest Nieskończoną Miłością. Dziękuję.
Więcej na stronie Radia Maryja>>

W dniu dzisiejszym w Ostrowie Wlkp. o godz. 19:00 odbędzie się kolejne spotkanie Wspólnoty przygotowujące uczestników maleńkiej drogi do Ogólnopolskiego Wieczernika Dusz Najmniejszych.
Więcej na temat tych spotkań na stronie>> www.wieczernikmodlitwy.pl
Można także pobrać zaproszenie na Wieczernik w Ostrowie w formie plakatu i ulotki:
- Plakat: plakat_ostrow.jpg
- Ulotka: ulotka_ostrow.pdf

Przygotowując się do Ogólnopolskiego Wieczernika Dusz Najmniejszych modliliśmy się w dniu dzisiejszym w klasztorze sióstr klarysek kapucynek w Ostrowie Wlkp. Dziękowaliśmy Bogu za dar wielu maleńkich serc, które On sam przyprowadza do swej owczarni i za wszelkie dobrodziejstwa wypływające z Bożego Serca. Wierząc, że nasza wstawiennicza modlitwa wzajemnie umacnia nas we wspólnym Dziele, prosiliśmy również o potrzebne łaski, a także trwając w Wieczerniku Modlitwy z Maryją i w duchowej jedności ze wszystkimi Najmniejszymi prosiliśmy Ducha Świętego o obfitość Jego darów na czas zbliżającego się Święta – Ogólnopolskiego Spotkania. Dziękujemy wszystkim tym, którzy tworzyli wspólnotę modlitwy w Ostrowie i w wielkiej trosce o Dzieło Najmniejszych usposabiali serca na zbliżający się czas łaski. Przypominamy, że wspomniany Ogólnopolski Wieczernik Dusz Najmniejszych odbędzie się w Ostrowie Wielkopolskim w dniu 4 czerwca br. Więcej o tym spotkaniu na stronie: www.wieczernikmodlitwy.pl

Już w najbliższą sobotę, 7 maja br. Wspólnota Dusz Najmniejszych spotka się na Wieczerniku Modlitwy w Czerwińsku nad Wisłą, by podziękować Bogu za dar beatyfikacji Jana Pawła II. Jednocześnie rozpoczniemy ważny dla nas czas przygotowania serc na Zesłanie Ducha Świętego. Jako wspólnota mająca szczególne nabożeństwo do Trzeciej Osoby Boskiej pragniemy w tym ważnym dla Kościoła czasie wielkanocnym wypraszać bogactwo darów Ducha Świętego. Zapraszamy wszystkich wiernych do wspólnego trwania w Wieczerniku, który jak co miesiąc organizujemy w Pierwszą Sobotę Miesiąca u Tronu Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińskim Sanktuarium. Posługę muzyczną podczas spotkania podejmie zespół „Echo Maryi” z Łomianek. Bezpośrednią transmisję ze spotkania przeprowadzi Radio Konsolata.

Drodzy Bracia i Siostry!

Dzisiaj pragnę rozpocząć nową serię katechez poświęconych tematowi, który leży nam bardzo na sercu, a mianowicie tematowi modlitwy, w sposób szczególny modlitwie chrześcijańskiej, czyli tej, której nauczył nas Jezus i której Kościół wciąż nas uczy. To w Jezusie bowiem człowiek staje się zdolny zbliżyć do Boga i nawiązać z Nim głęboką, zażyłą więź ojcowską i synowską. Wraz z pierwszymi uczniami z pokorną ufnością zwracamy się do Mistrza i prosimy Go: „Panie, naucz nas modlić się” (Łk 11,1).
W najbliższych katechezach, sięgając do Pisma Świętego, wielkiej tradycji ojców Kościoła, mistrzów duchowości, i liturgii, chcemy nauczyć się jeszcze silniej przeżywać naszą więź z Panem, czyli przeprowadzić jakby „szkołę modlitwy”. Dobrze bowiem wiemy, że modlitwy nie otrzymujemy w darze jako czegoś oczywistego. Modlitwy trzeba się nauczyć, jakby wciąż na nowo nabywać tę sztukę. Nawet ci, którzy są zaawansowani w życiu duchowym, zawsze czują potrzebę podjęcia szkoły Jezusowej, aby nauczyć się prawdziwie modlić. Pierwszą lekcję otrzymujemy od Chrystusa dzięki Jego przykładowi. Ewangelie opisują nam Jezusa będącego w stałym i zażyłym dialogu z Ojcem; jest to głęboka komunia Tego, który przyszedł na świat po to, aby spełniać wolę nie swoją, ale Tego, który Go posłał dla zbawienia człowieka.
W tej pierwszej katechezie, będącej wprowadzeniem, chciałbym zaproponować kilka przykładów modlitwy, obecnych w starożytnych kulturach, aby ukazać, jak praktycznie zawsze i wszędzie, zwracano się do Boga (…)

Więcej na stronie Radia Maryja>>

Wspólnota Dusz Najmniejszych bardzo wiele zawdzięcza naszemu polskiemu papieżowi Janowi Pawłowi II. To On swoim nauczaniem i przykładem życia zachęcał nas nieustannie do kroczenia drogą świętości. Nie mogło zatem zabraknąć nas w dniu Jego beatyfikacji, gdy cały Kościół otrzymywał przez wstawiennictwo nowego Błogosławionego te łaski, które przyczynią się do uświęcenia życia wielu. Byliśmy w Rzymie i prosiliśmy o dar świętości, który Jan Paweł II otrzymał od Boga i który pragnie teraz przekazać całemu Kościołowi. Prosiliśmy dla siebie i dla wszystkich maleńkich dusz, dla wszystkich naszych Wspólnot i realizowanego Dzieła. Wierzymy, że z pomocą bł. Papieża Polaka na podjętej przez nas drodze wytrwamy. Dziękujemy wszystkim tym, którzy pomogli nam w tej niezapomnianej i tak bardzo bogatej w łaski pielgrzymce. Niech Wam wszystkim Bóg błogosławi.

Orędzie Matki Bożej z 2 maja 2011 r. przekazane przez Mirjanę.
„Drogie dzieci. Bóg Ojciec posyła mnie, abym wskazała wam drogę zbawienia, gdyż On, moje dzieci, pragnie was zbawić, nie potępić. Dlatego jako Matka gromadzę was wokół siebie, ponieważ z matczynej miłości pragnę wam pomóc wyzwolić się z brudu przeszłości, byście zaczęli żyć po nowemu i inaczej. Wzywam was byście zmartwychwstali w moim Synu. Wyznając grzechy wyrzeknijcie się tego wszystkiego, co oddalało was od mojego Syna, a co życie wasze czyniło pustym i jałowym. Powiedzcie Ojcu z serca „tak” i wejdźcie na drogą zbawienia, na którą wzywa was w Duchu Świętym. Dziękuję wam.
Ja szczególnie modlę się za pasterzy, by Bóg pomógł im być przy was całym sercem.”
Matka Boża pobłogosławiła wszystkich obecnych i dewocjonalia.

Za: http://www.medjugorje.republika.pl/

Drodzy bracia i siostry!
W tych pierwszych dniach Okresu Paschalnego, który przedłuża się aż do Zesłania Ducha Świętego, jesteśmy jeszcze przepełnieni świeżością i nową radością, którą celebracje liturgiczne wniosły do naszych serc. Dlatego dziś chciałbym rozważać z wami krótko na temat Wielkanocy, która jest sercem misterium chrześcijaństwa. (…) Co możemy zrobić, aby Pascha stała się życiem? Jak może cała nasza egzystencja, wewnętrzna i zewnętrzna, przyjąć formę paschalną? Musimy wyjść od autentycznego zrozumienia zmartwychwstania Jezusa: to wydarzenie nie jest tylko powrotem do poprzedniego życia, jak to było w przypadku Łazarza, córki Jaira i młodzieńca z Nain, ale jest czymś zupełnie nowym i innym. Zmartwychwstanie Chrystusa jest dotarciem do życia, które nie podlega przemijaniu czasu, lecz jest życiem zanurzonym w wieczności Boga. W zmartwychwstaniu Jezusa rozpoczyna się nowy sposób bycia człowiekiem, sposób, który oświeca i przemienia naszą codzienną drogę i otwiera dla całej ludzkości przyszłość jakościowo inną i nową. Dlatego święty Paweł nie tylko wiąże w sposób nierozerwalny zmartwychwstanie chrześcijan ze zmartwychwstaniem Jezusa (cfr 1Cor 15,16.20), ale wskazuje także, jak należy żyć tajemnicą paschalną w codzienności naszego życia. W liście do Kolosan, mówi on: „Jeśliście więc razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi” (3, 1-2). (…)

Więcej na stronie: www.radiomaryja.pl

Orędzie, 25. kwietnia 2011

„Drogie dzieci! Tak jak przyroda daje najpiękniejsze kolory roku, tak i ja was wzywam, abyście własnym życiem dawali świadectwo i pomagali innym, by się zbliżyli do mego Niepokalanego Serca, aby w ich sercach wzniecił się płomień miłości do Wszechmogącego. Jestem z wami i nieustannie modlę się za was, aby wasze życie było odzwierciedleniem raju na ziemi. Dziękuję wam, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.”

Za: www.medjugorje.hr/pl

„In resurrectione tua, Christe, caeli et terra laetentur
„Niebo i ziemia radują się z Twojego zmartwychwstania, Chryste”
Drodzy bracia i siostry Rzymu i całego świata!
Poranek Wielkanocny przyniósł nam orędzie starożytne i ciągle nowe: Chrystus zmartwychwstał! Echo tego wydarzenia, które wyszło z Jerozolimy dwadzieścia wieków temu, nadal rozbrzmiewa w Kościele, który nosi w sercu żarliwą wiarę Maryi, Matki Jezusa, wiarę Magdaleny i innych niewiast, które jako pierwsze zobaczyły pusty grób, wiarę Piotra i innych Apostołów. Aż do dzisiaj – także w naszej epoce super nowoczesnych środków komunikacji – wiara chrześcijan opiera się na tym orędziu, na świadectwie tych sióstr i braci, którzy zobaczyli najpierw kamień odsunięty i pusty grób, potem tajemniczych zwiastunów, którzy zapewniali, że Ukrzyżowany Jezus powstał z martwych; a w końcu Jego samego, Mistrza i Pana, żywego i pozwalającego się dotykać, który ukazał się Marii Magdalenie, dwom uczniom w Emmaus, w końcu, wszystkim jedenastu zebranym w Wieczerniku (por. Mk 16,9-14).
Więcej na stronie www.radiomaryja.pl