Zawsze zakończenie jakiegoś etapu i rozpoczęcie nowego jest swego rodzajem świętem czy uroczystością. Gdy chodzi o rok liturgiczny, nie jest to tylko ustanowione przez ludzi święto czy uroczystość, nie jest to tylko kolejny mijający dzień, rozpoczynający się następny. We wszystkim uczestniczy Bóg i wszystko dokonuje się w Nim. Teraz również, kończąc stary rok – Rok Wiary – rozpoczynając następny; „Wierzę w Syna Bożego”, stajemy wszyscy przed Bogiem, cały Kościół staje przed Bogiem. To stanięcie przed Bogiem jest z jednej strony zdaniem sprawy z tego, w jaki sposób przeżyło się rok, z drugiej strony jest prośbą o łaskę na rok następny. Jest prośbą o Ducha Świętego, aby wytłumaczył, w jaki sposób przeżywać następny rok i aby poprowadził nas w następnym roku. Temat roku został podany. Nie wymyślił go człowiek. Duch Święty pokierował sercem człowieka, stąd temat nowego roku.

Więcej:…>>

  W sobotę, 23 listopada br. nasza Wspólnota zgromadziła się na wspólnym czuwaniu modlitewnym w sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości w Sadowiu-Golgocie, by w łączności z całym Kościołem przeżyć duchowe przygotowanie przed zakończeniem Roku Wiary. Natomiast w niedzielę, 24 listopada, w Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, jednocząc się z Papieżem Franciszkiem i wszystkimi wiernymi, podczas okolicznościowej Liturgii sprawowanej w klasztorze sióstr klarysek kapucynek w Ostrowie Wlkp., w gronie dusz najmniejszych, przybyłych z różnych stron Polski, zakończyliśmy Rok Wiary. Organizatorom, Gospodarzom miejsc, w których trwaliśmy na modlitwie i wszystkim uczestnikom bardzo dziękujemy za dar wspólnego przeżycia ważnych wydarzeń w Kościele.

Więcej:
Pierwszy dzień Triduum
Drugi dzień Triduum
Trzeci dzień Triduum
Konferencja na zamknięcie Roku Wiary
Czy doświadczamy nowego życia w sobie?

  Zbliża się dzień zamknięcia Roku Wiary. Czeka nas przeżycie obrzędu „Redditio Symboli”, czyli uroczystego „wyznania wiary” wobec kapłana. Gdy wypowiemy nasze Credo, kapłan będzie się modlił, aby wiara była jeszcze bardziej programem naszego życia. Teksty zamieszczone poniżej mogą pomóc zarówno duszpasterzom, jak i wiernym świeckim, w dobrym przeżyciu ostatnich dni Roku Wiary i jego zamknięciu w uroczystość Chrystusa Króla.

Propozycję obrzędu zamknięcia Roku Wiary przygotowała Papieska Rada ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji (patrz: „Żyć Rokiem Wiary. Program duszpasterski, Częstochowa 2012, s. 176-182).

Triduum przed zakończeniem Roku Wiary
Uroczystość Chrystusa Króla
Zamknięcie Roku Wiary w rodzinie

Więcej: http://rokwiary.diecezja.pl/

  Podczas naszego kolejnego Wieczernika Modlitwy w Gietrzwałdzie czyniliśmy refleksję nad sobą i nad przeżytym Rokiem Wiary. Stając przed Bogiem, stając w prawdzie, staraliśmy się zobaczyć jeszcze raz tę relację; dusza – Bóg. Czy rzeczywiście potrafię rozmawiać z Bogiem bezpośrednio, czy jest On dla mnie Kimś bliskim, kogo kocham i czy potrafię przebywać z Nim; z Kim mogę też porozumiewać się bez słów? Czy doświadczam, czy wierzę, czy czuję, że każde moje słowo ma odpowiedź od Boga? Czy jest ta bliskość, niezwykła więź z Panem? Jaka jest moja wiara? Czy rzeczywiście prawdziwie wierzę? Czy ta moja wiara ma swój odpowiednik w moim życiu? Czy ja żyję tak, jak uważam, że wierzę? Czy moje wybory są zgodne z tą wiarą? Czy moje postawy, relacje z innymi ludźmi są właśnie wynikiem wiary i mojej relacji do Boga? Uświadamialiśmy sobie, że należy też spojrzeć na swoje serce – na ile w tej relacji do Boga jest miłość. Bo można różnie wierzyć…

Więcej: dzień skupienia cz. I
Więcej: dzień skupienia cz. II

  W miesiącu listopadzie nieustannie staramy się wzbudzać w sobie wiarę w obecność wszystkich dusz, szczególnie tych, które odeszły, a jednak są. Podczas naszego spotkania w Wieczerniku Różanostockim uwielbialiśmy Boga za dar niezwykłego życia wszystkich istot, które Bóg stworzył, za tajemnicę tego życia; za to, jakie ono jest wspaniałe, przepełnione mądrością Bożą i Jego miłością. Człowiek pojmuje w sposób bardzo prosty, czym jest życie. Widzi przede wszystkim stronę fizjologiczną, a tak naprawdę cała głębia życia, całe bogactwo, całe piękno jest w duchu. Razem ze Świętymi, z duszami czyśćcowymi, razem z Aniołami, razem z całym Kościołem uwielbialiśmy Boga za to, że stworzył człowieka, za to, że dał mu duszę, za to, że dał mu życie wieczne, za to, że przez całą wieczność będziemy mogli poznawać niezwykłość daru życia, będziemy mogli poznawać miłość Bożą, Byt, w którym zanurzymy się, przeżywając nieustannie szczęście.

Więcej…>>

  Bóg uszczęśliwia swoich Świętych. W Niebie żyją ci, którzy dzięki Bożej miłości, dzięki Bożej łasce, dzięki Bożemu błogosławieństwu, dzięki otwarciu się na tę łaskę otrzymali Niebo.
 Dzisiejszy dzień jest czasem, by dziękować Bogu za niezwykłą Jego miłość objawiającą się w darze Nieba dla każdej duszy. Jest czasem uwielbienia Boga za dar Świętych, za dusze świętych.
 Dzisiejszy dzień to czas niezwykłej radości, podczas której nasze serca mają starać się wyśpiewywać Bogu wielką chwałę, wielkie uwielbienie i wielkie dziękczynienie za dar Nieba.
 Dzisiejszy dzień to czas, kiedy wyznawana wiara w obcowanie Świętych może mieć swój kształt niemalże namacalny, bowiem:
- Dzisiaj Święci zstępują z Nieba.
- Dzisiaj Bóg niejako pozwala im przebywać pośród żyjących na ziemi.
- Dzisiaj zstępując na ziemię jednoczą się z całym Kościołem, by pobudzić wszystkie dusze do jednego wielkiego uwielbienia Boga, jednocześnie, by wzbudzić w duszach wiarę i miłość.
- Dzisiaj nie należy zapominać o Świętych.
- Dzisiaj należy ich wzywać.
- Dzisiaj należy ich prosić, by pomagali nam modlić się, adorować, wielbić Boga.
- Dzisiaj też możemy poprzez ich pośrednictwo wyprosić wiele łask dla wielu dusz.
- Dzisiaj szczególnie łaski związane z duszą i z Duchem będą płynęły z Nieba, chociaż i inne też; te bardziej przyziemne również mogą otrzymać swoje błogosławieństwo.

Więcej…>>

  Kończy się powoli Rok Wiary i warto na zakończenie tego roku łaski jeszcze raz przyjrzeć się z prawdziwą wiarą swojemu powołaniu jako duszy najmniejszej. Czynimy to w dniu imienin naszego przewodnika duchowego, czyli jednocześnie w dniu Święta całej naszej Wspólnoty. Przy tej okazji dziękujemy Wam za liczną obecność w naszym domu dusz najmniejszych w tym dniu i za ogromną Waszą życzliwość okazaną naszemu kapłanowi z okazji Święta Św. Apostoła Judy Tadeusza. Szczególnie dziękujemy Wam za pamięć w modlitwie, a przede wszystkim za każdą Mszę św. odprawioną w intencji naszego ks. moderatora – to wielki Dar nie tylko dla kapłana, lecz dla nas wszystkich i dla całego dzieła. Owocem naszego wspólnego trwania na modlitwie w tym właśnie czasie są pouczenia, które postarajmy się wszyscy przyjąć z wielką wdzięcznością i odpowiedzialnością. Tak wiele od każdego z nas zależy…

Więcej…>>

  Zbliża się dzień zamknięcia Roku Wiary. Czeka nas przeżycie obrzędu „Redditio Symboli”, czyli uroczystego „wyznania wiary” wobec kapłana. Gdy wypowiemy nasze Credo, kapłan będzie się modlił, aby wiara była jeszcze bardziej programem naszego życia (patrz:

  Informujemy członków naszej Wspólnoty i osoby utożsamiające się z nami, że nadal trwają prace remontowo-budowlane przy budynku, który ma w przyszłości służyć jako miejsce formacyjne dla dusz najmniejszych. Prace te ostatnio ożywiły się i z tego względu potrzeba nam Waszej pomocy. Przede wszystkim oczekujemy od Was modlitwy w intencji wspomnianego remontu, o szybkie jego zakończenie, a także za osoby angażujące się na różnych frontach wspomnianych prac. Prosimy jednak także tych z Was, którzy mają możliwość włączenia się w codzienną pomoc o udzielenie jej w różnych zakresach wspólnych działań. Szukamy także osób, które mogą remont naszego domu wesprzeć materiałami budowlanymi i ogrodzeniowymi. Wszystkich chętnych do okazania pomocy prosimy o kontakt z nami (tel.kom. 693 246 514).

  Nasze spotkania formacyjne i modlitewne w Gietrzwałdzie i w Różanymstoku ubogacały nas łaskami, które wypraszaliśmy uświadamiając sobie, jak wielkim darem dla każdej duszy jest Różaniec. Może on dać duszy niezwykłe doświadczenie Bożej miłości, Bożej Obecności w sercu, może przynieść zrozumienie kolejnych wydarzeń z życia Jezusa, może sprawić, iż dusza zbliży się do Boga; – Jezus stanie się bliską Osobą; Osobą, którą się kocha, tak jak się kocha innego człowieka. – Jezus stanie się Kimś naprawdę bliskim.
Dziękujemy wszystkim kapłanom, siostrom zakonnym i licznie przybyłym wiernym za dar wspólnie tworzonych spotkań.

Więcej:
Konferencja
Adoracja Najświętszego Sakramentu