Dziękujemy wszystkim członkom naszej Wspólnoty, którzy tworzyli zespół ewangelizacyjny na rekolekcjach w Dąbrównie, za podjęty trud prowadzenia wraz z kapłanem tych rekolekcji, za wszelkie posługi, za świadectwa. Także wyrażamy wdzięczność wszystkim tym, którzy duchowo wspierali nas podczas tych dni. Niech sam Bóg i Matka Miłosierdzia hojnie obdarzą Was wszelkimi przejawami Miłości Bożej. Zapraszamy też do wysłuchania fragmentu konferencji i świadectwa z zakończonych rekolekcji.
1. Fragment konferencji:
2. Świadectwo Ewy:
Każdy z nas może doświadczać radosnego oczekiwania z Jezusem. On żyje w każdej duszy i każdą zamieszkuje. Spróbujmy podczas Adwentu ze wszystkich swoich sił przyjąć do serca wiadomość, dobrą nowinę, że Jezus żyje w naszych sercach. Przy nas wraz z Nim jest obecna i Maryja. Dobrze by było, abyśmy przyjęli Słowo Boga. Przemieniłoby ono nasze życie. Uczyniłoby lżejszym, radośniejszym, bo ze świadomością, że Jezus towarzyszy w każdym momencie – inaczej się żyje. Możemy długo rozważać i mówić dużo mądrych rzeczy na temat przyjścia Jezusa na ziemię, możemy poprzeglądać różne książki teologiczne, w których bardzo mądre osoby będą uzasadniać wagę tego Przyjścia. Ale na nic się zdadzą te rozważania, jeśli my nie otworzymy serca i po prostu nie zaczniemy czekać na Niego, nie zaczniemy tęsknić za Jezusem; jeśli nie otworzymy serca, by wejść w nie i tam spotkać Jezusa. 
tajemnice w nich zawarte. Za każdym razem, gdy autentycznie zagłębiamy się w te tajemnice otrzymujemy od Boga światło, poznajemy. Za każdym razem odsłonięty zostaje rąbek tajemnicy, co jest dla nas ogromem, nieskończonością. Zachwycamy się tym, co nam zostało dane, co odkryliśmy, co dla nas jest nowe. Odkrywszy powinniśmy tym żyć. Powinniśmy cały czas rozmyślać nad tym, co Bóg dał nam zrozumieć, poznać. Gdy staramy się ze wszystkich sił iść wraz z całym Kościołem poprzez kolejne wydarzenia z życia Jezusa, poprzez kolejne wydarzenia całego Kościoła i rozważać te wydarzenia, wtedy nieustannie (powoli, ale konsekwentnie) podążamy w głąb. To ciągłe zbliżanie się do Boga. 
Miłosierdzia w Archidiecezji Warmińskiej. Kapłani oraz świeccy tworzą zespoły ewangelizacyjne, które w każdej parafii przeprowadzają rekolekcje, by rozbudzić w sercach wierzących żywą i prawdziwą wiarę, i doprowadzić do osobistego doświadczenia miłości Boga Ojca, Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego. W najbliższym czasie, tj. 2 – 4 grudnia takie rekolekcje poprowadzi nasza Wspólnota, odbędą się one w parafii św. Jana Nepomucena i Niepokalanego Poczęcia NMP w Dąbrównie. Prosimy wszystkich Was o modlitwę w intencji owocnego przeprowadzenia tych rekolekcji, jak również o duchową jedność z naszym zespołem ewangelizacyjnym. Polecajmy wszyscy tę intencję Bogu podczas każdej Eucharystii i modlitwy. Nasze spotkania rekolekcyjne rozpoczynać się będą codziennie (2-4 grudnia) o godz. 17:00. Pamiętajmy także o całym wspomnianym dziele ewangelizacyjnym.
Na początku Adwentu, jakby w naszym imieniu, skarży się prorok Izajasz: (…) Tyś, Panie, naszym Ojcem, „Odkupiciel nasz” to Twoje imię odwieczne. Czemuż, o Panie, dozwalasz nam błądzić z dala od Twoich dróg, tak iż serce nasze staje się nieczułe na bojaźń przed Tobą? Odmień się przez wzgląd na Twoje sługi i na pokolenia Twojego dziedzictwa (Iz 63, 16b-17). Tę prośbę o nadejście Zbawiciela pogłębia Ewangelia, w której usłyszeliśmy trzykrotnie powtarzające się słowo: „czuwajcie”: „Czuwanie”, albo „oczekiwanie”, o którym mówi Pan Jezus w Ewangelii św. Marka jest nawiązaniem do starotestamentalnego wyrażenia: „Dzień Pański”. „Dzień Pański” oznacza oczekiwanie na taką chwilę, kiedy Pan Bóg zainterweniuje na rzecz narodu wybranego. Oczekiwano więc na „Dzień Pański” z radością i nadzieją. Natomiast prorocy zwracają uwagę na to, że owszem, Bóg przyjdzie wybawić swój lud. Ale zanim Bóg przybędzie, najpierw musi nastąpić przywrócenie porządku naruszonego przez grzech. Przyjście więc Pana oznacza także przyjście Boga jako Sędziego. Dlatego należy oczekiwać „Dnia Pańskiego” ze świadomością sądu. Nie dla wszystkich więc „Dzień Pański” będzie dniem radosnym. W Nowym Testamencie „Dzień Pański” nabiera charakteru końca tego świata, który nastąpi niespodziewanie. Jezus przyjdzie jako sędzia a jednocześnie przychodzi aby nas zbawić. Oczekujemy zatem Jego przyjścia z nadzieją. 
){kind=link}
