Roczne archiwum: 2018

Tylko miłość sprawia, że kocha się dalej, pomimo odrzucenia

Opublikowany przez
1

20180421_204646„Bóg jest miłością. On cały jest miłością. Nie ma w Nim niczego innego , tylko miłość.”

To słowa, które rozważaliśmy podczas modlitwy różańcowej w piątek w Gietrzwałdzie, kiedy nasza wspólnota spotkała się na comiesięcznej modlitwie w Domu Pielgrzyma. Bardzo wiele było pięknych rozważań i modlitw zarówno w piątek, jak i w sobotę na Wieczerniku. Nie sposób o wszystkim napisać. Mnie najbardziej poruszyły właśnie te piątkowe rozważania różańcowe, które rozpoczęły nasz dzień skupienia. Mowa była o tym, że Jezus zgodził się na każde cierpienie, ponieważ kocha nas. Zgodził się na mękę, chociaż dobrze wiedział, że wielu ludzi odrzuci zbawienie, wielu odrzuci Jego miłość. I On na to odrzucenie się zgodził. Z miłości do człowieka zgodził się, by człowiek tę miłość odrzucił.

„Tylko miłość sprawia, że kocha się dalej pomimo odrzucenia.”

Czy my umiemy tak kochać? Odpowiadać na wszystko miłością, jak Jezus? Na nienawiść – miłością. Na złość – miłością. Na wszelkie możliwe ciosy – miłością. Na odrzucenie – miłością. Na zranienie – miłością. Na oplucie – miłością. Na wyśmianie – miłością. Na oczernienie – miłością. Na pogardę – miłością. Na zdradę – miłością. Na kłamstwo – miłością. Czytaj dalej →

Radość wspólnej modlitwy

Opublikowany przez
Odpowiedz

Radosne_spotkanieW poniedziałek 16 kwietnia mogliśmy radować się wspólnotową modlitwą w Domu Dusz Maleńkich w Olsztynie. Najpierw była modlitwa różańcowa, podczas której rozważaliśmy temat czystości serca. Potem uczestniczyliśmy w Eucharystii, którą sprawował o. Marek (werbista), a następnie adorowaliśmy Najświętszy Sakrament. W tym czasie adoracji towarzyszyły nam słowa, które Pan Jezus przekazał sł. B. siostrze Konsolacie Betrone, a które znajdziemy w Orędziu miłości Serca Jezusa do świata. Ten poniedziałkowy program wieczorny zakończył się Apelem Jasnogórskim oraz … wspólnym, radosnym zdjęciem. Bardzo dziękujemy o. Markowi za jego posługę pośród nas. Bóg zapłać!

Zaproszeni przez Różanostocką Wspomożycielkę Wiernych – relacja z Wieczernika Modlitwy

Opublikowany przez
Odpowiedz

rozanystokTrzynasty dzień miesiąca jest dniem Maryjnym – szczególnie przenosi on nasze myśli do Fatimy. Dusze maleńkie tego dnia zaprosiła do siebie Różanostocka Wspomożycielka Wiernych na kolejny Wieczernik Modlitwy. Ona czeka tu na nas wiernie w każdą drugą sobotę miesiąca.

Ten błogosławiony czas rozpoczął się, jak zawsze, dniem skupienia i całonocną adoracją Najświętszego Sakramentu z piątku na sobotę. To ważny czas. Jest nam potrzebny, nasze serca mogą przygotować się i objąć modlitwą tych wszystkich, którzy przybędą dnia następnego.

Poprowadził nas w modlitwie i rozważaniu Słowa Bożego ks. Adam – proboszcz salezjańskiej wspólnoty. Powierzając się Maryi, rozpoczęliśmy nasze trwanie modlitwą różańcową. Podczas wysłuchanych konferencji oraz homilii  mogliśmy usłyszeć na nowo, poznać lub spojrzeć inaczej na wiele ważnych spraw, które chciał poruszyć w nas Bóg. Eucharystię przeżywaliśmy w duchu uwielbienia za Jezusową obecność w naszej codzienności. Bo On jest Bogiem naszych codziennych spraw; jest wiernym Towarzyszem naszej drogi i pragnie, abyśmy spotykali Go i rozpoznawali w różnych wydarzeniach, sytuacjach, ludziach; w prostych znakach – jak uczniowie  – po łamaniu chleba.  Obok czytań dnia towarzyszyły nam w rozważaniach właśnie te fragmenty z Ewangelii św. Łukasza: „Uczniowie z Emaus” i „Jezus ukazuje się Apostołom” (Łk 24, 13 – 43). Bóg chciał powiedzieć nam wiele… Czytaj dalej →

Cóż masz, czego byś nie otrzymał?

Opublikowany przez
4

spotkanieGorąco pragnę podzielić się refleksją z ostatnich dni, jakie dane mi było przeżyć wraz ze Wspólnotą Dusz Maleńkich w Olsztynie. Chciałbym, abyśmy rozważyli słowo, jakie umieściłem tytułem wstępu, a które pochodzi z 1Listu do Koryntian Św. Pawła: Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A jeśliś otrzymał, to czemu się chełpisz, tak jakbyś nie otrzymał? (1 Kor 4,7).

Słowa te mocno wpisują się w czas Bożego Miłosierdzia i przenoszą na oktawę, w której obecnie jesteśmy. Miłosierdzie to dar od Boga darmo nam dany i tak jest, ważne, by nie zmarnować ani jednej chwili na coś, co jest przeciwne naturze dobra. Dlatego nasza wspólnota w Niedzielę Bożego Miłosierdzia zebrała się na modlitwie wspólnej, by wielbić Jezusa Eucharystycznego i wypraszać dla świata całego to, o co prosił Pan Jezus przez świętą siostrę Faustynę – o Miłosierdzie. Czytaj dalej →

Święto Miłosierdzia Bożego w naszym Domu

Opublikowany przez
1

Centrum_małeŚwięto Miłosierdzia Bożego jest świętem naszej wspólnoty. Dzięki Bożemu Miłosierdziu ona powstała i istnieje. Pamiętamy o tym, dlatego w ten wielki dzień nasze serca zapragnęły być razem i wspólnie uwielbiać Miłosiernego Boga za wszystko, co uczynił w dziele najmniejszych od początku.

Wielkim darem Bożego Miłosierdzia jest nasz dom – Centrum Dusz Maleńkich w Olsztynie – miejsce naznaczone nieustanną obecnością Pana Jezusa i Jego Matki. Gdzież, jak nie tu mogliśmy się spotkać, aby dziękować Bogu za tak wiele darów Jego miłości? Nie liczyły się więc kilometry i przybyli Maleńcy nawet z odległych miejsc. Zanim jeszcze wybiła Godzina Miłosierdzia, trwaliśmy na adoracji Najświętszego Sakramentu, wzywając Ducha Świętego i Matkę Bożą, aby wraz z Nią zbliżyć się i przytulić do Jezusowego Serca. Powierzaliśmy się Bożemu Miłosierdziu, prosząc, aby nasze serca zostały w nim obmyte, aby zajaśniały świętością, aby zniknęło z nich wszystko, co jest zaprzeczeniem Bożej miłości. Z ufnością, że Bóg nas wysłuchuje, w modlitwie Koronką do Miłosierdzia Bożego, prosiliśmy o Miłosierdzie dla wszystkich dusz. W sercach przynosiliśmy do Jezusa cały świat, wierząc, że On jest Nieskończony, a Jego Miłosierdzie jest tak potężne, że potrafi objąć, przemienić i uświęcić wszystko.

Po pełnej Ducha modlitwie, z pieśnią miłości: „Jezu, Maryjo, kocham Was, ratujcie dusze” na ustach i w sercach, spotkaliśmy się jeszcze przy stole, dzieląc się sobą i świadectwem o Bożym Miłosierdziu w naszym życiu i wspólnocie. Ten czas, ten dzień był dla nas wielkim umocnieniem. Chcemy więc, mimo wszelkich trudności i przeszkód spotykanych w codziennej drodze, dzięki Bożej łasce pozostawać w pokoju i z Bożą pomocą iść naprzód, trwając w miłości, w całkowitym oddaniu się Bożej woli. Gosia

Bóg odpowiada miłosierdziem na zło, grzech, wszystkie nasze słabości.

Opublikowany przez
Odpowiedz

Czerwinsk_kwiecien2W ubiegły piątek i sobotę w oktawie Wielkiej Nocy Czerwińsk przywitał nas piękną, słoneczną pogodą. Jak zwykle zaczęliśmy nasz dzień skupienia od kolacji w  klasztornym refektarzu, po czym rozpoczęliśmy nasz program modlitewny w kaplicy Domu Pielgrzyma. Modląc się na Różańcu, rozważaliśmy tajemnice Bożego miłosierdzia, m.in. to, że wyrazem miłosierdzia jest nie tylko to, co człowiek odbiera jako pozytywne doświadczenia, ale również to, co odbiera jako coś negatywnego. Wszystko naznaczone jest Bożym miłosierdziem, ponieważ ma nakłonić duszę do nawrócenia, do zobaczenia miłości Bożej we wszystkim, do skierowania się ku Bogu w każdym doświadczeniu. Jakże piękne jest to, że Bóg odpowiada miłosierdziem na zło, grzech, wszystkie nasze słabości. Przecież w czasie męki Jezus nieustannie obdarzał miłosierdziem swoich oprawców – spływała na nich Jego Krew. Jakże niepojęte jest Boże miłosierdzie! Jak dobry jest Bóg!

Po modlitwie różańcowej uczestniczyliśmy w Eucharystii, którą sprawował ks. Henryk. Słowa, które usłyszeliśmy podczas kazania, były pokrzepiające. Ksiądz przypomniał nam, jak ważna jest wspólna modlitwa, modlitwa w jedności – w pojedynkę łatwo się pogubić, ale we wspólnocie jest siła. Przytaczając wspaniałą, humorystyczną anegdotę – w rolach głównych złodziej, św. Piotr, św. Paweł i św. Jan – ksiądz uświadomił nam, że trzeba bardzo mocno wierzyć w Boże miłosierdzie i że ono jest naprawdę wielkie. Szkoda, że tego nie słyszeliście! Po mszy świętej wspólnie adorowaliśmy Pana Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie, a następnie indywidualnie w ciszy przez całą noc.

W sobotę – pierwszą sobotę miesiąca – zgromadziliśmy się w czerwińskiej bazylice wraz z pielgrzymami m. in. z  Płońska, Skołatowa, Płocka, Sochaczewa, Dzierzążni, Łodzi, Warszawy, Olsztyna, Domaniewic, Nowego Dworu. Była nawet jedna osoba z Gdyni! Wieczernik jest zawsze umocnieniem i tak było również tym razem. Tam otrzymaliśmy nowe siły, pocieszenie, radość i pokój serca. Matka Boża Pocieszenia nigdy nie zawodzi – zawsze wyprasza nam potrzebne łaski. Zawsze czuwa i troszczy się. Zawsze wstawia się za nami u swojego Syna i zaprasza do wspólnej modlitwy. Dzięki Ci, Maryjo! Dzięki Ci, Jezu Zmartwychwstały! Dzięki Ci za Twoje wielkie miłosierdzie!

Dziękujemy księżom salezjanom za ich posługę w konfesjonałach. Dziękujemy panu Michałowi za transmisję radiową Wieczernika. Również jesteśmy wdzięczni Waldkowi za podjęcie posługi muzycznej. W sposób szczególny dziękujemy ks. Henrykowi, który był z nami nie tylko w piątek, ale i przez cały sobotni Wieczernik – rozważając razem z nami tajemnice Różańca świętego, adorując Najświętszy Sakrament, sprawując Eucharystię oraz modląc się pod Krzyżem. Bóg zapłać! Wiola

Zapraszamy na kolejny Wieczernik Modlitwy do Czerwińska

Opublikowany przez
Odpowiedz

czerwinsk-wislaJuż w najbliższą sobotę w sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku odbędzie się kolejny Wieczernik Modlitwy. Początek o godzinie 10:30.

Z Olsztyna można dojechać do Czerwińska autobusem, który wyjedzie o godz. 7:00 z ul. Śliwy.

Wszystkich czcicieli Matki Bożej serdecznie na to modlitewne spotkanie Wspólnoty Dusz Najmniejszych serdecznie zapraszamy.

W imieniu Zarządu Stowarzyszenia Konsolata – Mirek

„Czas odbudowy naszych dusz” – Przypominamy rekolekcje z 2010 r.

Opublikowany przez
Odpowiedz

Dzień drugi: Zacznijmy od fundamentu – Chrztu św.

Czytaj całość rekolekcji…>>

Bóg wzywa nas do odbudowy świątyni naszych dusz. Bóg pragnie w naszych duszach mieszkać, jako w swojej własności. Bóg szuka miejsca pośród nas. Zauważmy, że to On wychodzi do nas pierwszy! To On mówi o pragnieniu powrotu naszego do pierwotnej świętości. To On podaje nam pouczenie, co czynić, by mogła dusza nasza być na powrót ze swoim Bogiem.

Baner-rekolekcjeZacznijmy od początku. Od samych podstaw. Budowę zaczyna się od fundamentów. Fundamentem naszym, jaki został już położony jest Chrzest. Nie doceniany, często pomijany w późniejszym okresie życia, jako Sakrament, który był pierwszy, a potem przychodzą następne, więc o tym się zapomina. To błąd. Do tego Sakramentu należy często powracać. To Sakrament, w którym wyznajemy swoją wiarę w Trójjedynego Boga; w Ojca, Syna i Ducha Świętego. Wyznajemy wiarę w Jezusa Zbawiciela i w Jego Zbawcze Dzieło. Mówimy z wiarą o Duchu Ożywicielu naszych dusz. Zwracamy uwagę na wieczność życia, na istnienie Świata Duchowego, na przebywanie w nim naszych zmarłych. Wyznajemy wiarę w Kościół – Mistyczne Ciało Chrystusa, w panującą jedność w tym Kościele wszystkich wierzących, tych co są,  byli i będą. Wyrzekamy się złego ducha. Stwierdzamy, że tylko Bóg jest naszym Panem i pragniemy tylko do Niego należeć.

To wyznanie wiary jest istotnym elementem całego Sakramentu. Bez niego trudno byłoby powiedzieć, że ktoś zalicza się w poczet ludzi wierzących. Wprawdzie polanie wodą i wypowiedzenie słów, jest szczególnie ważne, ale w skład Sakramentu Chrztu wchodzi również wyznanie wiary. W przypadku maleńkich dzieci, czynią to w ich imieniu rodzicie, biorąc na siebie odpowiedzialność wprowadzania w życie Kościoła swego dziecka. Przecież właśnie w czasach pierwszych chrześcijan tak było. Chrzest przyjmowali ludzie w różnym wieku, ale najpierw wyrażali pragnienie chrztu i wiarę w Boga. Kościół natomiast poucza, iż należy często powracać do tego Sakramentu. Nie znaczy, iż można wielokrotnie go przeżywać. Chrzest przyjmuje się raz w życiu. Ale powracanie do niego, odnawianie przyrzeczeń chrzcielnych można czynić często, a nawet wskazane by było, aby tak czynić. Ciągłe powracanie do chwili, w której dusza obmyta Krwią Chrystusa, staje się świętą, rozważanie tej tajemnicy odkupienia, wielkiej Bożej Miłości, Miłosierdzia spływającego z Krzyża – to powinno być częstą naszą praktyką. Bowiem dopiero uświadomienie sobie, czym tak naprawdę jest Sakrament Chrztu, który już na samym początku zapewnia nas o wieczności, daje duszy właściwą perspektywę, z której ma ona patrzeć na świat.

To ten Sakrament wprowadza nas do ogromnej wspólnoty wierzących. On wprowadza nas do Rodziny Boga! Czyni Jego dziećmi, czyni dziedzicami, spadkobiercami Misji dokonanej przez Jezusa. Bóg w momencie Chrztu św. daje nam, zupełnie za darmo, wszystko, co jest dziedzictwem Jego, Jego Syna i całego Kościoła! Żadne inne wejście w jakieś środowisko, rodzinę, wspólnotę, nie czyni człowieka tak bogatym. Nigdzie nie jesteśmy tak hojnie obdarowywani. W dodatku bez własnego wysiłku, bez włożonej pracy, bez jakiegoś tzw. „wkładu własnego”. W momencie Chrztu stajemy się najbogatszymi na świecie, bowiem w naszej duszy oczyszczonej łaską Boga zamieszkuje Bóg uświęcając ją, ubogacając niebywale, dając nam siebie samego. Dając łaskę, by wzrastać w wierze, w nadziei, ufności, w miłości. Otwierając przed nowym członkiem Kościoła wszystkie drzwi do całego dorobku wieków wspólnoty chrześcijańskiej. A co najważniejsze dając możliwość rozwoju, dojrzewania, formowania się,  przygotowywania do następnych cudownych, ubogacających i wprowadzających na kolejne stopnie doskonałości chrześcijańskiej  Sakramentów Świętych. Czytaj dalej →

„Boże, szukam Cię” – (mp4)

Opublikowany przez
2

Kolejna piękna pieśń nawiązująca do naszych rekolekcyjnych rozważań. Posłuchajmy i pielęgnujmy w sercach pragnienie Boga…

***

1. Ziemia pustynna i bezwodna wokół nas ( a E G D )

Ziemia wyschnięta gdy Cię brak ( d E a )

Boże mój od rana szukam Ciebie w życiu mym ( a E G D )

Odpowiedz proszę – dodaj sił (d E a A 7 )

Ref. Boże szukam Cię ( d G )

Wszędzie szukam Cię mój Boże ( C a )

Boże pragnę Cię ( d E )

Już bez Ciebie żyć nie mogę ( a )

2. Dusza ma jak roślina pragnie wody aby żyć

I umiera Panie gdy Cię brak

Jednak wiem że Twą wolą jest… bym szczęśliwym był

Razem z Tobą Boże w niebie żył

3. Modlę się wznosząc w górę ręce uwielbienia ślę

I radosnym sercem chwalę Cię

I znów wiem że od nowa mogę zacząć życie me

I jak dziecko wołać: kocham Cię!!!

„Pragnienie doświadczenia Boga”. Przypominamy rekolekcje z 2016 r.

Opublikowany przez
Odpowiedz

Baner, Wielki Post 4Pragniemy doświadczyć Boga. Wydaje nam się, że wystarczy raz zachwycić się Bogiem i człowiek potem już będzie żył tylko wiarą, miłością, ufnością. Będzie żył jak święty w Niebie. Owszem, wybranym duszom czasem Bóg i takiej łaski udziela. Ale zazwyczaj jest tak, że Bóg udzielając łaski doświadczenia Jego obecności, Jego miłości czyni to po to, aby pobudzić duszę, by cały czas Go szukała, aby rozbudzić tęsknotę w duszy, pragnienie Boga. Wtedy człowiek pragnąc, tęskniąc za Bogiem, choć już nie doświadczając nieustannie niezwykłej obecności, w taki cudowny sposób, dąży do Boga. Szuka Go, tęskni i podejmuje działania. Ma siły, które otrzymał od Boga, by rozważać Jego Słowo, bo w Słowie znajduje obecność Boga. Modli się, bo na modlitwie spotyka się z Bogiem. Idzie na Eucharystię, bo tam w sposób cudowny i niepojęty jednoczy się ze swoim Bogiem, karmiony Jego Ciałem i Krwią. W tych momentach Bóg daje Siebie, odsłania, objawia Siebie. I znowu człowiek może dotknąć Jego Ran, włożyć palec w dziury po gwoździach, włożyć rękę do Rany w boku. To doświadczenie, które nie musi trwać długo, może to być moment, daje kolejne siły, jest kolejnym pobudzeniem dla duszy, która żyje Bogiem, która ma siły, aby iść w codzienności znosząc przeciwności. Ma siły, aby odrywać się od tego, co ziemskie i patrzeć w górę, w Niebo i by radować się Bogiem. To jest trud duszy. Dusza ta nie chodzi nieustannie po wodzie, bo i Piotr nie chodził nieustannie po wodzie. Po wodzie Piotr szedł krótko. Ale dusza otrzymuje siły, by próbować. Otrzymuje jasność w swoim wnętrzu, co ma czynić i biegnie do tego źródła, które znajduje w kościele, na Eucharystii, które znajduje w Piśmie Świętym. Zanurza się w sobie, bo tam czeka na nią Ten, który ją wzywa po imieniu. Do tego potrzebne jest doświadczenie Boga.

Nie wyobrażajmy sobie, że Bóg dotknie nas i będziemy trwać w tym dotknięciu już przez całe swoje życie, przez wiele, wiele lat. Ale wiedzmy, że gdy Bóg nas dotknie, to mocą tego dotyku, doświadczenia Bożej miłości będziemy mogli iść w swojej codzienności. I w tej codzienności będziemy zauważać Jego obecność, tęsknić za Nim i Jego szukać. W tej codzienności zrozumiemy, że On jest tak blisko, że trudno to wyrazić słowami, bo jest w nas, zjednoczony z nami tak bardzo, że przeżywa nasze życie razem z nami. Doświadcza wszystkiego będąc w nas. On czuje naszą radość i doświadcza naszych przykrości. On cierpi, doświadcza naszych chorób, bo jest w nas. Do tego dusza dojrzewa, dochodzi, otrzymuje łaskę.

Módlmy się, byśmy doświadczyli tej Bożej obecności, która nasze serca porwie mocą swojej miłości, bowiem umiłował nas Bóg. Mówi do nas, jako do swojej małej trzódki, bo spodobało się Jemu właśnie nam, tym małym, słabym podarować Królestwo Niebieskie. Spodobało się Bogu właśnie nam objawiać miłość Bożą i tajemnice swoje. Ale potrzeba wszystko zostawić, aby swój skarb znaleźć w Nim i w Nim osadzić całe swoje życie. Aby serce już tylko w Nim spoczęło, bo dopiero wtedy prawdziwie zaczniemy żyć z Bogiem w zjednoczeniu. Prawdziwie żyć! Więcej …>>