Program:
22:30 Adoracja Najświętszego Sakramentu
23:30 Eucharystia
Będziemy prosić Pana Jezusa aby wprowadził nas w Nowy Rok. Niech Jego łaska towarzyszy każdemu z nas, niech nią obdarza każdą duszę najmniejszą i całą Wspólnotę. Czytaj dalej
Zapraszamy na ostatni w tym roku Wieczernik Modlitwy Wspólnoty Dusz Najmniejszych. Będzie on miał miejsce w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą.
Spotkajmy się w ostatnim dniu bieżącego roku (31 grudnia), by dziękować za wiele łask, które jako Wspólnota i każdy z nas indywidualnie w tym roku otrzymaliśmy. Niech będzie to nasze wspólne święto dziękczynienia.
Naszą modlitwę rozpoczniemy o godzinie 10:30. A po uroczystej Eucharystii postarajmy się znaleźć jeszcze czas na wspólne dzielenie się opłatkiem.
Do zobaczenia w Czerwińsku.
Jezu, Maryjo, kocham Was, ratujcie dusze!
Kochane Dusze Najmniejsze!
W świetle tajemnicy Bożego Narodzenia, wpatrzeni w Jezusa Chrystusa Światłość Świata, odkrywany że nasze życie nabiera nowego blasku i staje się przygotowaniem na wieczne Święto Miłości i pokoju.
Niech Boża Dziecina błogosławi Dusze Maleńkie i wszystkich naszych Bliskich, niech hojnie obdarza pełnią darów swej Miłości. Niech wszystko to, co kryją w sobie Święta Bożego Narodzenia – nadzieja i ciepło ludzkich serc, a przede wszystkim świadomość bliskiej Obecności Boga – towarzyszą Nam przez cały Nowy Rok 2022.
Niech akt miłości Jezu, Maryjo, kocham Was ratujcie dusze będzie pieśnią wznoszącą się z ziemi ku niebu.
Wyrażamy naszą wdzięczność za zaangażowanie w Dzieło Najmniejszych
i zapewniamy o pamięci modlitewnej.
Ks. Sławomir Brewczyński, Kapelan Katolickiego Stowarzyszenia im. S. B. s. Konsolaty Betrone
Mirosław Niedźwiedzki, Prezes Katolickiego Stowarzyszenia im. S. B. s. Konsolaty Betrone
To już prawie koniec Adwentu. To już ostatnie dni… Zbliża się czas Bożego Narodzenia!
W naszym adwentowym oczekiwaniu od początku towarzyszy nam Matka Boża. Ta, która cała jest czekaniem, która szczególnie oczekuje narodzin Syna. Dlatego tuż przed czwartą, ostatnią już niedzielą Adwentu, w sobotnie popołudnie, przybyliśmy do Niej – do Gietrzwałdu, aby na naszym, również ostatnim przedświątecznym wieczerniku, u Jej tronu uczyć się postawy prawdziwego oczekiwania – nie biernego, ale bardzo aktywnego, czynnego, gorącego.
Maryja prowadziła nas za rękę podczas adoracji Najświętszego Sakramentu, byśmy mogli – jak Ona – wpatrywać się w Pana z uwielbieniem, z dziękczynieniem za Jego wielką miłość; za to, że tak umiłował świat, że sam zapragnął stać się najmniejszym, bezbronnym, że On, Bóg i Stwórca, zapragnął przyjąć ciało swojego stworzenia. Czytaj dalej
To już trzecia niedziela Adwentu – Niedziela Radości, bo czas oczekiwania na Miłość coraz krótszy. Powinniśmy to rozumieć, czuć, pragnąć, tęsknić i przygotowywać swoje serca na narodziny od nowa w nas tej cudownej Miłości – Jezusa. To dla nas czas szczególnego wzrostu, rozwoju. Przygotowujmy się wraz z Maryją, aby z Nią przyjąć ten najcudowniejszy dar Nieba. Niech to będzie wydarzeniem największym, przeżyciem duchowym. Niech Duch Święty, którego wzywamy nieustannie, pozwoli nam doświadczyć narodzin Boga-Człowieka w wymiarze Ducha, abyśmy odczuli schodzącą z Nieba Moc, Majestat, Potęgę, składaną w najlichszym z lichych żłóbku. Abyśmy doświadczyli zejścia na ziemię całej świętości Nieba, obecności aniołów i Świętych. Abyśmy wraz z Maryją zaznali tego niewysłowionego szczęścia trzymania w ramionach Świętego Dzieciątka – Boga. Niech ten przepiękny czas przygotowań do Świąt Bożego Narodzenia będzie prawdziwie czasem rekolekcji, wykorzystajmy go na pracę wewnętrzną, na miłość i całkowite przylgnięcie do Serc Boga i Matki. Każdy dzień niech będzie kolejnym krokiem w stronę Świata Ducha, abyśmy, gdy nastanie Ta Noc, jedyna w roku, stanęli wśród aniołów wielbiących narodziny Boskiego Dzieciątka. Abyśmy byli światkami przyjęcia przez Świętą – Świętego. Abyśmy doświadczyli tej mocy Miłości jaka się wtedy objawi.
W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP, przypadającą 8 grudnia, zgromadziliśmy się na spotkaniu modlitewnym w naszym Domu w Olsztynie. Jednocząc się duchowo ze wszystkimi duszami maleńkimi, z całą wspólnotą, prosiliśmy o łaskę zjednoczenia naszych serc z Sercem Tej, która otrzymała wspaniały i jakże ważny dla nas wszystkich przywilej Niepokalanego Poczęcia. Podczas modlitwy różańcowej, Mszy św. oraz adoracji Najświętszego Sakramentu ogarnialiśmy intencje całej wspólnoty, naszych rodzin i całego świata. Upraszając Ducha Świętego przez wstawiennictwo Jego Oblubienicy, prosiliśmy o łaskę uzdrowienia dla chorych, a dla całej ludzkości o prawdziwą świętość. W Godzinie łaski, zawierzając się Bogu przez Maryję, wstawialiśmy się za wszystkich zatwardziałych grzeszników. Pełni ufności, że Ona, będąc Matką wszystkich ludzi, wyprosi łaskę wyrwania ich z więzów zła. Tworząc duchową rodzinę u stóp Pana Jezusa, doświadczaliśmy szczególnej obecności Jego i naszej Matki. Prosiliśmy też o błogosławieństwo na dalszą drogę budowania relacji pełnych Bożej miłości. Na zakończenie odnowiliśmy zawierzenie naszej Wspólnoty i całego Dzieła Dusz Najmniejszych Niepokalanemu Sercu Maryi, odmawiając Akt Zawierzenia. Dziękujemy dobremu Bogu za szczególną łaskę duchowego zjednoczenia maleńkich serc na modlitwie, dzięki której mogliśmy ten czas przeżyć razem z Wami wszystkimi. Dziękujemy szczególnie ks. Markowi, który zgodził się w tej jedynej Godzinie w roku być razem z nami.
AKT
Zawierzenia Wspólnoty i Dzieła Dusz Najmniejszych
Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny
(do użytku wewnętrznego Wspólnoty Dusz Najmniejszych)
O Maryjo! Królowo Nieba i Ziemi. Pani całego świata. Ciebie Bóg uczynił swoją Matką. Tobie dał tytuł Matki Zbawiciela. Zostałaś wpisana w plany Boże od samego początku stworzenia i Bóg wyniósł Ciebie do największej chwały. W Tobie uczynił sobie świątynię swoją i złożył wszystkie skarby Bóstwa. Obdarzył Ciebie Łaską najwyższą, bowiem w Tobie zrodził Syna. Ciebie Jego Duch uczynił swoją Oblubienicą na wieczność. Twój Syn dał Tobie udział w swym zbawczym dziele i uczynił Współodkupicielką rodzaju ludzkiego. Ojciec postanowił, iż jako Matka Jego Syna, która przywróciła wraz z Nim synostwo Boże wszystkim ludziom, będziesz najdoskonalszą Matką ludzi. Dlatego z woli Ojca, ustami Syna, pod natchnieniem Ducha zostałaś powołana do wspaniałej misji rodzicielstwa. Od tej pory, mocą Ducha, rodzisz w Synu nowe dzieci dla Boga. Ukryta w sercu Trójcy Świętej, objęta Jej chwałą, przeniknięta Bożą Miłością zlewasz na dzieci swoje zdroje łask nieprzebranych, wstawiasz się za nimi i wypraszasz wszelkie dobro. Czytaj dalej
Kolejny już raz Bóg w Godzinę Łaski dla świata (8 grudnia w południe) pragnie otworzyć nad nami Niebo, by z wielkiej szczodrobliwości swego Serca, wylać na nas morze błogosławieństw, ocean łask, by popłynęła rzeka Bożej Miłości. Ta Godzina Łaski jest przejawem Bożego Miłosierdzia, bowiem patrząc na ziemię z wielką troską, widzi On ogromną potrzebę ratowania ludzi od wiecznego potępienia, w które coraz więcej dusz daje się wciągnąć. Miłym Sercu Niepokalanie Poczętej NMP jest widok Jej dzieci, które z wielką ufnością i wiarą oraz nadzieją w sercu, modlą się do Matki o potrzebne łaski. Cieszy Ją nasza postawa modlitwy, świadcząca o naszym zatroskaniu nad losami dusz, jest wyrazem pewnej dojrzałości wiary i świadomości naszego powołania jako Wspólnoty.
Pamiętajmy zatem o tej modlitwie w intencji ratowania dusz, w intencji zwycięstwa Miłości Bożego Serca w sercach ludzkich. Pamiętajmy o całym Kościele, otoczmy modlitwą Papieża i całe duchowieństwo, módlmy się w intencji dusz wybranych, w sposób szczególnie namaszczonych do prowadzenia w Kościele dzieł odnowy, módlmy się w intencji wszystkich dusz konsekrowanych, dusz poświęconych Bogu. Jakże one potrzebują wsparcia modlitewnego. One stają się modlitwą za Kościół, ale i Kościół musi je wspierać swoją modlitwą. Pamiętajmy, by w tej Godzinie oddać się pod prowadzenie Niepokalanej, niejako stając się od nowa Jej niewolnikami, Jej sługami. Wówczas Ona traktować nas będzie jako najukochańsze swoje dzieci i błogosławić nieustannie. Czytaj dalej
W trwającym już od tygodnia czasie Adwentu doświadczamy wszyscy, jak wielką wartością dla nas, chrześcijan, jest modlitwa. Można ją przeżywać jako pełne szczęścia spotkanie w zjednoczeniu z naszym Panem, Jezusem Chrystusem. To podczas modlitwy doświadczamy, jak Boża łaska – Jego pokój i miłość – wypełnia nasze serca, co z kolei przynosi niepojęte łaski, które modlących się czynią dobrymi i radosnymi dziećmi Boga i Jego Matki. Modlitwa zatem w tym niespokojnym świecie staje się ostoją pokoju, a modlący się – jego apostołami, gotowymi nieść pokój tam, gdzie go brakuje. Módlmy się więc z zapałem, niosąc razem z Maryją całemu światu radość i miłość. Niosąc światu Jezusa, który do nas przychodzi.
W czasie rozpoczętego Adwentu nie zapominajmy też, jak ważne jest stałe oczyszczanie swojego sera. Pamiętajmy, że ten okres liturgiczny to czas łaski dany przez Ojca Niebieskiego, aby przygotować się na narodzenie wielkiej Miłości w naszych sercach. Czytaj dalej
30 listopada 2006 r., w Uroczystość Św. Andrzeja Apostoła, odszedł do domu Ojca nasz drogi kapłan, współzałożyciel naszej wspólnoty – ks. Józef Gregorkiewicz – salezjanin. W 15 rocznicę jego śmierci pamiętajmy o tym świątobliwym kapłanie w swoich modlitwach, dziękując Bogu za oddane nam to kapłańskie, pełne miłości serce. Aby doświadczyć jego bliskości, zachęcamy do przeczytania kilku zdań ks. Józefa Gregorkiewicza wypowiedzianych do nas w czasie jednego z ostatnich spotkań z naszą wspólnotą. Tekst poniżej.
Moi kochani! Bóg udzielił mi tej łaski, że byłem przy początkach powstawania tej wspólnoty. Bóg dał to światło, że razem mogliśmy zobaczyć drogę, po której ta wspólnota ma iść. Wcześniej Bóg dał mi zachwycić się „Orędziem Miłości Serca Jezusa do świata”, przekazanym za pośrednictwem Sł. B. s. Konsolaty Betrone, a potem przekazywać ten zachwyt innym. Dzięki łasce Bożej stałem się orędownikiem tej drogi. Trud, jaki ponosiłem był dla mnie wielką radością. Maleńka droga miłości stała się moim życiem, moją radością, wypełniała moje serce i wielbiłem Boga, iż właśnie na tę drogę również i mnie powołał. Czytaj dalej
Modlitwa (odmawiana w każdym dniu nowenny)
O Niepokalana, nieba i ziemi Królowo, wiem, że niegodzien jestem zbliżyć się do Ciebie, upaść przed Tobą na kolana z czołem przy ziemi, ale ponieważ kocham Cię bardzo, przeto ośmielam się prosić Cię, byś była tak dobra i powiedziała mi – kim jesteś? Pragnę bowiem poznawać Cię coraz więcej i więcej – bez granic, i miłować coraz goręcej i goręcej bez żadnych ograniczeń. I pragnę powiedzieć też innym duszom, kim Ty jesteś, by coraz więcej i więcej dusz Cię coraz doskonalej poznało i coraz goręcej miłowało. Owszem, byś się stała Królową wszystkich serc, co biją na ziemi i co bić kiedykolwiek będą i to jak najprędzej i jak najprędzej.
Jedni nie znają jeszcze wcale Twego imienia. Inni ugrzęźli w moralnym błocie, nie śmią oczu wznieść do Ciebie. Jeszcze innym wydaje się, że Cię nie potrzebują do osiągnięcia celu życia. A są i tacy, którym szatan, co sam nie chciał uznać Cię za swą Królowę i stąd z anioła w szatana się przemienił, nie dozwala przed Tobą ugiąć kolan. Wielu kocha, miłuje, ale jakże mało jest takich, co gotowi są dla Twej miłości na wszystko, prace, cierpienia i nawet ofiarę z życia.
O Pani, zakróluj w sercach wszystkich i każdego z osobna. Niech wszyscy mieszkańcy ziemi uznają Cię za Matkę, a Ojca na niebie za Ojca i tak wreszcie poczują się braćmi. Amen. (modlitwa św. Maksymiliana M. Kolbe „O królowanie Maryi”)
Modlitwa (odmawiana w każdym dniu nowenny)
O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy, i za wszystkimi, którzy się do Ciebie nie uciekają, a zwłaszcza za nieprzyjaciółmi Kościoła świętego i poleconymi Tobie.
Dzień I – 29 listopada
O Niepokalana, nieba i ziemi Królowo…
Rozważanie
Aby zrozumieć, kim jest Niepokalana, koniecznie muszę uznać swą nicość, zdobyć się na pokorną modlitwę, by uzyskać łaskę poznania Jej, i starać się samemu doświadczyć na sobie Jej dobroci i potęgi.
O Maryjo bez grzechu poczęta…
Rozważania na I dzień Nowenny do Niepokalanej z książki „Rozmowy z Bogiem” Czytaj dalej
