To już dzisiaj dokona się niezwykle ważne
wydarzenie. ŚWIAT ZOSTANIE ZŁOŻONY W NIEPOKALANYM SERCU MARYI. Niezwykle
ważne jest, że zawierzenie będzie
Niepokalanemu Sercu. 

Serce Maryi jest Niepokalane dzięki samemu
Bogu. Jest czyste, jest mieszkaniem Boga, jest w Nim,
On jest w Maryi, a więc Serce Maryi jest Sercem pełnym miłości Bożej. Nie ma w
nim niczego ludzkiego, wszystko jest Boże. Świat jest przeciwieństwem
miłości Boga, a więc jest pełen nienawiści, pełen grzechu. Potrzebuje Bożej
miłości, by żyć; potrzebuje świętości Boga, Jego czystości. 

Bóg jest nadzieją i przyszłością każdej
duszy, całego świata. TYLKO BÓG! Skoro Bóg powołał do życia Maryję – Matkę
i ze względu na swojego Syna uczynił czystą, Niepokalaną, skoro uczynił
mieszkaniem dla swego Syna, a potem uczynił Matką całej ludzkości, to znaczy,
że Jej Serce jest zarówno mieszkaniem Boga, jak i mieszkaniem dla każdego
człowieka. Ta czystość serca uczyniona przez Boga jest czystością ze
względu na Jezusa, ale również dana jest każdemu człowiekowi i całemu światu. W
Jej Sercu spotyka się Bóg i człowiek. Najpierw spotkało się
człowieczeństwo Maryi z Boskością, z Bogiem. Potem Jezus połączył Boskość i
człowieczeństwo w Sobie, żyjąc w Maryi, rodząc się z Maryi. Teraz jest czas,
aby znowu nastąpiło połączenie Boga i człowieka w Jej Sercu. 

Serce Niepokalane – to jedyne i niezwykłe
miejsce dane przez Boga. MIEJSCE NIEPOKALANE, więc czyste, czyli miejsce,
do którego na pewno przychodzi Bóg, mieszka, w którym zaznaje uwielbienia,
czci. Nie ma w tym Sercu żadnej skazy, która mogłaby w jakiś sposób ranić
Boga, czy nie okazać Mu szacunku, czci. A więc jest to Miejsce Święte. I DO
TEGO MIEJSCA BÓG ZAPRASZA CAŁY ŚWIAT, ponieważ potrzebuje on zbliżenia się do
Boga tak, by od Niego przyjąć czystość, miłość, życie. 

W Sercu Niepokalanym, w Sercu Matki Boga i
człowieka mamy możliwość niejako
przyjęcia Miłości Bożej, świętości, czystości, której świat tak potrzebuje.
Dopiero przyjęcie Boga daje człowiekowi pokój. Brak pokoju, płynący z braku
Boga w sercu jest pierwszą przyczyną tego, co dzieje się na świecie; jest
przyczyną do całkowitego unicestwienia świata. Świat sam siebie pozbawia życia
przez to, że rezygnuje z Boga. Człowiekowi – jeśli chodzi o stronę fizyczną – potrzebne
jest powietrze, by oddychał, potrzebny jest pokarm, by mógł wzmocnić organizm,
by żyć. Duszy ludzkiej potrzebny jest Bóg, by człowiek mógł nie tylko
funkcjonować w sferze ducha, ale by jego życie na ziemi było kroczeniem ku
wieczności, szczęściem już teraz. Bez Boga człowiek jest nieszczęśliwy, nie
realizuje swego człowieczeństwa w pełni, traci pewną główną część samego
siebie. Jest niespełniony. To tak jakby żył, ale tylko częściowo; jakby
próbował brać oddech, ale nie mógł odetchnąć pełną piersią. Trochę przypomina
człowieka który otoczony wodą nie może zaczerpnąć nawet łyka i umiera z
pragnienia. BÓG DAJE NAM KOLEJNĄ MOŻLIWOŚĆ, BY ZACZERPNĄĆ TEJ WODY, BY
ZACZERPNĄĆ ŻYCIA, BY PRZEMIENIĆ ŻYCIE NA ZIEMI I KROCZYĆ KU WIECZNOŚCI. 

Spotkanie człowieka z Bogiem w Niepokalanym
Sercu Maryi jest niezmiernie ważne, bo w tym miejscu – w Sercu Matki –
otoczeni ogromną miłością samego Boga, otoczeni świętością Boga, czystością nie
doznacie niczego, co niejako z zewnątrz mogłoby zniweczyć nasze starania, by przyjąć
Bożą miłość, czystość i świętość, by przyjąć pokój. TO MIEJSCE JEST NAJBARDZIEJ
BEZPIECZNE. Zresztą, skoro Bóg w Sercu Maryi złożył swego Syna nie może być
inaczej. Oddanie się Niepokalanemu Sercu, wyrażone pragnienie, by należeć do
niego, wyrażony akt woli sprawia, że dusza zostaje objęta szczególną opieką
Maryi. Ona każdą duszę obejmuję w swoim Sercu taką samą opieką, jaką od samego
momentu Poczęcia otoczyła Bożego Syna. Dzięki obecności Jezusa w Jej Sercu,
który swoją Osobą jeszcze uświęcił to miejsce, my przychodząc do Matczynego Serca
właściwie mamy to miejsce już przygotowane, wymoszczone. Można je przyrównać do
wymoszczonego gniazda, przygotowanego przez ptaków – rodziców, gdzie pełno
puchu umożliwia pisklętom jak najlepsze warunki przebywania. W gnieździe są
bezpieczne. W Sercu Maryi jesteśmy bezpieczni. W Jej Sercu nie ma nic
prócz Bożej miłości, świętości, czystości. W Jej Sercu nic nam nie grozi, a
opieka jaką Ona nas otacza pomaga człowiekowi zjednoczyć się z Bogiem. Prowadzi
taką duszę do Boga i zapewnia ją o tym, iż nie zginie. Czyż w sercu matki
jakieś dziecko może być w niebezpieczeństwie?

Świat żyje
w ogromnym niepokoju, nienawiści, grzechu. W Sercu Maryi będzie doświadczał
obmycia, oczyszczenia, będzie otwierał się na obecność Boga. Powoli to światło
Boże będzie docierać do ludzkich serc. Wszystko dokonywać się będzie tak jak
u matki, a więc z czułością, z ogromną delikatnością, ponieważ matka
wszystko, co czyni, czyni z miłości. Miłość dyktuje matce, w jaki sposób
wychowywać swoje dzieci, jak je poprowadzić, pokierować nimi w życiu. W Jej Sercu
możemy być pewni, że jest to miłość doskonała, bo jest to miłość Boża. Świętość
i czystości też jest Boża, ponieważ w sercu Maryi mieszka Bóg.

Świat potrzebuje zawierzenia. ŚWIAT
WOŁA O TO, CHOĆ CZYNI TO NIEŚWIADOMIE. CIERPIENIE WOŁA O TO! BÓL MILIONÓW DUSZ
WOŁA O TO! WSZYSTKIE POTRZEBUJĄ SAMEGO BOGA, ABY W KOŃCU DOŚWIADCZYĆ POKOJU I
SZCZĘŚCIA. W sposób świadomy zawierzajmy się sami, wszystkich, cały świat Maryi
– Matce, Jej Sercu! Odnawiajmy to zawierzenie, które uczyniliśmy już jako
Wspólnota! Łączmy się duchowo ze wszystkimi w Kościele, którzy dokonują tego
zawierzenia, szczególnie łączcie się duchowo z papieżem Franciszkiem. 

Papież Franciszek jest duszą, którą Bóg dał
teraz światu; duszą która rozumie potrzeby świata, Kościoła; duszą, która
doskonale rozumie drogę jaką szedł św. Franciszek, św. Tereska od Dzieciątka
Jezus; jest duszą która otworzy się na drogę jaką przeszła sł.B. s. Konsolata
Betrone. Jest to ta sama droga, jaką idzie papież Franciszek – droga pokory
i miłości.

Błogosławię was – w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.