Dziecko! Nie zdajesz sobie sprawy, jaką potęgą włada człowiek. Bóg uczynił człowieka na swoje podobieństwo. Dał mu duszę nieśmiertelną i możliwość uczestniczenia w życiu nadprzyrodzonym. Bóg złożył w człowieku tę możliwość życia w Świecie Ducha. Uczestniczenia w nim, korzystania z niego. Człowiek jednak zamknął się na Świat Ducha i korzysta jedynie ze świata materii, który jest dla niego łatwiejszy w dostępie. Może go zbadać, zmierzyć za pomocą zmysłów ciała. W ten sposób człowiek ograniczył sam siebie do „jednego procenta”swoich możliwości i swego życia. Nie zdaje sobie sprawy, że prawdziwe życie rozpoczyna się dopiero w Świecie Ducha, który stanowi te „99 procent”. W tym Świecie Ducha człowiek ma prawie, że nieograniczone możliwości. Te możliwości wiążą się z poznaniem. Człowiek poznaje tam, nie za pomocą zmysłów ciała, ale za pomocą zmysłów ducha. W Świecie Ducha człowiek korzysta z oczu duszy, z uszu duszy, z ducha swego, z intuicji duchowej, pamięci odwiecznej w nim złożonej, Prawdy objawianej mu nieustannie, wrażliwości serca duszy. Posiada kontakt z istotami duchowymi, jakimi są aniołowie. To przez nich objawianych mu jest część prawd. Kontaktuje się ze świętymi, którzy modlą się za niego, ale i przekazują orędzia, na które zezwala sam Bóg. Często pouczają i przestrzegają. W Świecie Ducha człowiek może przemierzać ogromne przestrzenie oraz przekraczać czas. Może wracać do wieków przeszłych i przyszłych. Najważniejszym natomiast jest ciągły, nieustający, niczym nieograniczony kontakt z Bogiem. Świat Duchowy przenikany jest Bogiem. Bóg żyje w nim. Bóg jest nim. Wszystko zanurzone jest w Bogu i bez Niego nic nie istnieje. Wszystko ma swoje w Nim źródło, swoją moc, siłę, energię. Wszystko przepojone jest Jego świętością. Nie ma niczego, co nie istniałoby w Nim i przez Niego. Co nie byłoby wyrazem Jego miłości, co nie byłoby miłością, co nie promieniowałoby miłością. Ta miłość jest sensem Świata Ducha, przyczyną jego istnienia, usprawiedliwieniem jego bytu i ciągłym jego dążeniem. Ta Miłość jest bytem sama w sobie, nie ma początku ni końca, jest źródłem wszystkiego stworzenia, a zarazem jest jego ostatecznym celem. Człowiek dopiero w Świecie Ducha zaczyna w pełni doświadczać swego człowieczeństwa. Doświadcza tego, że nie jest tylko stworzeniem cielesnym, ale przede wszystkim duchowym. Poprzez swoją duchowość może poznać Prawdę, która jest miłością i Miłość, która jest Prawdą. Poprzez ten Świat Ducha człowiek może korzystać również pełniej z dobrodziejstw natury, głębiej poznawać prawa fizyki, posiąść wiedzę o życiu na ziemi i w kosmosie. Wykorzystać ku dobru, aby ułatwić życie sobie i innym. Ale na to trzeba być z ducha, a nie z ciała. Na to trzeba żyć w tym Świecie. Wtedy ten Świat Ducha odsłaniać będzie przed człowiekiem swoje tajemnice. Bo serca otwarte, dusze otwarte przyjmować będą wszystko, co im jest bliskie i zrozumiałe. A dusza przecież należy do Świata Ducha. Ona ciągnie człowieka do tego Świata. Stąd różne doznania duszy u świętych i osób kroczących drogą zjednoczenia z Bogiem. Dzieci. Żyjcie w Świecie Ducha. Bądźcie duchowi. Nadejdą czasy, gdy Świat Ducha będzie zwykłą rzeczywistością, w której będziecie żyć. Już teraz może on być dla was realny i rozpoznawalny. Dzieci. Bądźcie duchowi, a nie cieleśni. Bóg Ojciec, Syn i Duch Święty .