4. Pierwsze wystąpienie (Mk 1,14-15)
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!»
Komentarz: Jezus kieruje te słowa dzisiaj do nas. „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże”. Dzisiejsze czasy nazywane są coraz częściej ostatecznymi. I takimi są. Realizuje się powoli wszystko, co napisane jest w Księdze Życia. A gdy wypełni się do końca, nastanie królestwo Boże. Każde serce wyznawać będzie, że Jezus jest Panem. Każde żyć będzie miłością, wielbiąc swego Stwórcę. Człowiek doskonale pełnić będzie Bożą wolę, pozostając tym, kim Bóg go stworzył.
Czytajmy Pismo Święte. W nim znajdziemy wskazówki do swego życia. To nic, że słowa zapisywane były na przestrzeni wieków, w innych realiach historycznych, gospodarczych, kulturowych. Słowo Boga jest wieczne i stale aktualne. Tym Słowem jest On sam. Czytajmy zatem tę Księgę Życia, bowiem poprzez słowo skierowane specjalnie do nas, Bóg chce przygotować nas na nadchodzące czasy. Pragnie prowadzić nas, pouczać, dokonywać przemiany w naszych sercach.
Dzisiejszy fragment, chociaż krótki, przekazuje to, co najważniejsze: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. O to właśnie pragnie nas prosić Jezus – o nawrócenie. To nic, że jesteś we wspólnocie już kilka lat. To nic, że uczestniczysz we wszystkich wieczernikach, a może i dniach skupienia. To nic, że właśnie wróciłeś z pielgrzymki takiej czy innej. Potrzebujesz nawrócenia. Każdego dnia od nowa musisz nawracać się – popatrzeć świeżym spojrzeniem na swoją wiarę, na swoje życie. Spojrzeć na nowo na Krzyż. Zobaczyć w nim miłość i zachwycić się. Codziennie spotkać się z Jezusem w Eucharystii i podziwiać cud i tajemnicę Jego miłości. Potrzebujesz nawrócenia swego serca tak bardzo zajętego różnymi sprawami. Potrzebujesz nawrócenia myśli, słów i zachowań. Na to wszystko musisz spojrzeć na nowo. Bo czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże.
Patrz właśnie przez pryzmat tego nadchodzącego królestwa. Zauważ znaki, które niosą ze sobą te czasy – czasy ostateczne. Patrząc na wszystko dokoła, rozmyślaj nad Ewangelią. Myśl o Dobrej Nowinie, która głosi: Jezus Chrystus zmartwychwstał! On daje ci zbawienie! Jezus pokonał szatana! Uwolnił ciebie od grzechu!
Właśnie tę prawdę o wolności niesie dzisiaj słowo Boga – o wolności dobrze pojmowanej, nie takiej, którą głosi świat, będącej w rzeczywistości zniewoleniem. Jezus Chrystus daje ci prawdziwą wolność, którą okupił niesamowitą męką. Uczynił to z miłości! To kolejna prawda, którą przekazuje Bóg. Ta miłość jest prawdziwa – czysta, doskonała, ofiarna. Jezus z miłości do człowieka złożył siebie na ołtarzu krzyża. Krzyż uosabia miłość, ofiarę, zwycięstwo nad złem, wolność – to jeszcze jedna Boża prawda.
Ileż wspaniałych, pięknych myśli niesie Ewangelia! Każdą z nich można rozważać godzinami. Nad każdą będziemy się zatrzymywać i wspólnie rozmyślać. Teraz zaś przeczytajmy jeszcze raz słowa Jezusa skierowane do nas, do wspólnoty, do każdego indywidualnie: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Kroczmy przez życie, myśląc o tych słowach. Pamiętajmy o nadchodzącym królestwie Bożym. Codziennie rano módlmy się, aby nasze serca przybliżyły się – chociaż o krok – do nieba. Wieczorem zaś analizując dzień, prośmy o łaskę nawrócenia i rozpoczęcia nowego życia już w następnym dniu.
Wierzmy w Ewangelię! To Dobra Nowina o zbawieniu, darowanym nam mocą miłości ofiarnej płynącej z Krzyża. To słowo Boga skierowane do nas; słowo teraz wypowiadane do wspólnoty, do każdego z nas – najmniejszych. Ono prowadzić nas będzie drogą miłości, drogą zawierzenia tejże miłości, przyjęcia jej i przemiany w nią; drogą otwierającą przed nami nieznane obszary pełne cudu Bożej miłości. Musimy być jednak wierni słowu, wierni Ewangelii, wierni Bogu. A Bóg będzie nam błogosławił.
