Całe Niebo napełnione jest radością. Całe Niebo świętuje radując się naszym świętem – JUBILEUSZEM 10-LECIA WIECZERNIKÓW W GIETRZWAŁDZIE, ale też radując się świętem całego Kościoła w Polsce – 1050 ROCZNICĄ CHRZTU POLSKI. Jesteśmy zanurzeni w Kościele. Nasze świętowanie jest zanurzone głęboko w życiu Kościoła. To doskonała jedność naszej wspólnoty z życiem Kościoła, zatopienie się w Kościele, zakorzenienie się, wyrośnięcie naszej wspólnoty z samego serca Kościoła. Dlatego wszystko, czego doświadczamy i dzisiaj, i jutro jest bardzo głęboko osadzone w Kościele. Jest radością nie tylko naszą, ale jest radością całego Kościoła, zatem i radością całego Nieba.
Podziękujmy dzisiaj Bogu za dar małej drogi; za to, że Bóg wprowadził nas właśnie na tę drogę, że wszystkich nas z różnych stron i miast zgromadził, zjednoczył i prowadzi jedną drogą. Dziękujmy, bo ta droga jest w sposób szczególny drogą na te czasy, na współczesność. Dziękujmy Bogu, że nasza wspólnota została powołana, by tę drogę realizować. Dziękujmy, że każdy z nas został obdarowany, by pójść tą drogą.
Mała droga św. Tereski, ale też maleńka droga miłości, którą wskazuje Jezus poprzez sł. B. s. Konsolatę Betrone jest tą samą drogą. Cieszmy się i dziękujmy Bogu za to, że pokazuje ją nam, ponieważ ta droga współcześnie jest najlepszym drogowskazem, by realizować Bożą wolę. Jest najlepszą drogą, by kroczyć ku zjednoczeniu z Bogiem. Jest też najlepszym rozwiązaniem na współczesne problemy, które ma każdy człowiek w swojej zwykłej szarej codzienności. Mała droga pomaga człowiekowi przeżywać godnie każdy dzień, z Bogiem; tak, aby się uświęcać i nie tracić nic z godności dziecka Bożego.
Dziękujmy Bogu, ponieważ droga, na którą Bóg nas wprowadził jest błogosławieństwem dla każdego z nas i dla naszych rodzin. Jest błogosławieństwem dla całego Kościoła. Przyjmujmy to błogosławieństwo radując się, że Bóg jest tak dobry, tak miłosierny, tak łaskawy, tak cierpliwy, że jest tak hojny w obdarowywaniu naszych dusz.
Błogosławię was – W Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.