Po spotkaniu z Matką Bożą Gietrzwałdzką przyszedł czas na modlitwę w kolejnym Wieczerniku. W czwartą sobotę miesiąca miejscem spotkania dusz najmniejszych jest Mrągowo. Ta ostatnia sobota sierpnia przypadła w przeddzień Uroczystości Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej – Królowej Polski. Mogliśmy się więc przygotować do dobrego przeżycia tego ważnego dla nas wszystkich święta, do odnowienia naszego wspólnotowego i osobistego zawierzenia się Maryi – naszej Matce i Królowej.

Matka Boża sama zajęła się naszymi sercami, obdarowując swą bliskością i matczyną mądrością. Już na samym początku pouczyła nas, że mamy mieć serca słuchające. Mamy być wrażliwi na to, co dzieje się w naszej duszy. Ona sama była cała zasłuchana w Boga. Dlatego usłyszała głos Anioła: Raduj się, nie lękaj się, jesteś pełna łaski. Maryja pokazuje nam, że także my powinniśmy zasłuchać się w samych siebie, poszukując w swoich wnętrzach obecnego tam Boga, który chce do nas mówić. Chce, abyśmy poznali, kim jesteśmy w Jego oczach, dowiedzieli się, jaka jest nasza prawdziwa tożsamość, do czego zaprasza nas Bóg i czego tak naprawdę potrzebujemy my i nasi najbliżsi. „Zasłuchajmy się w swoje serca” – zachęca nas tajemnica Zwiastowania. Właśnie Różaniec jest modlitwą, która pomaga wyciszyć się i usłyszeć głos Boga – Jego nieustanne zaproszenie do czegoś nowego, do czegoś pięknego i niezwykłego; Jego pełen pokoju szept: Nie bój się… Pomyśl, co chciałbyś usłyszeć dzisiaj w swoim sercu, co pragnie powiedzieć ci Bóg. Otwórz się na Jego zwiastowanie.

Maryja wskazała nam też na kolejną swoją przepiękną cechę, którą pragnie także widzieć w nas– na pokorę. Taka refleksja pojawiła się, gdy w nawiązaniu do Ewangelii (Mt 23,1-12) podczas kazania słuchaliśmy właśnie o pokorze. Jedna z najbardziej dających się zapamiętać myśli homilii wygłoszonej przez ks. Adama to słowa: Pokora rodzi wolność.

Z naszych wdzięcznych za wszystkie Boże pouczenia serc popłynęła dziękczynna modlitwa przed Najświętszym Sakramentem:

„Panie, pragnę dziękować Ci za ten piękny czas. Obdarowałeś mnie tak licznymi łaskami. Chcę Ci podziękować za to, że zwróciłeś mi uwagę na słuchanie. Zapragnąłem nieustannie szukać Ciebie w mojej duszy i słuchać Cię całym sobą zapragnąłem otwierać się, aby ciągle poznawać Twoją wolę. I chcę czynić wszystko, czego ode mnie oczekujesz. Wiem, że ty chcesz prowadzić mnie, kierować, pouczać, dawać natchnienie…”.

Za ten piękny czas dziękujemy również prowadzącym Kapłanom – ks. Januszowi i Adamowi, zespołowi muzycznemu i wszystkim obecnym duszom maleńkim za wspólną modlitwę. Nie zapominamy też o wdzięczności naszej drogiej Pani Teresce za serce włożone każdorazowo w przygotowanie wieczornego spotkania przy stole. (Gosia)