Wieczernik modlitwy w Różanostockiej Bazylice Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny był pięknym przeżyciem czasu poświęconym całej Trójcy Świętej i Najświętszej Maryi Panny. Przybyło nas wielu z różnych okolicznych miejscowości, aby uczcić święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. W modlitwie różańcowej dziękowaliśmy dobremu Bogu za dar Maryi, dziękowaliśmy za Matczyną Miłość, troskę, za to, że prowadzi nas do Jezusa i stale ukazuje nam Swojego Syna. Nasze serca ogarniały modlitwą także osoby chore, tych którzy im służą, nasze rodziny, duchowieństwo, Ojczyznę i jej trudne sprawy, całą ludzkość a także dusze w czyśćcu cierpiące.

Podczas trwania u stóp Jezusa Eucharystycznego, zadziwialiśmy się Darami Ducha Świętego.  Uwielbialiśmy Go i prosiliśmy aby nas prowadził, umacniał w wierze, aby sprawiał byśmy byli autentycznymi świadkami Chrystusa.

Uczestnictwo w Uczcie Eucharystycznej było główną radością naszego serca. Wielbiliśmy Boga przyjmując do swojego serca Jezusa, który zaprosił nas na maleńką drogę miłości, ukazując nam Swoją, niepojętą dla nas, miłość. W homilii kustosz Sanktuarium pochylił się nad życiem Maryi i Jezusa, wskazując nam dwa obrazy. Pierwszy z nich to obraz widoczny w Głównym Ołtarzu, ukazujący ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny, kiedy Maryja jako mała dziewczynka wstępuje po schodach świątyni Jerozolimskiej. Maryja została ofiarowana Panu Bogu. Bóg przyjął Jej Ofiarowanie, Jej oddanie na służbę Panu Bogu. Od tego momentu wszystko co działo się w życiu Maryi było zgodne z Jego wolą, aż po Krzyż. W listopadzie 1658 roku wydarzył się pierwszy cud, właśnie w dniu Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny i do dzisiaj ten dzień jest wielkim świętem Różanostockiego Sanktuarium.

Drugi obraz przedstawia Maryję, która na ręku trzyma Jezusa, Błogosławiony owoc życia Maryi. Obraz ten został uroczyście wprowadzony przez wielu wiernych do Bazyliki 8 września 1929 roku. Podczas wieczernika obchodziliśmy więc 89 rocznicę tego wydarzenia.

Ks. Adam wskazał, że każda dusza, w momencie otrzymania sakramentu chrztu świętego, została ofiarowana Panu Bogu, tak jak Maryja. Zostaliśmy Jemu oddani, Jemu poświęceni, to znaczy, że należymy do Boga, wszystko cokolwiek dokonuje się w naszym życiu należy do Boga. To Bóg znaczy nasze życie! Oby nasze życie dało owoce, aby nie było bezowocne. Jakie owoce przyniesie nasze życie, co Bogu damy, czym będziemy mogli Go zadziwić …?

8 wrzesień jest dniem święta dusz maleńkich. Ponowiliśmy nasze zawierzenie Najświętszemu Sercu Jezusa i ofiarowaliśmy się Niepokalanemu Sercu Maryi.

Podczas godziny Miłosierdzia trwaliśmy u stóp Krzyża i adorowaliśmy zdroje Krwi Chrystusa, zawierzając całą wspólnotę, nasze rodziny, kapłanów, nasze środowiska Ojczyznę i tych, którzy najbardziej potrzebują Bożego Miłosierdzia.

Otrzymując Boże Błogosławieństwo nasze serca były wdzięczne wszystkim, którzy oddali swoją posługę naszemu czuwaniu na modlitwie. Kapłanom Salezjanom, którzy jak zawsze pragną nas wspierać Bożym Słowem na drodze naszej wiary, diakonii muzycznej maleńkiej Monice, Eli, Andrzejowi, służbie liturgicznej. Dziękujemy każdemu uczestnikowi, który trwał na modlitwie.

Na minionym wieczerniku PEŁNIĄ NASZYCH SERC UWIELBIALIŚMY DOBREGO BOGA!

JEZU, MARYJO KOCHAM WAS, RATUJCIE DUSZE! (Jasia)