18 lipca, w rocznicę śmierci Służebnicy Bożej Czcigodnej s. Konsolaty, spotkaliśmy się na wspólnej modlitwie w Domu Dusz Najmniejszych w Olsztynie. Był to czas wsłuchiwania się w słowa, które skierował Pan Jezus do s. Konsolaty, a także wpatrywania się w to, jak pięknie, wspaniałomyślnie realizowała ona drogę duchową, na którą Pan Jezus ją zaprosił. Tak naprawdę ta maleńka dusza była duszą heroiczną, która pierwsza przeszła maleńką drogę miłości wytyczoną przez Pana Jezusa. Bardzo poważnie potraktowała otrzymane wskazania i całym sercem, ze wszystkich sił je podjęła. Zadziwia nas, ale i zawstydza jej niezwykła gorliwość, gdy mówi o tym, że w ciągu dnia nie odrzuciła natychmiast trzech lub czterech myśli. Trzech lub czterech w ciągu całego dnia! A wszystko to dlatego, że Jezus prosi, a On tak bardzo nas kocha, że nie można Mu odmówić. Ta maleńka dusza nie mogła i nie chciała niczego odmówić Temu, którego kochała tak mocno, tak żarliwie. Walczyła nieustannie, bez wytchnienia, by zachować czystość serca, umysłu i języka, by Boża Miłość mogła przelewać się przez nią bez przeszkód – przechodzić jak przez kryształ i trafiać do dusz, ratując je.

A oto fragment Adoracji Najświętszego Sakramentu:

„Dusze najmniejsze, dziś dla nas piękny i ważny dzień – dzień narodzin dla Nieba tej, którą obraliśmy jako naszą Patronkę. Staramy się kroczyć drogą, jaką wyznaczył Jezus. Bierzemy udział w wielkim Dziele. Dzieło to rozpoczął sam Bóg i On sam Je prowadzi. Nie schodźmy z tej drogi. Nie rezygnujmy z niej. Wierzmy, ufajmy, że jest ona ratunkiem dla świata, nie tylko dla nas. To droga, gdzie wola Boga jest na pierwszym miejscu, a szczęściem człowieka jest jej realizowanie. Kroczmy śmiało, nie lękajmy się. Bądźmy wpatrzeni w Jezusa i Maryję. Żyjemy w trudnych, ale pięknych czasach, bowiem stajemy się świadkami triumfu Miłości. Zatem żyjmy tą Miłością. Niech serca nasze zajmują się tylko Miłością. To jest ratunek dla nas i świata!

Bądźmy pewni, że siostra Konsolata błogosławi nam z Nieba. Jest cały czas z nami i wstawia się w modlitwie o rozwój tego Dzieła w naszych sercach. Modli się za naszą Wspólnotę. Modli się we wszystkich naszych intencjach. Mamy w niej naszą orędowniczkę, która pomaga nam, jeśli tylko ją o to prosimy. Nie zapominajmy o tym.”

Dzielimy się z Wami również niektórymi pouczeniami Pana Jezusa, które s. Konsolata zapisała w swoim Dzienniczku, a które wylosowaliśmy przed Adoracją:

„Jedno `Jezu, kocham Cię` wynagradza tysiące bluźnierstw. Pamiętaj, akt czystej miłości decyduje o wiecznym zbawieniu duszy.”

„Nie byłam heroiczna, nie zniechęcam się; rozpoczynam od początku.”

„Zapomnij o wszystkim … kochaj Mnie nieustannie, czy to sercem z lodu, czy z kamienia, to nie ma znaczenia … w tym tkwi wszystko … od tego wszystko zależy … od nieustannego aktu miłości.”

„Akt miłości jest wszystkim, zatem także Komunią dla duszy, ponieważ jednoczy z Bogiem”

„Nie tracić czasu, za każdym razem, gdy wymawiasz akt miłości, odnawiaj wszystkie twoje obietnice, jeśli upadniesz – podniesiesz się, jeśli zapomnisz – znowu podejmiesz go. Akt miłości służy wszystkiemu, w każdej chwili i w każdym położeniu.”

„Pamiętaj, że każde cierpienie jest darem Mego Serca!” 

 „Chcesz pokutować za swoje grzechy? Kochaj Mnie, twoją pokutą niech będzie miłość.”

„Widzisz, Konsolato, Moje stworzenia robią ze Mnie kogoś bardziej budzącego strach niż kogoś, kto jest dobry. Ja zaś rozkoszuję się tym, że jestem tylko i zawsze dobry. Co nakazuję? Miłość i tylko miłość, ponieważ kto Mnie kocha, służy Mi.”

„Ty jesteś małą duszą i masz zadowolić się dawaniem Jezusowi małych drobnostek (małych nic) z wielką miłością, z całą miłością twojego serca. Jezus jest wtedy zadowolony, bo On tylko tego od ciebie pragnie.”

Siostro Konsolato, wybranko Pana
Siostro Konsolato, pomagaj nam
Prowadź nas wszystkich drogą najmniejszych
Siostro Konsolato, ty wspieraj nas!

Jezu, Maryjo, kocham Was, ratujcie dusze!