Zarząd Katolickiego Stowarzyszenia Konsolata odbył swoje rekolekcje w Wilnie, w dniach od 10 do 13 listopada. Prowadził je ks. Sławomir Brewczyński, kapelan Stowarzyszenia. Tematem było Miłosierdzie Boże, Matka Boża miłosierna oraz miłosierdzie ludzkie. Taki wybór tematu rekolekcji aż się prosił, bo przecież byliśmy w mieście miłosierdzia. Zatrzymaliśmy się u Sióstr Jezusa Miłosiernego. Codzienne konferencje głoszone były w Kaplicy, gdzie w l934 r. Eugeniusz Kazimierowski według wskazówek siostry Faustyny malował obraz Jezusa Miłosiernego. Kopie obrazu znajdowały się we wszystkich pomieszczeniach, również na półpiętrach. Stąd też strumienie Miłosierdzia Bożego otaczały nas na każdym kroku. To było niemalże odczuwane i owocowało pokojem serca.
Wielkim poruszeniem dla nas była wizyta w Hospicjum bł. Ks. Michała Sopoćko usytuowanym obok domu Sióstr. Dzieło to pobłogosławił papież Benedykt XVI, w liście skierowanym do wileńskiego metropolity. Napisał też wówczas ,,Pewność przyszłej nieśmiertelności i nadzieja zmartwychwstania rzucają nowe światło na tajemnicę cierpienia i umierania oraz pobudzają w wierzących nadzwyczajną moc, by powierzyć się jedynie Bogu”.
Wizyta w hospicjum uświadomiła nam kruchość życia i to, że ludzie otwarci na Miłosierdzie Boże, pracownicy etatowi i wolontariusze są pomocnikami Jezusa Miłosiernego. Pomagają Oni osobom terminalnie chorym godnie odchodzić z tego świata. Niech Matka Boża Miłosierdzia wyprasza wszystkim opiekującym się pacjentami potrzebne łaski w Ich posługach.
Ponieważ czas naszych rekolekcji przypadał w okresie Uroczystości Odpustowych Matki Bożej Ostrobramskiej (trwające tydzień tzw. Opieki), codziennie uczestniczyliśmy w porannej Eucharystii odprawianej w języku polskim w kaplicy Ostrobramskiej. Dużym duchowym przeżyciem było też wysłuchanie Akatystu ku czci NMP w kaplicy Ostrobramskiej. Wykonywany był w języku litewskim, ale słowa zostały odczytane sercem.
Natomiast 11 listopada w święto Niepodległości, pełen refleksji czas przedpołudniowy spędziliśmy na cmentarzu na Starej Rossie oraz powstałym w 1920 r. cmentarzu wojskowym przed Starą Rossą. Znajduje się tu grób Marii z Billewiczów Piłsudskiej oraz urna z sercem Józefa Piłsudskiego. Na płycie grobu wykuty jest słynny napis „Matka i serce syna”. Cmentarz wojskowy jest też miejscem pochowku polskich oficerów i ochotników poległych w latach 1919–1920 w walkach o Wilno, a także żołnierzy Armii Krajowej, którzy zginęli podczas operacji Ostra Brama w 1944 roku. Bardzo uroczysta oprawa, groby żołnierzy z biało czerwonymi zniczami, obecność delegacji ambasady RP oraz polskich szkół z Wileńszczyzny podkreślały rangę tego Święta.
Płynące z serca podziękowanie składamy księdzu Sławomirowi za zorganizowanie i przeprowadzenie bardzo ważnych rekolekcji w tak szczególnym miejscu. Był dla nas nie tylko rekolekcjonistą, ale także doskonałym przewodnikiem po Wilnie oraz Kownie. Bóg zapłać za włożony trud. Niech Matka Miłosierdzia ma księdza Sławomira w swojej opiece i wyprasza potrzebne łaski. Wdzięczni rekolektanci- dusze maleńkie.
