Drogie dzieci! Jesteście Moją własnością i Moją pociechą. A zatem pytam was, czy wołacie: Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze! Czy korzystacie z leku jaki wam podałem i wołacie: Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze! Czy korzystacie z tej małej kropelki miłości jaką jest akt miłości, który leczy rany, ratuje dusze i zakrywa zniewagi jakie wychodzą z ust waszych i od bliźnich waszych? Pociechy Moje, gdybyście znały wartość wołania: Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze! Wołałybyście nieustannie. I choć mówię wam o nim i proszę was o niego, tak trudno jest wam Mi uwierzyć, że to krótkie wołanie: Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze! Jest aktem miłości i tyle czyni. Dlatego proszę was, drogie dzieci, spowiadajcie się często. Wasze czyste serca wypełniajcie wołaniem: Jezu, Maryjo kocham was, ratujcie dusze! Wołajcie za tych, którzy nie wołają: Jezu, Maryjo kocham was, ratujcie dusze! I drwią z tego wołania: Jezu, Maryjo kocham was, ratujcie dusze! To jest czas wołania: Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze! To jest czas oczyszczania serc i trwania w czystości serca przy Moim Sercu i Sercu Mojej Mamy. To jest czas w którym trzeba porzucić grzech, który obciąża dusze wasze. To jest czas, w którym musicie opowiedzieć się za miłością, ją przyjąć i nią żyć. To jest święty czas. Dlatego wołam: wołajcie dzieci Moje, wołajcie: Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze! Jeszcze raz wołam: wołajcie, kiedy jeszcze Nasze Serca słyszą wołanie wasze i przychodzą wam z pomocą. Błogosławię was, własności Moja.