Zlewam na każdą duszę oczyszczające krople Mej Krwi. Spójrz, szafarko Mego Miłosierdzia. Spójrz i doświadcz tej goryczy, jaka przepełnia Serce Moje. Za nic dusze mają Miłość Moją. Za nic mają Krew i łzy Moje! Za nic mają mękę i cierpienie i Krzyż! Dziecię Moje. Ty przytul się do Krzyża i to na ciebie zleję cały zdrój Mój, albowiem nie znajduję dusz, które nawrócić by się chciały. Albowiem chodzę smutny pośród wielu, ale jakże niewielu Mnie zauważa. Do wielu wysłałem Moich aniołów, ale niewielu ich przyjęło! Do wielu przemówiłem słowem swoim, ale niewielu Mnie słuchało! Dziecię Moje! Gorycz przepełnia Serce Moje. Smutek, jak czarny ptak opada na duszę Moją. Cierpienie Moje tym większe jest, im mniej dusz przyjmuje miłość Moją. Jakże smutny jestem, jakże zgnębiona jest dusza Moja! Kto pocieszy Serce Moje? Kto przyjmie miłość tak wielką, miłosierdzie bez granic? Kto? Dzieci Moje! .Ofiaruj się, duszo umiłowana, Panu Bogu swemu za wszystkie dusze, które nie słuchają głosu Mego. Bądź mi ofiarą całopalną, bądź owieczką przeznaczoną na złożenie Bogu ofiary, bądź darem dla swego Boga, bądź duszą ofiarną unicestwianą w ogniu Mej miłości miłosiernej. Przyjmuj ty wszystko to, czego nie przyjmują dusze. Przyjmuj za nie, w ich imieniu. Dzielę się z tobą Mym smutkiem. Dzielę się z tobą kielichem goryczy. Dzielę się z tobą Mym Krzyżem. Niech łzy, które płyną z oczu twoich będą Moimi. Niech ból serca twego będzie Moim bólem. Niech wszelkie cierpienie będzie jednym naszym cierpieniem. Albowiem Moją jesteś i do Mnie należysz. Odtąd wszystko, czym żyjesz, Moim jest. Pamiętaj, że gdy cierpisz, to cierpisz Mój ból. Cokolwiek doświadczasz, to Moje przeżycia. Dlatego przyjmuj z wdzięcznością wszystko, bo żyjesz życiem Boga, w nim zanurzona i przez Niego wypełniona. Błogosławię cię, duszo ofiarna, oddana i posłuszna. Módl się teraz i pocieszaj Mnie, abym, choć trochę doznał ulgi w cierpieniu Moim. Jezus Chrystus.