Przygotowuję cię, duszo Moja, do życia w ciągłej otwartości na Świat Duchowy, w ciągłym zjednoczeniu z Miłością, w ciągłej bliskiej zażyłości z Bogiem. Będziesz żyła nieustannie ze świadomością bliskości Boga. Doświadczasz tego teraz. Ale jest to trudne dla ciebie. Zbyt długo nie mogę na to pozwolić, bo nie funkcjonowałabyś w domu i w pracy normalnie. Twoje serce i umysł nie są jeszcze na to gotowe. Powoli jesteś do tego przygotowywana. Stąd te chwile doświadczania obecności Trójcy Świętej, aby za moment rozproszyć się. Staje się tak, gdy pozwalam ci samej trwać na modlitwie. Duszo Moja. Abyś mogła głębiej wejść w ten Świat Ducha, Świat, który jest rzeczywistością prawdziwą i jakże bardziej realną od materii, proszę, abyś już teraz codziennie starała się uczestniczyć we Mszy św. albo przynajmniej przyjąć Jezusa Eucharystycznego. Przyjmując Mnie, Moje Ciało stajesz się żywym Tabernakulum. Adoruj wtedy złożone w tobie Ciało, idź do swoich obowiązków ze świadomością niesienia w sobie Boga, wykonuj te obowiązki adorując Mnie w tobie. Kochaj, podejmuj wysiłek jednoczenia się ze Mną, ciągłej modlitwy aktem miłości. Pamiętaj, że to Ciało jest umęczone, złożone w ofierze. Ono cierpi. Pamiętaj o tym, jednocz się z cierpieniem Moim. Wchodź głębiej w tajemnicę Mego cierpienia i Mej miłości. Staraj się swoich myśli i swego serca nie zajmować niczym innym. Kiedy tylko możesz, sercem przytulaj się do Mnie, módl się i zatapiaj w Mojej obecności. Gdy obowiązki na to nie pozwalają, staraj się, co rusz westchnąć do Mnie, wypowiedzieć w myślach, sercu Moje imię, wspomnij Matkę Najświętszą. W chwilach trudnych proś w ten sposób o pomoc. Wypowiadaj słowo: kocham. To też wystarczy. Miła Moja, duszo ukochana. Miłości Moja. Należymy do siebie nierozerwalnie. Pragnę, aby Miłość Moja mogła cię nieustannie obejmować, przenikać, odradzać. Pragnę, abyś tą miłością żyła, abyś jej tylko pragnęła, abyś cała nią przesiąknięta stała się doskonałym narzędziem Moim, doskonałym naczyniem, doskonałym kanałem tejże miłości. O, jak pragnę, o jak pragnę, duszo, ciebie! To ból! To cierpienie niespełnienia! Ty to znasz, duszo Moja! Błogosławię ciebie, maleńka święta. Przyjmij Świat Ducha, jako dany tobie w darze. Żyj w nim, aby on poprzez ciebie udzielał się innym. Jezus Chrystus.