Ukochani Bracia i Siostry! Kochani pielgrzymi! Pragnę przywitać was jako Gospodarz. Bo nadal czuje się Wadowiczaninem. Zapraszam was w to miejsce, z którego czerpałem wiarę, które kształtowało mego ducha, gdzie uczyłem się, czym jest miłość. Gdzie jako dziecko ze ściśniętym sercem przyszedłem do Matki naszej Niebieskiej i powierzyłem się Jej cały po śmierci mojej mamy, prosząc, aby teraz Ona – Maryja była mi Matką. Zapraszam was, choć na chwilę modlitwy, skupienia, zamyślenia nad mądrością Stwórcy, Jego niepojętą miłością, która obdarzyła nas Niepokalaną Dziewicą, Matką, Królową Serc. To dowód wielkiej Bożej Opatrzności nad każdym z nas. To dowód Jego Ojcowskiej miłości, delikatności i zrozumienia dla dzieci, które bardzo potrzebują Matki. Zatem padnijcie do stóp Maryi naszej Matki dziękując za wielką Jej miłość, a poprzez Jej Niepokalane Serce zawierzcie się Bogu, który okazuje nam niepojętą miłość właśnie w Jej Matczynym, troskliwym Sercu. Jan Paweł II.