Schodzę na ziemię, aby ponownie przypomnieć wam o miłości Boga do ludzi. Bóg w swej niepojętej dobroci nadal przypomina wam o zbawieniu, o nawróceniu, o sposobach trwania przy Nim, o życiu prawdziwym w Nim. On stale bolejąc nad nędzą ludzką, pragnie wam mówić o bogactwie ducha, które to bogactwo ma każdy z was w sobie. Choć słabością jest każdy człowiek, to Bóg dał każdemu nieśmiertelną duszę, w którą wlał zarodek Boskości. Dusza ludzka jest najwspanialszą cząstką człowieka. To dzięki niej człowiek podświadomie chce wrócić do raju, pragnie miłości prawdziwej, szuka Boga, szuka życia doskonałego w szczęściu. To dusza ludzka podpowiada człowiekowi, gdzie tego dobra szukać, wskazuje i ostrzega przed złem. Dzieci. Bóg pragnie przypomnieć wam o tym ziarnie Boskości złożonym w was. Pielęgnujcie je. Nie zagłuszajcie. Niech rośnie i rozwija się, aby objęło wasze dusze i porwało was całych ku Bogu. Aby dusza wasza mogła jednoczyć się pełniej z Bogiem. Aby pierwiastek Boskości w was mógł połączyć się ze swoim źródłem. Dzieci. Bóg poucza was, że nie pochodzicie tylko z ciała. Wy pochodzicie z Ducha. Jesteście duchowi. I jako dzieci Ducha macie słuchać Jego natchnień. Jako dzieci Ducha macie odkrywać w sobie dary, jakie w was złożył. Jako dzieci Ducha macie wołać do Niego nieustannie: Przyjdź, Duchu Święty przyjdź! Napełnij nas swoją świętością! Napełnij nas swoim pokojem! Napełnij nas swoją miłością! Abyśmy kochali, abyśmy żyli w pokoju, abyśmy byli świętymi! Wzywajcie dzieci tegoż Ducha, aby On w was mieszkał, wami kierował i was prowadził. Aby wasze dusze napełnione Duchem, zjednoczone z Nim, mogły rozjaśniać się blaskiem Jego świętości. Aby to ziarno w was złożone nie zginęło, ale rozrosło się i w zjednoczeniu z Bogiem dało przepiękny owoc w postaci waszej świętości w Niebie. Błogosławię was dzieci Ducha. Matka Boża Królowa Pokoju.