Sercem Nieba jest Niepokalana! Dziewica Przeczysta, Niewiasta wybrana spośród wielu świętych niewiast. Jednak Ona okazała się być tą jedyną godną dźwigać brzemię Syna Człowieczego. O, dzieci! Ja Duch rozmiłowałem się w Maryi! Jej czystość przewyższa wszelką czystość. Jest porównywalna z czystością anielską, ale ją również przewyższa. Albowiem, natura ludzka jest inna niż natura aniołów. Ona musiała pokonywać skazę natury ludzkiej, mimo, że była Niepokalana. Żyjąc wśród ludzi grzesznych, stale była na grzech narażona. Mimo to nigdy nie popełniła najmniejszego grzechu. Ona stale była zanurzona w Bogu. Spójrzcie dzieci. Trwanie w Bogu chroni was przed grzechem. Dlatego stale nawołuję: trwajcie w nieustającym akcie miłości, stale adorujcie Jezusa Chrystusa. Nieustannie kryjcie się w Sercu Matki, bo Ona jest ukryta w Bogu. To ma głęboki sens! To ukrycie nie jest alegorią! Jest faktem, jest rzeczywistością, która również może was dotyczyć. Dzieci! Żyjecie w świecie materialnym, który odciąga od Ducha. On wręcz Jemu zaprzecza! Dlatego tak trudno wam wejść w Świat Duchowy. Jednak przy odrobinie dobrej woli, możecie z pomocą Maryi w tym Świecie żyć, poruszać się i doświadczać obecności istot duchowych. Jesteście nimi otoczeni. Och, dzieci! Pragnę nakłonić was, zachęcić do spojrzenia na Świat Ducha. Pragnę zachęcić, abyście zajrzeli do tego Świata i próbowali nim żyć. Aby to uczynić, trzeba zamknąć oczy i uszy ciała. Ale nie chodzi tu o fizyczne zamknięcie oczu, czy zatkanie uszu. Chodzi o coś innego. Macie przestać interesować się tym światem. I to w sposób dosłowny. Każde spojrzenie na cokolwiek może pobudzić wasze zainteresowanie, wywołać wspomnienie, wywołać pragnienie, chęć posiadania, chęć większej wiedzy. Po prostu pobudzi waszą wyobraźnię, pamięć, zagra na strunach pożądania, wywoła lęk, frustrację lub radość. Każda usłyszana wiadomość czyni to samo z waszymi umysłami i sercami. Tacy już jesteście. Cali na zewnątrz. Chcę, abyście spróbowali być cali wewnątrz.