Dzieci Moje, stoicie tutaj na cmentarzu. Otacza was mnóstwo, mnóstwo dusz. Są to dzieci małe, większe, chłopcy, dziewczynki. Są to dorośli. są to ludzie świeccy, kapłani i zakonnice. Jest ich mnóstwo. Wszyscy oni wyciągali do was dłonie w błagalnym geście, byście się modlili za nich. Wystarczyło, dzieci, jednoZdrowaś Maryjo a po kolei Mój Syn dawał przyzwolenie. Niebo się otwarło i Ja, po kolei, każdego z nich prowadziłam do Nieba. Dzieci, co za radość! Tutaj, wokół was biegała dziewczynka. Była taka radosna. W podskokach ze Mną za rękę poszła do Nieba. Była też pewna osoba. W życiu codziennym bardzo samotna. Mało kochała. Nie odwzajemniła miłości, dlatego cierpiała. Ona również przepojona miłością weszła do Nieba. I tak po kolei wprowadziłam kapłanów, siostry zakonne, zakonników, wprowadziłam ludzi świeckich. Dzieci, nad wami otwarte jest teraz Niebo. Z tego nieba płynie do was ogromne światło, blask. To blask tej miłości, która tam w Niebie panuje. Ta miłość, dzieci Moje, która was otacza, schodzi do was właśnie w tym blasku, w tym świetle, każdego z was otacza. Każdy z was stoi w smudze światła. Z Nieba do was wyglądają już tera Święci. Oni wam błogosławią i obiecują swoje wstawiennictwo. Dzieci drogie, każda modlitwa za dusze czyśćcowe może nieść tak wielką radość. Abyście tylko modlili się sercem, dzieci – sercem! Wystarczy modlić się sercem. Nie trzeba wielu modlitw. Wystarczy serce. Bóg z wami, dzieci. Jeszcze raz wam dziękuję!