Słowo Boga zapisane jest w Piśmie św. To Słowo posiada moc – moc stwarzania. To Słowo natchnione. Słowo żywe. To Życie. To Bóg. Aby spotkać się z żywym Bogiem w tym Słowie, musisz odsunąć umysł, a stanąć przede Mną sercem. Proś Ducha Świętego o otwarcie serca i przyjęcie Słowa. Potem czytaj. Czytaj i wracaj ponownie do przeczytanych fragmentów. Staraj się wejść w scenę, która jest opisywana. Zamknij oczy, aby zmysły ustały, aby nie przeszkadzały ci w tym spotkaniu ze Słowem. Proś Jezusa, aby przemówił do ciebie tymi Słowami. Otwieraj się na Niego w tym Słowie. Kochaj Go. Z miłością przyjmuj to, co mówi. Bądź jak apostołowie – zapatrzona w Jezusa, kochająca i chłonąca każdy wyraz przez Niego wypowiedziany. Patrz w Niego, wychwytuj każde Jego spojrzenie, zauważaj tę miłość płynącą z Jego oczu. Całą sobą staraj się przyjąć i zapamiętać Jego Słowa. Podejmuj wysiłek poznania, tzn. przyjęcia sercem, przyjęcia jako życie, wejścia w to Słowo i przemienienia się w Nie. Dziecko. To Słowo ma moc. To Słowo żyje i otacza cię. To Słowo dotyka cię. A materia, którą jesteś otoczona, jest niczym wobec mocy, potęgi, siły tego Słowa. Materię jedynie widzisz. Ona nie ma mocy stwórczej. Słowo Moje taką moc posiada. Ono stwarza nieustannie. Gdy Je czytasz, ono stwarza ciebie na nowo, ono przemienia duszę, ono dotyka serca i je otwiera, uwrażliwia na miłość, kształtuje w tejże miłości. To Słowo to Bóg. Choć trudno to pojąć, pamiętaj – Boga nie da się zrozumieć, trzeba przyjąć wiarą. Ty, zatem przyjmuj z wiarą Słowo – czyli Boga, kochaj, przyjmuj otwartym sercem i żyj tym Słowem. Ono przyjęte szczerze, samo dokonuje przemiany serca i pobudza je do życia w Nim i Nim. Dusza nie wiedząc nawet o tym, żyje tym Słowem, które nieustannie ją przemienia przybliżając w swym kształcie do Boga. To Duch twój jest kształtowany i na Moje podobieństwo formowany. Córko, to cała głębia poznania, którego ty nie jesteś jeszcze w stanie przyjąć, zrozumieć. Ale staraj się na nią otwierać swe serce i kochaj. Przez miłość dochodzi do prawdziwego poznania Boga. A Bóg udziela się tym, którzy kochają szczerze i sam daje im się poznać. Poznanie zaś nie oznacza mądrości rozumu ludzkiego. Oznacza „zobaczenie” sercem, oznacza otwarcie serca na Boga, wejście w Jego Ducha, jednoczenie się z Nim i przeobrażenie duszy tak, że żyje Bogiem, żyje w Bogu, żyje Nim otoczona, żyje życiem Boga. Poznanie oznacza życie prawdziwe, do którego dąży dusza na ziemi, a do którego pełni dojdzie dopiero w Niebie. Błogosławię cię, duszo na twojej drodze poznania Boga. Pamiętaj – sercem, nie rozumem możesz poznawać. Niech Moja miłość zstąpi na ciebie i da ci poznanie Mnie – Boga, który jestem miłością. Słowo Żywe.”