„Dziecko. Duszo Moja szczególnie umiłowana. Maleństwo Moje. Czułość, jaką cię otaczam, nie ma odpowiednika na ziemi. Jesteś niczym dziecię w łonie matki. Chroniony, kochany, otaczany opieką, karmiony. Miłość Moja jest płaszczem nad tobą. Miłość Moja jak skrzydła nad tobą. Miłość Moja jest jak parasol. Chroni cię, osłania, tuli. Żaden święty w chwilach trudnych nie był tak otoczony opieką, aniołami, świętymi jak ty, dziecko Moje. To Dzieło wymaga Mojej nadzwyczajnej opieki i interwencji. W tym Dziele każdy powołany ma swoje przydzielone zadanie. Dlatego walczę o każdą osobę powołaną. O ciebie również. O ciebie szczególnie. Za tobą pójdą inni. Ty potrzebujesz teraz Mojego umocnienia. Daję ci je. Stawiam wokół ciebie aniołów, aby cię strzegli. Są przy tobie święci, którzy modlą się nieustannie. Mój Duch przenika duszę twoją i ją prowadzi. Mama Moja jednoczy się z duszą twoją i stanowicie jedno. Ona myśli w tobie, czuje w tobie, czyni w tobie. Wszystko oddaj Matce. W Niej ukryj się, trwaj w zjednoczeniu. O miłości Moja. Jakże cieszę się z twego oddania, zawierzenia i zaufania. Cieszę się na to, co będzie, dziecko Moje. Ty choć jeszcze nie wiesz, okaż Mi jeszcze większą ufność i dziękuj, wielbij, wysławiaj Boga w Jego czynach i dziełach. Bo to już się dokonuje. Bo to już jest.”