Podczas spotkania Wspólnoty w Środę Popielcową modliliśmy się, by czas Wielkiego Postu był przeżywany przez nas w wielkim umiłowaniu Krzyża we własnej codzienności. Chcemy to czynić przez przyjmowanie każdej sytuacji, zdarzenia, osoby jako daru Bożego na ten czas. Traktować wszystko jako Bożą łaskę szczególną dla nas, a tym samym jako wyraz Bożej miłości. Przyjmować wszystko z radością i z wdzięcznością, uwielbiając Boga i jednocząc się z Jego Krzyżem. Takie codzienne podejmowanie swego Krzyża niech będzie jednocześnie zgodą na Krzyż Jezusa. W sytuacjach trudnych odnośmy wszystko do męki Chrystusa. On podczas swej drogi Krzyżowej wycierpiał w swym Ciele i Duchu wszelkie możliwe bóle ludzkości. Doznał tak różnych cierpień, że zna każdy ich odcień w sercach ludzkich. Niech, więc Krzyż Jego i męka będą ciągłym naszym odnośnikiem do tego, co przeżywać będziemy. W ten sposób mieć będziemy swój udział w Jego Krzyżu, Jego cierpieniu, a więc i w Jego dziele zbawczym. Niech Bóg na ten czas obdarzy nas błogosławieństwem Krzyżem Chrystusowym. Niech spłynie z Niego łaska przyjmowania trudów codzienności. Niech spłynie na nas łaska Krwi. Niech obmyje nas i oczyści. Niech przygotuje serca nasze na dzień Zmartwychwstania!