Na naszej stronie znajdują się liczne komentarze do Ewangelii. Przekazujemy je również w formie Periodyku: „Słowo Miłości„, który można pobrać w formacie pdf: Słowo Miłości – Adwent_2014. Zapraszamy wszystkie osoby odwiedzające stronę stowarzyszenia KONSOLATA do wspólnego rozważania Słowa Bożego. Adresatami proponowanych komentarzy do Ewangelii są dusze najmniejsze. Określenie to nawiązuje do życia wiary i powołania zgodnego z duchowością św. Teresy od Dzieciątka Jezus (1873-1897), a także sł. Bożej s. M. Konsolaty Betrone (1903-1946), propagatorki maleńkiej drogi miłości. Dzieło Najmniejszych, które Bóg powierza wspomnianym duszom, opisane jest w Orędziu Miłości Serca Jezusa do świata, przekazane s. Konsolacie.
W Orędziu Miłości ukazane jest dziecięctwo Boże jako szczególny dar i zaproszenie do budowania relacji z Bogiem w prawdziwej miłości i wielkiej zażyłości z Nim. Wiąże się z tym konieczność prawdziwego poznania Boga i umiłowania Go na miarę wielkich świętych. Do tego prowadzi rozważanie Słowa Bożego i wprowadzanie go w codzienne życie. To pogłębia wiarę i potęguje miłość, w końcu rodzi coraz większe pragnienie odpowiedzi na niepojętą Bożą miłość. I im bardziej się poznaje, tym bardziej pragnie się kochać.To właśnie dzięki życiu Orędziem Miłości, przypomnianemu przez św. Tereskę i sł. B. s. Konsolatę, a także dzięki życiu Orędziem Miłości przyjętemu przez dusze najmniejsze jako powołanie, Bóg pragnie odnowić wiarę w świecie. Dzieło to opierać się ma na miłości bo tylko ona jest tą siłą, która może przemienić ludzkie serce, przemienić oblicze całego świata.
W stanie, w jakim obecnie znalazł się świat, któremu wręcz grozi samozagłada, bo odrzuca przykazania Boże, zwraca się ku złu niosącemu śmierć pojawia się konieczność powrotu do miłości. Często nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak blisko nas są straszne, potworne wydarzenia, których przyczyną jesteśmy my sami. Szybkość zmian dokonujących się w świecie jest zbyt duża i wymyka się spod kontroli. Człowiek, który miał czynić sobie ziemię poddaną i miał władać zwierzętami, miał korzystać z dobrodziejstw natury, stracił panowanie. Teraz zło przejęło stery, dokonuje zniszczeń. I będą one ogromne, jeśli nie zwrócimy się do Boga. jeśli nasze serca nie napełnią się miłością. Jeśli my sami nie dokonamy wyboru pomiędzy życiem a śmiercią. Ten wybór jest istotny. Potrzeba świadomego opowiedzenia się za życiem, a więc za Bogiem, Jego miłością. Zaistniała zatem prawdziwa konieczność powrotu do miłości Boga, poznanie jej, aby znowu ludzkość kierowała się przykazaniami Bożymi. Trzeba, aby znalazły się dusze, które miłość Bożą przyjmą i będą nią żyły.
Tego szczególnie Bóg oczekuje od dusz maleńkich, oczekuje ich życia zgodnego z przykazaniami Bożymi, zgodnego z pouczeniami, których Autorem jest On sam. Nie lekceważmy niczego. Nie lekceważmy żadnego słowa. Każde ważnym jest, każde niesie zbawienie.
Rozpoczynający się nowy okres liturgiczny (Adwent), a zarazem nowy rok kościelny, który przezywać będziemy pod hasłem: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”, sprzyja ponownemu zwróceniu się naszych maleńkich serc ku Jezusowi, ku Miłości Bożej. Przeżywajmy go wraz z Maryją, której Serce otworzyło się szeroko na Miłość. Zjednoczenie Jej Serca z Miłością przyniosło wspaniały owoc – Jezusa. Zatem trwając przy Maryi, która nosi Jezusa pod swoim Sercem starajmy się również przyjąć Jezusa i wspólnie z Nią nośmy Go w sercu.
Naszym powołaniem jest miłość. Jako dusze najmniejsze powołani jesteśmy do niesienia tej miłości wszystkim. Zatem niech każdy z nas poprzez miłość, poprzez wielkie umiłowanie Boga staje się duszą niosącą światu Jezusa. Najpierw jednak trzeba, aby Jezus był w nas, potrzeba czasu na przygotowanie objawienia się Jezusa światu. A więc razem z Maryją pielęgnujmy Jezusa w swoich sercach i oczekujmy na Jego Narodziny. Razem z Nią cieszmy się samym faktem, iż On żyje w nas, że miłość Boga do nas jest tak wielka, iż zdecydował się w każdym z nas zrodzić swojego Syna
