Jak w każdej rodzinie tak i w chrześcijańskiej wspólnocie szukamy prawdziwej miłości. Jest to możliwe, gdy wszyscy podporządkowujemy się Bogu uznając kim prawdziwie jesteśmy i jakie jest nasze tu miejsce. Stąd warto sobie przypomnieć cenne wskazania dotyczące dusz i kierownika duchowego. A oto kilka z nich:1. Wspólnota ma swojego kierownika duchowego, przewodnika, którym jest kapłan, założyciel wspólnego Dzieła, i na którym ciąży odpowiedzialność za każdy czyniony krok we Wspólnocie, i to tak przed Bogiem, jak przed przełożonymi 2. Kierownikiem i przewodnikiem pozostaje on również dla tych dusz, które podejmują we Wspólnocie nowe inicjatywy dla ogólnego dobra. 3. Jako przewodnik dusz mu powierzonych kierownik duchowy ma ciągle czuwać nad nimi i tym, co podejmują, jednocześnie ucząc je i uświadamiając im, że to on jest od spraw dusz, od kierownictwa duchowego, one zaś jako osoby świeckie mają realizować, próbować urzeczywistnić podjęte inicjatywy, kierując się wskazaniami swojego kierownika duchowego.4. Przewodnik dusz ma również obowiązek przypominać, że w podejmowaniu czegokolwiek na rzecz Wspólnoty towarzyszyć powinna stała modlitwa do Ducha Świętego, połączona z prośbą o Jego światło niezbędne do realizacji danych inicjatyw. 5. UWAGA! Każde otrzymane światło z Nieba musi być potwierdzone przez kierownika odpowiedzialnego za wszystko, co dzieje się we Wspólnocie. Bo to on jest kierownikiem tych dusz, które tworzą tę Wspólnotę i Dzieło. I to on decyduje ostatecznie jak ma to wszystko wyglądać, jak ma być to wszystko prowadzone. 6. Do kierownika duchowego jako przewodnika dusz należy także uświadamianie jaki jest cel tej czy innej inicjatywy, jakie zadanie, bo tylko założyciel i kapłan odpowiedzialny może dobrze i bez „mącenia” na ten temat się wypowiedzieć. 7. Dusza poddająca się kierownikowi duchowemu w swej pokorze i posłuszeństwie przyjmuje prawdę, że nie ma wystarczającej wiedzy, by stawiać siebie na równi ze swoim przewodnikiem, w żadnym wypadku nie czyni jakichkolwiek nacisków, czy form przymusu będących wyrazem pychy a brakiem pokory. 8. Kierownik duchowy w końcu dużo się modli za powierzone mu dusze, ale i duszom jemu powierzonym zaleca modlitwę. Uświadamia duszom, że wszystko wymaga prowadzenia Ducha Świętego i jeśli jest zgodne z wolą Boga, Bóg błogosławi i wszystko się rozwija ku dobremu.Więcej na stronie