Nasza Wspólnota w tych dniach trwa w dziękczynieniu za kolejne znaki Bożej Miłości, które każdy z nas mógł dostrzec podczas naszej wspólnotowej pielgrzymki. Uświadamiamy sobie, że nie jest aż tak istotne to, czy widzieliśmy odwiedzane miejsca na własne oczy, czy ich nie widzieliśmy, natomiast istotne jest na ile ufnie, z wiarą otwieraliśmy serca, na ile wierzyliśmy, że Bóg przychodził z łaską do Wspólnoty. Bóg udzielił szczególnej łaski tej właśnie Wspólnocie, że mogła pielgrzymować w tak ważne miejsca i obdarzał miłością, Bożą dobrocią całą Wspólnotę. I każde serce było obdarzane podczas każdego dnia trwania pielgrzymki; każde, czy to w Polsce, czy za granicą. Każde doświadczało uzdrawiającego dotyku Bożej miłości. To uzdrowienie dotyczy duszy i ciała. Staramy się więc ufnie otwierać dłonie, serca, prosząc, by te wszystkie łaski, dary zaczęły procentować w naszym życiu. Nie prosimy o to, byśmy zobaczyli wszystko po kolei czym nas Bóg obdarza, prosimy, by te łaski przemieniały nasze życie, a my, byśmy potrafili się na nie otworzyć; prosimy, by Bóg realizował swój plan wobec nas, byśmy potrafili poddać się Jego woli. Prosimy, byśmy każdego dnia kochali Go coraz bardziej, ufali Mu coraz bardziej, wierzyli coraz głębiej; by nasze życie było coraz ściślej zjednoczone z Jego życiem. Przecież te wszystkie łaski właśnie temu mają służyć.
Więcej…>>