Drodzy bracia i siostry!

W historii religijnej starożytnego Izraela wielkie znaczenie mieli prorocy, ich nauczanie, ich przepowiadanie. Pośród nich znaczącą postacią jest Eliasz, powołany przez Boga, aby doprowadzić lud do nawrócenia. Jego imię oznacza: „Pan jest moim Bogiem”, i jest ono w harmonii z jego życiem, które całkowicie poświęcił staraniu, aby lud rozpoznał w Panu swego jedynego Boga. O nim mówi Syrach: „Powstał Eliasz, prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia” (Syr 48, 1). Z pomocą tego ognia Izrael odnajdzie swoją drogę do Boga. Realizując swoje posłanie, Eliasz modli się, błaga Pana, aby przywrócił życie synowi wdowy, która przyjęła go w gościnę (por. 1 Krl 17, 17-24). Wykrzyczał Bogu swoje zmęczenie i swoją trwogę, gdy musiał uciec na pustynię, ścigany przez królową Izebel, która chciała go zabić (por. 1 Krl 19, 1-4), ale przede wszystkim jego moc jako orędownika objawia się na górze Karmel. Wtedy to modli się przed całym Izraelem do Boga, aby się objawił i przemienił serce ludu. Ten epizod został opowiedziany w rozdziale 18 Pierwszej Księgi Królewskiej, przy której dziś przez chwilę się zatrzymamy. (…)
Eliasz zwraca się do Pana, nazywając Go Bogiem Ojców, celowo wspominając Boże obietnice oraz historię wybrania i przymierza, która w sposób nierozerwalny złączyła Boga ze swoim ludem. Włączenie się Boga w historię człowieka jest tak mocne, że nawet Jego imię w sposób nierozdzielny złączone jest z imionami patriarchów, a prorok wymawia to imię jako święte, aby Bóg pamiętał i okazał się wierny, ale też aby Izrael czuł się wezwany po imieniu i odzyskał swoją wierność. (…)
Drodzy bracia i siostry, taka jest siła modlitwy wstawienniczej, która odwołuje się do potęgi miłości Boga. Prośmy zatem Pana, by uczynił nas zdolnymi do bycia pośrednikami prawdy wobec naszych braci, gotowymi wskazywać drogę wiary w jedynego Boga, który pragnie się objawiać wszystkim ludziom, by ich nawrócić i doprowadzić do zbawienia. Nie będzie potrzebny już ogień, który spala żertwę, by zaświadczyć o obecności Pana w świecie. Jego pełne i ostateczne objawienie dokona się w krzyżu Jezusa, który przyszedł, by chrzcić „Duchem Świętym i ogniem” (Mt 3, 11; Lc 3, 16) i „zgładzić grzech, przez ofiarę z siebie samego” (Eb 9, 26)

Więcej na stronie Radia Maryja>>