Drodzy bracia i siostry!

Z radością jeszcze przypominam sobie serdeczne przyjęcie, jakie zgotowało mi w 2008 roku Brindisi, miasto narodzin wybitnego Doktora Kościoła, św. Wawrzyńca z Brindisi. (…) Pośród wielu prac Wawrzyniec pielęgnował życie duchowe z nadzwyczajną gorliwością, poświęcając wiele czasu na modlitwę, a zwłaszcza na celebrację Mszy Świętej, która przedłużała się często aż do trzech godzin, bo tak był pochłonięty i wzruszony pamiątką Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Pańskiego. W szkole świętych, jak często było to podkreślane podczas niedawnego Roku Kapłańskiego, każdy prezbiter może uniknąć niebezpieczeństwa aktywizmu, to znaczy takiego działania, w którym zapomina się o głębokich motywacjach posługiwania; może uniknąć aktywizmu tylko wtedy, jeśli zatroszczy się o własne życie wewnętrzne. (…) Zresztą, z niepowtarzalnym żarem, który był jego stylem, Wawrzyniec wzywa wszystkich, i nie tylko kapłanów, do troski o życie modlitwy ponieważ w modlitwie my mówimy do Boga, a Bóg mówi do nas: „Och, gdybyśmy rozważali tę rzeczywistość! – woła – że Bóg jest naprawdę obecny dla nas kiedy w modlitwie mówimy do Niego, że naprawdę słucha naszej modlitwy, nawet jeśli tylko modlimy się sercem i umysłem. Nie tylko jest obecny i słucha nas, On może i pragnie wysłuchać chętnie i z największą przyjemnością naszych próśb” (…)

Więcej na stronie Radia Maryja