W pewnej hiszpańskiej restauracji prowadzonej przez don Emanuela codziennie po zamknięciu lokalu kierownik wraz z personelem obsługują żebraków, którzy schodzą się tam z całego miasta. Na pytanie mieszkańców zainteresowanych dziwnym postępowaniem właściciela restauracji don Emanuel opowiada następujące zdarzenie.

Podczas wojny domowej w Hiszpanii został skazany na śmierć. Stojąc przed plutonem egzekucyjnym, w chwili, gdy wyrok miał być wykonany, zdarzyło się coś niezwykłego. Otóż w miejscu egzekucji niespodziewanie pojawił się jakiś żebrak, który przekonywał żołnierzy do tego, by nie zabijali skazańca. Po tej rozmowie wykonawcy wyroku odstąpili od swego zamiaru ku zdziwieniu obecnych. Do dzisiaj nikt nie wie, kim był ten żebrak i co mówił, jakich argumentów użył, co w konsekwencji doprowadziło do ułaskawienia i darowania życia don Emanuela.

To co wydarzyło się wówczas w życiu don Emanuela pozostawiło ogromną wdzięczność w jego sercu wobec tego nieznajomego żebraka. I właśnie wtedy postanowił, że codziennie będzie okazywał wdzięczność względem wszystkich napotkanych żebraków. I mimo, że wielu znajomych doradzało mu, by ograniczył tę hojność do jednego dnia w miesiącu, lub na pamiątkę tego wydarzenia tylko raz w roku, on stwierdził, że Bóg okazał mu miłosierdzia swoje na każdy dzień życia i on jest zobowiązany każdego dnia Bogu za życie dziękować.

A w jaki sposób my moglibyśmy okazać Bogu wdzięczność w Roku Miłosierdzia? Czyż nie jest to szczególny czas łaski dla nas? Czyż nie jest to doskonała okazja, by każdego dnia tego roku bogatego w łaski dla nas dziękować Bogu za niezmierzone bogactwo Jego Serca?

Wielokrotnie słyszymy prośbę, by w Godzinę Miłosierdzia, lub w miarę niemożności w innej dogodnej dla nas godzinie, przynajmniej przez piętnaście minut dziennie adorować Krzyż, jednoczyć się z Jezusem Ukrzyżowanym, otaczać szczególną czcią święte rany Zbawiciela, z umiłowaniem przyjmować Jego zdroje miłosierne. Niech ta prośba stanie się dla nas postanowieniem na miarę tego, co widzimy w postawie niezwykłego Hiszpana don Emanuela. Okazujmy codziennie Bogu wdzięczność za dar Jego niepojętego Miłosierdzia, w którym daruje nam życie. A sposobem najwłaściwszym niech będzie poświęcenie temu „Żebrakowi,”, który żebrze z wysokości Krzyża nas o miłość przynajmniej tego kwadransu z całości 24 godzin ofiarowanych nam co dnia.