Tak trudno w tych czasach ludziom patrzeć na Krzyż, rozważać Mękę, kontemplować Dzieło Zbawcze, a tym bardziej przyjmować Jezusa Ukrzyżowanego do własnego serca, bo cierpienie, związane z tym poniżenie, opuszczenie nie są popularne. Teraz liczy się co innego. Wszystko, co jest przeciwne krzyżowi wydaje się, że triumfuje. Stąd wielu ludzi nie ma siły, aby przeciwstawić się temu wszystkiemu, oddając się Jezusowi Ukrzyżowanemu. Nie mają siły przebicia, nie potrafią sprzeciwić się opinii publicznej, bo dla człowieka teraz ważna jest opinia innych o nim, bo człowiek zajęty jest sam sobą i chce dobrze się czuć, a  więc myśli o sobie. Chce podobać się samemu sobie i innym. Nie wie, że przecież o wiele ważniejsze jest, aby podobać się Bogu. Dlatego w tej zewnętrznej otoczce człowiek upatruje swój sukces, swoje piękno, dobre samopoczucie i spełnienie. Nie dociera do swego wnętrza, do istoty stworzenia i w związku z  tym całkowicie mija się z prawdą, nie żyje miłością. Żyje jakby już nie żył.

Posłuchaj fragmentu konferencji: